2η Διημερίδα ψυχοθεραπευτών Gestalt στο Βουλευτικό Ναυπλίου 16

Το Σαββατοκύριακο 16-17 Νοέμβρη πραγματοποιείται στο Ναύπλιο η 2η Διημερίδα ψυχοθεραπευτών στην αίθουσα του Βουλευτικού, με Θέμα «Αναζητώντας τον Ιδανικό Εαυτό», με ελεύθερη είσοδο για όσους και όσες ενδιαφέρονται, ενώ θα λειτουργήσουν και βιωματικά εργαστήρια σε κλειστές ομάδες με γενικό τίτλο «εγώ κι ο άλλος».

Ο Γιώργος Μουργής εκ μέρους του TPP είχε τη χαρά να συνομιλήσει με τον ψυχοθεραπευτή και διοργανωτή αυτής της 2ης Διημερίδας Gestalt, Παύλο Κουτρουφίνη για να διερευνήσει και να παρουσιάσει την ψυχοθεραπευτική προσέγγιση της Gestalt.

Η λέξη Gestalt δεν σημαίνει κάτι, χρησιμοποιείται για να πει πως κάτι είναι μια μορφή, ή ένα ολόκληρο. Η Gestalt δεν είναι μόνο μια ψυχοθεραπευτική προσέγγιση είναι τρόπος να ζεις, είναι δηλαδή στάση ζωής. Προσέγγιση είναι ο τρόπος που κάθε θεραπευτής έχει εκπαιδευτεί να σχετίζεται με τον θεραπευόμενό του, με στόχο την θεραπεία.

H ψυχοθεραπεία Gestalt είναι εμπνευσμένη από τον υπαρξισμό και τα κοινωνικά κινήματα που αναπτύχθηκαν κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες του 20ου αιώνα. Η αποξένωση, η απομόνωση, οι θεμελιώδεις αντιθέσεις ακόμη και ανάμεσα στη λογική και το συναίσθημα, η υπερβολή του καταναλωτισμού, ο εγκλωβισμός σε ένα σύστημα που αποθεώνει την ύλη και παρακάμπτει τον άνθρωπο οδήγησαν στην αναγκαιότητα της συγκρότησης μια θεραπευτικής προσέγγισης που στηρίζεται στη θεραπευτική σχέση, με ένα θεραπευτή παρόντα και συμμέτοχο στη διαδικασία.

Λαμβάνοντας, μάλιστα, υπόψη το «εδώ και τώρα» του θεραπευόμενου, δίνει έμφαση στην κατανόηση της άμεσης εμπειρίας μέσω του βιώματος των συναισθημάτων. Η επίγνωση βοηθά στην απομάκρυνση του ρόλου και της μάσκας της καθημερινότητας ώστε να έρθει ο θεραπευόμενος σε επαφή με τις πραγματικές ανάγκες του και τον πραγματικό του εαυτό.

Ο Περλς Χέφερλάιν και ο Πωλ Γκούντμαν είναι οι ιδρυτές της. Η δήλωση της Λώρας Περλς ότι η ψυχοθεραπεία είναι πράξη πολιτική, έρχεται σε αντίστιξη με την ψυχιατρικοποίηση της εποχής μας. Κατατάσσεται ανάμεσα στις λεγόμενες ανθρωπιστικές προσεγγίσεις. Είναι ανθρωπιστική γιατί εστιάζει στον άνθρωπο κι όχι στο σύμπτωμα. Αντιμετωπίζει το σύμπτωμα ως φυσική συνέπεια της προσαρμογής του ανθρώπου στο δυσμενές περιβάλλον που αυτός αναπτύχθηκε κάποτε, στις συνθήκες δηλαδή.

Πιστεύει βαθιά ότι ο κάθε άνθρωπος με τις δυνατότητες που έχει μπορεί να βρει τις λύσεις στα προβλήματά του. Είναι ολιστική αφού αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ως Ένα ολόκληρο που είναι πολυδιασπασμένο, χωρίς να το γνωρίζει, και βιώνει διαρκείς εσωτερικές συγκρούσεις ως συνέπεια των διασπάσεών του. Βέβαια η διαφορά της με τις παραδοσιακές προσεγγίσεις της ψυχανάλυσης και του συμπεριφορισμού ήταν δομική, αφού το Πεδίο (κοινωνικό – πολιτικό – οικολογικό ) έχει δεσπόζουσα θέση στη θεωρία της, σε αντίθεση με την εξατομίκευση του προβληματικού, που τεχνηέντως από παντού, σήμερα επιχειρείται. Βρίσκεται στον αντίποδα της Νευτώνειας λογικής της γραμμικότητας αιτίου-αποτελέσματος και του ντετερμινισμού.

