Παλιοί και νέοι μαθητές συναντήθηκαν στην εκδήλωση για τα 85 χρόνια του κτιρίου 1ου Λυκείου Ναυπλίου

 Συγκινητική γεμάτη μνήμες ηταν η ατμόσφαιρα στην εκδήλωση για τον εορτασμό της επετείου των 85 χρόνων λειτουργίας του κτιρίου του 1ου Λυκείου Ναυπλίου που πραγματοποιηθηκε στο Βουλευτικό στις 25 Οκτωβρίου.

Ένα μνημείο ζωντανής ιστορίας του Ναυπλίου, το κτίριο όπου στεγάζεται το 1ο Γενικό Λύκειο Ναυπλίου, συμπληρώνει φέτος 85 χρόνια από την έναρξη λειτουργίας του, το 1934.

Στην εκδήλωση για τον εορτασμό της επετείου ομιλητές ήταν η κα Λαμπρινή Καρακούρτη – Ορφανοπούλου, επιμελήτρια Εθνικής Πινακοθήκης και υπεύθυνη του Παραρτήματος Ναυπλίου και ο κ. Απόστολος Κοϊνης, μαθηματικός, εκπαιδευτικός, ενώ χαιρετισμό απήθυνε και η Διευθύντρια του του 1ου ΓΕΛ Ναυπλίου Σοφία Πανταζή .

Ένας μεγάλος αριθμός Ναυπλιωτών θυμάται τον εαυτό του μαθητή στις αίθουσες του σχολικού κτιρίου που, καθώς εξακολουθεί να λειτουργεί φιλοξενώντας τα παιδιά ή τα εγγόνια των παλαιότερων, ανασαίνει στο ρυθμό της πόλης και ζει μαζί της.

Τν εκδηλωση παρακολούθησαν μεταξύ άλλων ο Δημαρχος Ναυπλιέων Δημήτρης Κωστούρος, η Πρόεδρος του ΔΟΠΠΑΤ Μαρία Ράλλη, ο αντιδήμαρχος Κωνσταντίνος Ρούτουλας, ο Λιμενάρχης Ναυπλίου Παναγιώτης Κοντός κα.

Το κτίριο, σχεδιασμένο από τον Πάτροκλο Καραντινό, ανήκει αρχιτεκτονικά στο κίνημα του Bauhaus, το νεωτερικό καλλιτεχνικό κίνημα που την περίοδο του Μεσοπολέμου επιδίωξε τη σύνδεση διαφορετικών πεδίων της τέχνης στην υπηρεσία του σύγχρονου ανθρώπου. Η συμβολική αυτή επέτειος του σχολικού κτιρίου του 1ου ΓΕΛ Ναυπλίου συμπίπτει με την συμπλήρωση εκατό χρόνων από την ίδρυση της σχολής του Bauhaus, η οποία τιμήθηκε με πλήθος εκδηλώσεων σε όλο τον κόσμο αναδεικνύοντας την καταλυτική του επίδραση στην εξέλιξη της σύγχρονης τέχνης, της αρχιτεκτονικής και του βιομηχανικού σχεδιασμού.

Το κτίριο όπου στεγάζεται το 1ο Ημερήσιο Γενικό Λύκειο Ναυπλίου και το Εσπερινό ΓΕΛ Ναυπλίου είναι ένα από τα 3000 σχολικά κτίρια που σχεδιάστηκαν να οικοδομηθούν σε ολόκληρη τη χώρα κατά την περίοδο της διακυβέρνησης του Ελευθέριου Βενιζέλου 1928-1932 (με Υπουργό Παιδείας τον Γεώργιο Παπανδρέου) και αποτέλεσαν το σημαντικότερο δείγμα της αρχιτεκτονικής του Bauhaus στην Ελλάδα.

Το εξαιρετικά φιλόδοξο και πρωτοπόρο για την εποχή του (αλλά και για κάθε εποχή) οικοδομικό πρόγραμμα εντάσσεται στην ευρύτερη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του Βενιζέλου, ο οποίος με πενιχρά οικονομικά μέσα, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, επιδίωξε να δώσει μαζικό και υποχρεωτικό χαρακτήρα στην εκπαίδευση, ώστε να ανταποκριθεί στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Από το μεγαλόπνοο έργο, το οποίο ανέλαβε μια ομάδα από τους πιο προικισμένους αρχιτέκτονες της εποχής, τελικά ολοκληρώθηκαν 145 σχολικά κτίρια, μεταξύ των οποίων και το (τότε) Γυμνάσιο Ναυπλίου.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε απονομή υποτροφίας 2.500 ευρώ στους αριστεύσαντες μαθητές του σχολείου, χορηγία του κ. Λεωνίδα Ανδρέα Κανελλόπουλου, εις μνήμην του Δημητρίου Κορδαλή, παλαιού μαθητή του 1ου ΓΕΛ Ναυπλίου.

Η επετειακή αυτή αφορμή έγινε η  ευκαιρία να επανασυνδεθούν οι γενιές της πόλης ακολουθώντας το αόρατο νήμα της μνήμης και να αναδειχτεί η νέα γενιά, που μορφώνεται και σχεδιάζει το μέλλον της στο σχολείο μας, το 1ο Γενικό Λύκειο Ναυπλίου.

