Στο Βυζαντινό μοναστήρι της Αγίας Μονής στο Ναύπλιο βρέθηκε ο Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιος το Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2019.
Ο Μητροπολίτης Σπάρτης με τις ευλογίες και την άδεια του Μητροπολίτη Αργολίδας Νεκτάριου τέλεσε στην Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής Ναυπλίου την θεία λειτουργία και κατόπιν το Ιερό μνημόσυνο του Βασιλείου Μπότσου ,αδελφού του Αποστόλου Μπότσου ,προέδρου της Εθνικής Πινακοθήκης και Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτσου και επίτιμου πρόεδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Στο τέλος της θείας λειτουργίας το θείο λόγο κήρυξε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μονεμβασίας Ευστάθιος , ο οποίος αναφέρθηκε στο πρόσωπο του βασιλείου Μπότσου και στον επίτιμο πρόεδρο του ελεγκτικού συνεδρίου Απόστολο Μπότσο.
Ο Μητροπολίτης Σπάρτης ευχαρίστησε μεταξύ άλλων και την ηγουμένη της Ιστορικής Μονής, μοναχής Χαραλαμπίας Λαδά. Κατά τις Ιερές ακολουθίες έψαλλε ο πρωτοψάλτης και αντιδήμαρχος του Δήμου Ναυπλιέων Κ.Ρούτουλας.
ΑΓΙΑ ΜΟΝΗ
H Αγία Mονή βρίσκεται κοντά στο προάστιο της Άριας, 3 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Ναυπλίου. Tο καθολικό της μονής χρονολογείται περί τα μέσα του 12ου αιώνα και από το 1875 είναι αφιερωμένο στη Zωοδόχο Πηγή. Aποτελεί έναν από τους πλέον σημαντικούς ναούς της μεσοβυζαντινής περιόδου και διατηρείται σε άριστη κατάσταση.
Σύμφωνα με την κτητορική του επιγραφή, που είναι εντοιχισμένη εξωτερικά, στα δεξιά της κεντρικής εισόδου, ο ναός αποτελεί χορηγία του επισκόπου Άργους και Nαυπλίου Λέοντα, ο οποίος τον ανήγειρε το έτος 1149.
H εκκλησία παρουσιάζει αρχιτεκτονικό κυρίως ενδιαφέρον, καθώς ο αρχικός ζωγραφικός της διάκοσμος δεν σώζεται. Έχει κτιστεί στον τύπο του σύνθετου τετρακιόνιου σταυροειδούς εγγεγραμμένου ναού με τρούλο και αποτελεί μαζί με άλλους ναούς του 12ου και 13ου αιώνα της Αργολίδας μια ιδιαίτερη ενότητα στο πλαίσιο της Ελλαδικής Σχολής Αρχιτεκτονικής.
Έξω από τον περίβολο της Mονής βρίσκεται η πηγή του μοναστηριού που φημίζεται για το νερό της. Ορισμένοι ταυτίζουν την πηγή αυτή με την αρχαία Kάναθο που αναφέρει ο περιηγητής τού 2ου αιώνα μ.X. Παυσανίας. Η Αγία Mονή αποτελεί γυναικείο ησυχαστήριο με 6 μοναχές, οι οποίες φροντίζουν το μοναστήρι με τον περιβάλλοντα χώρο του.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ
Γεννήθηκε το έτος 1940 στην κωμόπολη Βαλύρα του νομού Μεσσηνίας, από τον Αθανάσιο και την Παναγιώτα Σπηλιώτη. Είναι το τρίτο από τα πέντε παιδιά της οικογένειάς του. Τα εγκύκλια γράμματα διδάχθηκε στο δημοτικό σχολείο της γενέτειράς του. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο-Λύκειο της κωμόπολης του Μελιγαλά.
Το 1963 έλαβε το πτυχίο της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στις 12 Αυγούστου του 1964, εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Βουλκάνου και την επομένη ημέρα, χειροτονήθηκε διάκονος από τον Μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ευστάθιο Ευσταθόπουλο, που τελούσε τότε χρέη τοποτηρητού της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας, του οποίου και έλαβε το όνομα.
Μετά την εις διάκονο χειροτονία του, υπηρέτησε ως ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας και καθηγητής του Ανωτέρου Εκκλησιαστικού Φροντιστηρίου Καλαμάτας. Το 1966, λόγω της επιμόνου παρακλήσεως του αειμνήστου Μητροπολίτου Γόρτυνος, μετετέθη ως Ιεροκήρυξ στην Ιερά Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1966, στον Μητροπολιτικό Ναό Μεγαλοπόλεως και την ίδια ημέρα του απενεμήθη το οφφίκιο του αρχιμανδρίτου.
Στην Ιερά Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, υπηρέτησε επί ένδεκα έτη. Την ίδια περίοδο, υπηρέτησε επί δύο έτη και ως καθηγητής στην Επαγγελματική Σχολή Μεγαλοπόλεως. Το 1977, προσεκλήθη από τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομο Θέμελη, ως ιεροκήρυξ και πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας. Διορίσθηκε μάλιστα και ηγούμενος στην Ιερά Μονή Βουλκάνου, που είναι και μονή της μετανοίας του.
Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, τον εξέλεξε Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης στις 28 Αυγούστου 1980. Η εις επίσκοπον χειροτονία του τελέσθηκε στις 31 Αυγούστου και η ενθρόνησή του στις 28 Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους. Ως Μητροπολίτης πραγματοποίησε ευρύτατο έργο εκκλησιαστικής, κοινωνικής και φιλανθρωπικής διακονίας. Για το έργο του αυτό τιμήθηκε πολλαπλώς.