Επαληθεύεται σήμερα από την Σύγχρονη Φυσική των κβάντων, όταν ισχυρίζεται πως μια μικρή αλλαγή μπορεί να επιφέρει δραματικές αλλαγές σε όλο το σύστημα, είτε πρόκειται για τον οργανισμό – άνθρωπο, είτε για τον οργανισμό – κοινωνία. Στηρίζεται στο Εδώ και Τώρα, χωρίς να ψάχνεται άσκοπα στο εκεί και το τότε, παρά μόνο στο πώς αυτό που συνέβη τότε έρχεται ως μορφή στο εδώ και τώρα, εστιάζοντας στην επίγνωση.

Τέλος έχει σχεσιακή διάσταση, αφού στόχος είναι να αναπτυχθεί ο υπαρξιακός διάλογος, ως Εγώ και Εσύ πέρα από τους εξουσιαστικούς ρόλους του θεραπευτή με τον θεραπευόμενο, για αυτό άλλωστε εμείς οι Gestalt, δεν αποκαλούμε ποτέ τους θεραπευόμενους, ασθενείς.

Με λίγα λόγια ο Gestalt θεραπευτής δεν θεραπεύει τον θεραπευόμενο, η θεραπεία είναι αυτό που συμβαίνει ανάμεσα και αγγίζει και τους δύο!

Το ΤΡΡ είχε τη χαρά να συνομιλήσει με τον ψυχοθεραπευτή και διοργανωτή αυτής της 2ης Διημερίδας Gestalt, Παύλο Κουτρουφίνη για να διερευνήσει και να παρουσιάσει την ψυχοθεραπευτική προσέγγιση της Gestalt.

Πείτε μας τι άφορα αυτή η πρωτοβουλία σας και ποιος ο σκοπός της διημερίδας στο Ναύπλιο;

Η πρωτοβουλία μας αυτή αφορά εθελοντική δράση ομάδας ψυχοθεραπευτών Gestalt που αποτελείται από δώδεκα και πλέον, συναδέλφους από διαφορετικές πόλεις της χώρας μας.

Ο σκοπός μας είναι αλληλεπίδραση με τις κοινωνίες των επαρχιακών πόλεων προκειμένου να αίρονται οι δυσκολίες (στερεότυπα) των ανθρώπων που χρειάζονται να απευθυνθούν σε ειδικό είτε σε δομή ψυχικής υγείας. Είναι κοινότοπη διαπίστωση πια ότι οι τυφλές, άκαρπες και ψυχοφθόρες συγκρούσεις γονιών – εφήβων, δασκάλων-μαθητών, μελών του ζευγαριού, είτε δια-προσωπικές είτε δια-συλλογικές, είναι μέρος της καθημερινότητας όλων μας. Λαμβάνοντας υπόψη τις κοινωνικές ψυχο-πιεστικές συνθήκες και τις συνέπειες που όλοι βιώνουμε, γίνεται αναγκαίο περισσότερο από ποτέ, να μπορούμε να ακούσουμε ο ένας τον άλλον, με τρόπο βιωματικό παρά θεωρητικό.

Η Gestalt είναι μία ψυχοθεραπευτική προσέγγιση, πείτε μας δυο λόγια, τι είναι Gestalt, τι είναι αυτή η προσέγγιση;

Προσέγγιση είναι ο τρόπος που σχετίζεται ο θεραπευτής με τον θεραπευόμενο με σκοπό την θεραπεία, και λαμβάνει για αυτό ειδική βιωματική πολύχρονη εκπαίδευση. Η Gestalt ανήκει στις ανθρωπιστικές προσεγγίσεις, στηρίζεται στον διάλογο, στην παρούσα εμπειρία εδώ και τώρα, τη φαινομενολογία, και χρησιμοποιεί το πείραμα με στόχο την επίγνωση των μερών του εαυτού του θεραπευόμενου, ώστε εκείνος να βιώσει τον εαυτό του ως ένα ολόκληρο.

Τι σας κινητοποιεί για να οργανώνετε τέτοιες εκδηλώσεις;

Η προηγούμενη διημερίδα που πήγε καλά, λειτούργησε ως υπόστρωμα ενθάρρυνσης για την επόμενη. Η ανάγκη της κοινωνίας δημιουργεί τις μορφές, εμείς την αφουγκραζόμαστε και την υλοποιούμε μαζί με την κοινωνία. Βέβαια θαρρούμε ότι έχουμε χρέος να έλθουμε σε επαφή με την κοινωνία για να μπολιάσουμε και να μπολιαστούμε. Εξάλλου, οι διημερίδες που οργανώνουμε απευθύνονται όχι μόνο σε ειδικούς, αλλά στο ευρύ κοινό. Με την στήριξη του Δήμου, η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους!