Απόσπασμα από την ομιλία του Τόλη Κοϊνη:

 «Η αλήθεια είναι πως το Γυμνάσιο Ναυπλίου δεν έγινε από του «Όθωνα το χέρι» που ήθελε ο στιχουργός του ύμνου του σχολείου (και μετέπειτα Πρόεδρος της Βουλής του Εμφυλίου), αλλά από το χέρι του Εξοχοτάτου Αντιβασιλέως Γκέοργκ Λούντβιχ φον Μάουρερ. Ο εξαιρετικός αυτός κύριος επέβαλλε πολλά πράγματα στον δημόσιο βίο, που ακόμα και σήμερα επηρεάζουν την ζωή μας, είχε ως στόχο του να εξαλείψει κάθε απομεινάρι του εκσυγχρονιστικού και ανορθωτικού έργου του Ιωάννη Καποδίστρια.

Σχεδίαζε- μεταξύ πολλών άλλων- την διαμόρφωση της Παιδείας, όχι ώστε να βοηθήσει στην Παραγωγική Ανασυγκρότηση της ρημαγμένης Ελλάδας από τον δεκαετή σχεδόν πόλεμο της Ανεξαρτησίας. Ήθελε την παραγωγή μέσα από την Εκπαίδευση ενός σώματος υπάκουων στην απόλυτη μοναρχία υπαλλήλων. Υπαλλήλων πειθήνιων οργάνων του Βασιλιά και των Ξένων προστατών.

Η επιτροπή την οποία συγκρότησε για να σχεδιάσει αποτελέστηκε από Αγγλόφιλους και Γερμανόφιλους … ούτε για δείγμα κάποιος από τους οπαδούς του Καποδίστρια ή τους υπερορθόδοξους ή τους Ρωσόφιλους.

Χαρακτηριστική είναι η συνύπαρξη σε αυτή την επιτροπή του Σχινά, με τον Πολυζωίδη και τον Φρασικλή. Ο Σχινάς ήταν ο διορισμένος από τον Μάουρερ υπουργός δικαιοσύνης που μπούκαρε εδώ σε αυτήν την αίθουσα που φιλοξενεί την εκδήλωσή μας συνοδευόμενος από καμιά δεκαριά χωροφυλάκους, τους οποίους διέταξε να σύρουν δια της βίας τον πρόεδρο του Δικαστηρίου από το παράθυρο στην έδρα για να υπογράψει την καταδίκη του Κολοκοτρώνη. Πρόεδρος ήταν ο Πολυζωίδης. Όσον αφορά τον Φρασικλή… αυτός ήταν ένας ραδιούργος Βαυαρός, λάτρης της γλώσσας του Ομήρου, (για αυτό το κανονικό του όνμα το έκανε Φρασικλής) που ονειρευόταν να αντικαταστήσουμε με αυτήν την γλώσσα που μιλάγαμε… αλλά ήταν και ο συντάκτης του περίφημου υπομνήματος προς τον Τσάρο και τους άλλους βασιλιάδες… για το οποίο εντελώς ψεύτικα και άδικα κατηγορήθηκε ο Κολοκοτρώνης.

Αυτή η Επιτροπή ετοίμασε τα σχετικά Βασιλικά διατάγματα και δημιουργήθηκε ο θεσμός των Γυμνασίων. Το δικό μας ήταν το πρώτο στον κατάλογο εξ ού και ο τιμητικότατος τίτλος «Το πρώτον εν Ελλάδι», ίσως να λειτούργησε λίγο νωρίτερα από τα άλλα που περιλαμβάνονταν στο Βασιλικό Διάταγμα.

Τελικά, ώδινεν όρος και έτεκεν μυν. Το πρόγραμμα του Γυμνασίου αυτού περιλάμβανε τρεις ξένες γλώσσες Λατινικά, Γαλλικά, Γερμανικά (!!!) Ελληνικά (αρχαία και λίγη καθαρεύουσα, την οποία βάφτισαν νέα ελληνική γλώσσα) Πολύ λίγη ιστορία και και ελάχιστα θρησκευτικά. Μαθηματικά και ως συμπλήρωμα των Μαθηματικών ελάχιστη Γεωγραφία και Φυσική.

Διευθυντής ορίστηκε ο Κων/νος Ασώπιος, ο οποίος είχε διατελέσει καθηγητής της Ιονίου Ακαδημίας στην Κέρκυρα. Ο Ασώπιος διορίστηκε πιο μετά από τους πρώτους καθηγητές του Πανεπιστημίου της Αθήνας, διετέλεσε τρεις φορές πρύτανης… αλλά οι βιογραφίες του στο διαδίκτυο αποσιωπούν το γεγονός ότι είχε αναλάβει πρώτος την διεύθυνση του σχολείου μας.

Στους καθηγητές περιλαμβάνονταν τρεις Βαυαροί !!!!! Για τα Μαθηματικά δεν βρήκαν κατάλληλο καθηγητή και αγγάρεψαν έναν νεαρό Λοχαγό.

Παρόλη την θεωρητική κατεύθυνση του σχολείου από τους πρώτους αποφοίτους του προέκυψαν ο Ορφανίδης, ο βασικός έλληνας βοτανολόγος του 19ου αιώνα και ο Ευλάμπιος , πατέρας της Ελληνικής φαρμακολογίας.

Το σχολείο στεγάστηκε σε ένα Τούρκικο σαράϊ που υπήρχε στην θέση του σημερινού Δημαρχείου. Ήταν ιδιοκτησία του Ρήγα Παλαμήδη. Δεν γνωρίζουμε εάν είχε περιέλθει στον τριπολιτσιώτη πολιτικό ως λεία από τα ακίνητα του Ναυπλίου που μοιράστηκαν τον Δεκέμβρη του 1822, ή ήταν προικώο από την πολύφερνη Τουρκάλα γυναίκα του.»…