Μιλάτε στον πληθυντικό, ποιοι είναι μαζί σας;

Οπωσδήποτε ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη. Είχα την ιδέα, τη μοιράστηκα με συναδέλφους και πολλοί από αυτούς, φέτος φτάσαμε αισίως τους 14, ανταποκρίθηκαν άμεσα. Απευθυνθήκαμε στον Δήμο Ναυπλίου όπως και πέρυσι και με την αρωγή του η διημερίδα θα είναι γεγονός στις 16/17 Νοέμβρη.

«Αναζητώντας τον Ιδανικό Εαυτό», λοιπόν, θα τον βρούμε;

Όχι!

Περίμενα κάτι περισσότερο… γιατί όχι;

Κάθε στιγμή που θαρρεί κάποιος ότι άγγιξε το ιδανικό, συμβαίνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Η φαντασιώδης επιθυμία για τελειότητα βάζει τον πήχη, πολλές φορές, πάνω από την πραγματικότητα, με συνέπεια στην πραγματική ζωή ο άνθρωπος να περνά κάτω από τον πήχη που η φαντασία του έθεσε. Επομένως είναι αναγκασμένος να κυνηγά την σκιά του, ασθμαίνοντας, γεμάτος άγχος, απογοήτευση, κριτική, θυμό, λύπη και ενδεχομένως απομόνωση και μοναξιά.

Η φαντασία μας τα φταίει, που τα έπλασε όπως ήθελε αυτή;

Έτσι φαίνεται. Ωστόσο κάθε φαινόμενο δεν συμβαίνει εν κενώ. Συμβαίνει μέσα σε κάτι, σε ένα ευρύ δίκτυο (οικογένεια, σχολείο, εργασία, σχέση, κοινωνία) συνδεδεμένο με «κλωστές» μη ορατές με πρώτη ματιά. Για παράδειγμα οι προσδοκίες των γονέων, τα κοινωνικά πρότυπα του επιτυχημένου άνδρα, ή της «ωραίας» γυναίκας, τα συστήματα αξιολόγησης στα σχολεία που αξιολογούν την επίδοση, και μία σειρά άλλα τροφοδοτούν τη φαντασία στον αγώνα του πεινασμένου ανθρώπου για επιβεβαίωση και αποδοχή, φαντάζονται κι όχι άδικα ότι η αποδοχή θα έλθει μέσω της επιτυχίας. Είναι μάταιος αγώνας, η τράπουλα είναι εξ αρχής «σημαδεμένη».

Είναι κακό κάποιος να θέλει να αριστεύσει;

Όχι, δεν είναι κακό. Μάλιστα πρέπει να είναι σκοπός, για να δώσει νόημα σε κάτι που στερείται παντελώς νοήματος, της ζωής! Ωστόσο η αριστεία στις μέρες μας είναι ταυτισμένη με την επίδοση, αυτή η γνωστική διαστρέβλωση είναι αιτία δεινών. Ο Αριστοτέλης μάς λέει ότι η μεσότητα οδηγεί στην αρετή και είναι σύμφυτη με την αριστεία. Η μεσότητα βρίσκεται στην μέση δύο άκρων, της έλλειψης και της υπερβολής, λανθασμένα ίσως και υστερόβουλα, η μεσότητα εννοείται ως μετριότητα. Δεν είναι όμως έτσι. Για παράδειγμα η εσφαλμένως νοούμενη αριστεία που ταυτίζεται με την επίδοση, κάνει την επίδοση αυτοσκοπό και η «αριστεία» δεν είναι πια μεσότητα, είναι υπερβολή γίνεται δηλαδή άκρο. Κατά τα «Δυτικά» πρότυπα, ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος τίποτα!

Τώρα μπαίνω στον πειρασμό να ζητήσω να σχολιάσετε την πολιτική θεωρία των δύο άκρων… και κάποια στιγμή δεν θα ρθει η ώρα να πάρεις θέση με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ; Η μεσότητα πάει περίπατο;

Ο καθένας βλέπει με τα μάτια που έχει, αυτό είναι αναπόδραστο. Δεν είμαι ερμηνευτής του φιλοσόφου, ωστόσο είμαι αναγκασμένος να αντιληφθώ μέσω των αισθήσεων και της λογικής μου, αυτό που λέμε πραγματικότητα. Όταν μιλάμε για ανθρώπους ή για θεωρίες, αυτό που περιγράφουμε δεν είναι ποτέ η πραγματικότητα, είναι η αντίληψη που έχουμε εμείς για αυτήν. Σας απάντησα;

Όχι.

Ποιος ορίζει τα άκρα; Ποιος ορίζει τη μέση; Ποιος εξυπηρετείται; Και κάτι ακόμα, κάθε ΝΑΙ ή κάθε ΟΧΙ εμπεριέχει ταυτόχρονα το αντίθετό του. Όταν για παράδειγμα λέτε ΟΧΙ σε κάτι ταυτόχρονα λέτε ΝΑΙ σε κάτι άλλο, έχει μεγάλη σημασία να το γνωρίζουμε αυτό. Η μεσότητα δεν είναι μία σταθερή αντικειμενική κατάσταση, για μένα, είναι περισσότερη μία δυναμική διαδικασία διαρκούς εξερεύνησης των ενδοψυχικών και περιβαλλοντικών συνθηκών, ταυτόχρονα. Επομένως η μεσότητα στην περίπτωση της πολιτικής θεωρίας των δύο άκρων είναι μία επινόηση για τη χειραγώγηση και την απονέκρωση. Όλα πολώνονται, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, οι πολώσεις, οι συγκρούσεις δισεκατομμυρίων χρόνων δημιούργησαν τον κόσμο όπως τον ξέρουμε. Είναι φυσική διαδικασία για να παραχθεί μία νέα, ολόκληρη μορφή. Οι τυφλές πολώσεις στην κοινωνία μας υποδαυλίζονται με τέτοιον τρόπο ώστε αυτές να συντηρούν εκείνους που κερδίζουν από αυτές, είναι οι ίδιοι που τις υποδαυλίζουν.

Διαίρει και βασίλευε, ας πούμε;

Ακριβώς. Ωστόσο αυτές οι διαιρέσεις συμβαίνουν και ενδοψυχικά στον άνθρωπο. Ο ίδιος ο άνθρωπος γίνεται πότε αφέντης και πότε δούλος. Εαυτός ως Αφέντης με κριτική και αυτοκατηγορία και Εαυτός ως δούλος με απώθηση την θέλγητρων, των επιθυμιών, των αναγκών, προς εξυπηρέτηση του Αφέντη.

Η «επανάσταση» δηλαδή πρέπει να γίνει μέσα στον Άνθρωπο;

Το πρόβλημα των επαναστάσεων δεν είναι το πριν, είναι το μετά. Συνήθως τα πράγματα παίρνουν ανεπιθύμητη μορφή σε σχέση με τους αρχικούς στόχους. Λείπει η μεσότητα, η επίγνωση της ενδοψυχικής σύγκρουσης, επομένως κι η ενσωμάτωση στον οργανισμό των αντιθέσεων που θα οδηγήσει σε μία νέα αυτορρύθμιση, σε μία νέα μορφή. Για παράδειγμα κάποιος που επαναστατεί ως δούλος δεν γνωρίζει ότι την ίδια στιγμή φέρεται ως αφέντης. Κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, κακό είναι ότι δεν το γνωρίζει. Έτσι, η απουσία επίγνωσης θα γίνει εξουσία και πάλι, κι ας έχει άλλο πρόσωπο.

Τελικά, αναζητώντας το Ιδανικό στην συζήτησή μας ανακαλύπτουμε τη μεσότητα. Πόσο εύκολο είναι άραγε;

Είναι διαφορετικό να μιλάμε για τα αντικείμενα από ότι για ανθρώπους, και θεωρίες. Το ένα είναι αντικειμενικό το άλλο υποκειμενικό. Για παράδειγμα η μεσότητα μιας μετρήσιμης απόστασης από τα άκρα 1 έως 10 είναι προφανώς το 5. Όταν βάζουμε τραπέζι μάς είναι εύκολο να μοιράσουμε το φαγητό στα πιάτα κι αυτό γιατί όλα μπορούν να είναι αντικειμενικά μετρήσιμα. Όταν όμως μιλούμε για ανθρώπους, τα πράγματα δυσκολεύουν, γιατί δεν μιλούμε για μετρήσιμα αντικείμενα, οπότε κάθε εκτίμηση είναι μόνο υποκειμενική. Έτσι, για να αποφύγουμε αυτό το βάσανο αντικειμενοποιούμε τα υποκείμενα, με βάση το αντικείμενο της επίδοσης. Αυτός είναι ο καλός, κι άλλος ο κακός. Με το παράδειγμα αυτό, λέω πράγματι δεν είναι εύκολο. Οι απλοποιήσεις οδηγούν σε ακρότητες.

Η μεσότητα ως θεωρία δεν οδηγεί σε ηθικοπλαστικά μονοπάτια, πώς πρέπει να είμαστε και πώς δεν πρέπει;

Το κάθε τι μπορεί να οδηγηθεί σε όποιο μονοπάτι ο καθένας στοχεύει, δίνοντας τις ερμηνείες που τον εξυπηρετούν για να φτάσει στον αρχικό του στόχο. Ακόμη κι αν πρόκειται για καταστρατήγηση των εννοιών που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί.

Σας ευχαριστούμε για την κουβέντα μας, καλή επιτυχία.

Σας ευχαριστώ κι εγώ με τη σειρά μου για το ενδιαφέρον του ΤΡΡ. Εύχομαι να αντεπεξέλθετε στις δύσκολες συνθήκες, συνεχίζοντας το έργο για ανεξάρτητη, αδέσμευτη και ακηδεμόνευτη δημοσιογραφική ενημέρωση.

Πρόγραμμα

1η ημέρα Σάββατο 16/11

10.00 – 10.30 Έναρξη, καλωσόρισμα, παρουσίαση των ομιλητών. Θα προλογίσει παρουσιάζοντας το θέμα ως μορφή στο μεταβαλλόμενο κοινωνικό πεδίο, ο Παύλος Κουτρουφίνης.

Ομιλίες – θέματα

…ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

10.30 – 11.00 «I’m in love with a fairytale : πως οι προσδοκίες των γονέων , συμβάλουν στην ανάπτυξη ενός ψεύδους ιδανικού εαυτού» παρουσιάζει η Μαρία Γιαννοπούλου

Ο Καρλ Γιουνγκ έχει δηλώσει τα εξής: «Το βαρύτερο φορτίο για ένα παιδί είναι η ζωή που δεν έζησαν οι γονείς του». Τι γίνεται όταν τα παιδιά «εγκλωβίζονται» και ζουν σε ένα παραμύθι που δεν τους ανήκει δημιουργώντας έναν ψεύδη ιδανικό εαυτό;
Οι προσδοκίες των γονέων συνήθως γίνονται συμπεριφορές παιδιών. Όταν ένας ενήλικος άνθρωπος γίνεται γονέας τότε είναι που έρχεται ξανά αντιμέτωπος με το παιδί που κάποτε ήταν ο ίδιος, με τις πληγές του, τα τραύματά του, τους φόβους του και τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες του.
Σκοπός αυτής της παρουσίασης είναι να γίνει ένα πρώτο βήμα στην ανακάλυψη των αναγκών μας και της δικής μας αλήθειας στην προσπάθειά μας να ξεφύγουμε από αυτό το φαύλο κύκλο και να φτιάξουμε το δικό μας «παραμύθι» με ήρωα τον δικό μας «ιδανικό» εαυτό.

Γιαννοπούλου Μαρία , Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt , MSc in Psychiatry, PgD in Child and Adolescence Psychology

…ΣΧΕΣΗ ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ

11.15 – 11.45 «Πώς ο ιδανικός μου εαυτός μπορεί να με οδηγήσει στην «ιδανική» σχέση; Τί γίνεται όταν μια σχέση καταλήγει εμπόδιο στο να δω τον κόσμο γύρω μου μα πιο πολύ εμένα;» Με την Χαριέττα Λιακάκη

Μέσα από τις συντροφικές σχέσεις συχνά ψάχνουμε να βιώσουμε την πληρότητα. Ποιά υπαρξιακή μας ανάγκη λοιπόν προσπαθούμε να καλύψουμε μέσα από την επιλογή συντρόφου; μήπως απλώς ψάχνουμε την τέλεια μητέρα που ευχόμασταν να έχουμε παιδιά; Και τί αρνητικές επιπτώσεις μπορεί να έχει όλο αυτό για τη ζωή μας αλλά πολλές φορές και για την ίδια την ψυχική και τη σωματική μας υγεία; Πώς μένουμε στη επίγνωση του εαυτού μας για το τί είναι αυτό που αληθινά χρειαζόμαστε για να είμαστε καλά; Πώς χάνουμε τον εαυτό μας μέσα σε μια σχέση και πώς τελικά τον ξαναβρίσκουμε;

Χαριέττα Λιακάκη Συμβουλευτική Ψυχολόγος MSc-Τραυματοθεραπεύτρια, τελειόφοιτη ψυχοθεραπείας Gestalt

…ΕΑΥΤΟΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ

12.00 – 12.30 ««Εγώ είμαι – ποιος, πού και τι είμαι;» με τον Πέτρο Θεοδώρου

Μέχρι σχετικά πολύ πρόσφατα, επικρατούσε το δόγμα ότι ο καθένας μας «είναι» στον πυρήνα του κάτι άυλο. Μια αυθύπαρκτη, ανεξάρτητη από οτιδήποτε άλλο «ουσία», που φιλοξενείται στα δώματα της ύλης του κορμιού μας και απλώς βλέπει τον κόσμο μέσα από τις σχισμές των ματιών μας.

Ωστόσο, σήμερα, γνωρίζουμε ότι ο εαυτός μας δημιουργείται μόνο καθώς βυθιζόμαστε ενσώματα «μέσα» στον κόσμο. Δεν μπορεί να θεωρηθεί έξω από την εμπειρία μας του κόσμου. Έτσι, πρόκειται για έναν καθαρά «σχεσιακό» και βιωματικό εαυτό: το πρωταρχικό μας «εγώ είμαι» δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το σώμα και την κάθε λογής σχέση μας με ό,τι μας περιβάλλει. Οπότε, η αίσθηση της πολύτιμης ατομικής μας ύπαρξης, είναι προϊόν μιας διαρκούς και αδιανόητα πολύπλοκης σύμπραξης νου και σώματος καθώς δι-αντιδρούμε με το περιβάλλον.

Με άλλα λόγια, το να πω «εγώ είμαι», το να αναπτύξω την αυτοσυναίσθησή μου και να γνωρίζω ότι είμαι το υποκείμενο, ο «ιδιοκτήτης» των εμπειριών μου, παρότι μου φαίνεται αυτονόητο, είναι μία ασύλληπτη διαδικασία. Ένα θαύμα, το οποίο δεν μπορεί παρά να γεννά βαθύτατο σεβασμό για κάθε ανθρώπινο ον και κάθε τι που υπάρχει.

Το θέμα της συγκεκριμένης παρουσίασης, είναι ακριβώς αυτός ο μονάκριβος, μοναδικός για τον καθένα μας και απολύτως σχετιζόμενος με ό,τι τον περιβάλλει, «εαυτός».

Πέτρος Θεοδώρου ψυχοθεραπευτής, επόπτης, συγγραφέας, μέλος EAGT, ©PSP, εκπαίδευση (ψυχοθεραπεία Gestalt & Playback Θέατρο)

… ΕΑΥΤΟΣ και ΤΕΧΝΗ

12.45 – 13.15 «‘Εν τω γίγνεσθαι…» με την Έλενα Αρσενίδου

Υπάρχουν φορές στη ζωή μας που ενώ επιθυμούμε την αλλαγή… τη νεωτερικότητα… την εξιδανίκευση, καλούμαστε ν’ αντιμετωπίσουμε την στασιμότητα… το ανεπιθύμητο… το απρόσμενο.

Τι μπορεί να μας βοηθήσει ν’ ανακτήσουμε την δύναμή μας και την διάθεση να προχωρήσουμε;

Τι μπορεί να μας κινητοποιήσει;

Τι μπορεί να μας εμπνεύσει;

Μήπως η τέχνη;

Έλενα Αρσενίδου Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt

…ΕΡΩΤΑΣ

13.30 – 14.00 «Αναζητώντας το άλλο μου μισό… ημισφαίριο» με την Δήμητρα Βγενοπούλου

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος θα μπορούσε να ιδωθεί σαν μια ολόκληρη γη, μια υδρόγειος σφαίρα χωρισμένη στα δύο, όπως άλλωστε και ο κόσμος στον οποίον ζούμε, με τις έντονες διαφορές μεταξύ δυτικής και ανατολικής κουλτούρας. Οι λειτουργίες του αριστερού, «λογικού» εγκεφαλικού ημισφαιρίου, είναι κυρίαρχες και υπερ- ανεπτυγμένες στο σύγχρονο δυτικό κόσμο, παραμερίζοντας τις «ολιστικές» και «διαισθητικές» λειτουργίες του δεξιού ημισφαιρίου, που συναντώνται περισσότερο στις παραδοσιακές, ανατολικές κουλτούρες. Σύμφωνα με τον Serge Ginger (2004), η Gestalt είναι μια «ψυχοθεραπεία του δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου».
Σε αυτήν την παρουσίαση θα γίνει αναφορά στα δύο εγκεφαλικά ημισφαίρια, στην ανάγκη επανένωσης των πολωμένων τους λειτουργιών, και στο πώς η θεραπεία Gestalt λειτουργεί προς αυτή την κατεύθυνση. Ακόμη, θα γίνει συζήτηση σχετικά με το πώς τα παραπάνω συνδέονται με τον έρωτα σε κάθε του μορφή (συντροφική, φιλική, οικογενειακή, επαγγελματική, κοινωνική σχέση, σχέση με την ύλη και τα αγαθά, σχέση με τη φύση) ως δημιουργική δύναμη στο εδώ και τώρα, ενσωματώνοντας το παρελθόν και το μέλλον του ατόμου. Η παρουσίαση στοχεύει στο να γίνει αντιληπτή η δυνατότητα της επιλογής να εστιάζουμε στο διαισθητικό μας κομμάτι, κατευνάζοντας τις σκέψεις και τη λογική μας, επιφέροντας ισορροπία στις πολώσεις μας. Τέλος, θα προσεγγισθεί ο έρωτας, όχι μόνο ως ένα αρχικό και πρωτόλειο συναίσθημα με φθίνουσα πορεία, αλλά και ως ένα συναίσθημα στήριξης και επαναπροσδιορισμού του ατόμου, των στόχων και της δράσης του στην καθημερινότητά του, μετά την πάροδο του αρχικού ενθουσιασμού.
Η παρουσίαση αποτελεί ευκαιρία, για τον καθένα και την καθεμία, να εξερευνήσει και να αναρωτηθεί πώς βιώνει το άλλο του «μισό» ως εαυτός, αλλά και ως μέρος μίας σχέσης.

Δήμητρα Βγενοπούλου, MSc. Σχολική Ψυχολογία, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας & Επαγγελματικού Προσανατολισμού, Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt

Θάλεια Λογοθέτη, Ψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt

…ΕΑΥΤΟΣ ΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

17.30 – 18.00 «Ο Εαυτός στην διαδικασία του…» με τους Παναγιώτη Κεραμίδα – Κατερίνα Διδασκάλου

Δημιουργώντας την ιδανική συνθήκη και όχι τον ιδανικό εαυτό μέσα από τις σχέσεις μου…

Στόχος της παρουσίασης είναι να ευαισθητοποιηθούμε σε σχέση με την ιδέα πως o ιδανικός εαυτός δεν υπάρχει. Ακόμα και αν υπήρχε θα εμπεριείχε μέσα του μια καθήλωση, μια στατικότητα, κάτι που έχει συμβεί και δεν μπορεί να εξελιχθεί περαιτέρω. Η αναζήτηση του ιδανικού στην ουσία δεν είναι τίποτε άλλο από την ανακάλυψη της ιδανικής συνθήκης. Εκεί όπου το άτομο βρίσκεται σε μια συνεχή και δυναμική διαδικασία δημιουργικής προσαρμογής ώστε να μπορεί αυτό που έρχεται απ’ έξω και δεν είναι εγώ να το μεταβολίζει σε εγώ.

Παναγιώτης Κεραμίδας ψυχολόγος – ψυχοθεραπευτής. Πτυχιούχος Παν. Κρήτης – Μεταπτυχιακό Ψυχ. Υγείας – εξειδίκευση στην προσέγγιση Gestalt

Κατερίνα Διδασκάλου Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt
Πτυχιούχος Ψυχολογίας Πάντειο Πανεπιστήμιο
Μετεκπαίδευση στην Ψυχοθεραπευτική Προσέγγιση Gestalt

…ΜΕΣΟΤΗΤΑ, ο τρίτος δρόμος

18.15 – 18.45 «Η απελευθέρωση από την οδύνη της μετριότητας» με τον Παύλο Κουτρουφίνη

(Είμαι μετρίως, μέτριος και πάντα μετρημένος! )

Η μεσότητα, λανθασμένα συγχέεται με την μετριότητα, όπως κι η αριστεία με την υψηλή επίδοση! Κι αφού η μεσότητα είναι ο καθοριστικός παράγοντας για την ορθότητα όλων των συναισθηματικών αποχρώσεων, ο Αριστοτέλης προχωρά στην απόδοση των επιμέρους χαρακτηριστικών της: «να τα αισθανθεί […] όλα αυτά τη στιγμή που πρέπει, σε σχέση με τα πράγματα που πρέπει, σε σχέση με τους ανθρώπους που πρέπει, για το λόγο που πρέπει και με τον τρόπο που πρέπει..». (1106b 6, 23-24). Η ηθική αρετή αφορά τη συμπεριφορά και τα συναισθήματα που εναρμονίζουν τις ανθρώπινες σχέσεις. Κι αυτό δε σημαίνει την υποταγή ή τον ακρωτηριασμό του ατόμου στο όνομα της συνύπαρξης, αφού ούτε η οργή ούτε η προσωπική επιθυμία αποκλείονται. Όταν κάποιος αδικείται είναι σωστό να οργιστεί και να διεκδικήσει αυτά που του ανήκουν ή του αξίζουν. Κι όταν κάποιος διαπιστώσει μια εσφαλμένη κοινωνική αντίληψη πρέπει να έχει το θάρρος να την καταστήσει σαφή. Αν χρειαστεί, οφείλει να παλέψει για τις ιδέες του.

Παύλος Κουτρουφίνης Σύμβουλος ψυχ. Υγείας – Ψυχοθεραπευτής

…ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ

19.00 – 19.30 « Χρόνος – Εαυτός – Κίνηση» παρουσιάζει ο Γιώργος Δίπλας

Άραγε άλλο είμαι εγώ και άλλο ο εαυτός μου; Και αν ναι, έχω έναν μη ιδανικό εαυτό και αναζητώ τον ιδανικό; Και αν τον βρω, χάνω τον μη ιδανικό ή διατηρώ και τους δύο και τους χρησιμοποιώ εναλλάξ εκούσια ή ακούσια;

Και άλλα παράδοξα προκύπτουν στην επισκόπηση όσων εμπλέκονται με τη «χίμαιρα» των αναζητήσεων. Ωστόσο, η διαπραγμάτευση του θέματος θα αναδείξει πιστεύω ενδιαφέροντα σημεία που παροτρύνουν σε αμφισβήτηση και αναστοχασμό.

Γιώργος Δίπλας Ψυχοθεραπευτής – Εκπαιδευτής – Επόπτης Gestalt

…ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ – ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ

19.45 – 20.15 «Η ιδανική μητέρα συναντά το ιδανικό παιδί » με την Μαρία Σκόρδου

Μια ζωντανή παρουσίαση με παίξιμο ρόλων!

Με τη γέννηση ενός παιδιού γεννιούνται και οι προσδοκίες,προσδοκίες για το πως εμείς θα έρθουμε σε αυτή τη σχέση. Πως είμαστε ως γονείς πόσο τέλειο θα είναι το νέο άτομο που φέρνουμε στον κόσμο.

Δεν θα φωνάξω ποτέ στο παιδί μου δεν θα Θυμώσω ποτέ μαζί του . Δεν θα το χτυπήσω πότε ! Το Παιδί μου δεν θα έχει ποτε αυτή τη συμπεριφορά. Το παιδί μου δεν θα κάνει ποτέ όπως αυτά τα παιδιά στην παιδική χαρά.

Από την άλλη το ιδανικό παιδί :
Η μαμά μου είναι η καλύτερη μαμά στον κόσμο
Η μαμά μου τα ξέρει όλα
Είμαι κακό όταν θυμώνω
Πρέπει να προσέχω πως συμπεριφέρομαι

Ο ιδανικός εαυτός μου είναι γεμάτος από προσδοκίες, που ενδοβολές από το περιβάλλον με εμποδίζουν να δω τις πραγματικές ανάγκες , τα πραγματικά μου συναισθήματα και κάπου εκεί ενηλικιώνομαι και το ιδανικό παιδί και η ιδανική μητέρα μέσα μου με εμποδίζουν να εξελιχθώ ελεύθερα.

Πως αυτή η διαδικασία επηρεάζει την καθημερινότητα μας και πως τη συναντάμε στη θεραπεία; …
Η παρουσίαση θα συνοδεύεται με παιχνίδι ρόλων !

Μαρία Σκόρδου MEd, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt

2η μέρα Κυριακή 7/10

κλειστές ομάδες με γενικό τίτλο: «εγώ κι ο άλλος»

Εργαστήρια – Βιωματικές ομάδες ..στις αίθουσες του 1ου Λυκείου Ναυπλίου

09.00 – 13.00 Βιωματικές ομάδες διαλόγου, άλλες με ορισμένη θεματολογία και άλλες αυθορμήτως ειπείν. Οι ομάδες λειτουργούν με έναν ή και δύο συντονιστές μέσα σε πλαίσιο ασφάλειας, αποδοχής και εμπιστοσύνης στην ίδια την διαλογική διαδικασία. Συντονίζονται από έμπειρους θεραπευτές/τριες που εξασφαλίζουν το ασφαλές πλαίσιο μέσα στο οποίο θα αναδυθεί η διαλογική εμπειρία για τον καθένα τόσο – όσο θέλει και χρειάζεται.

13.15 – 15.15 Κυκλική συνάθροιση όλων των μελών των ομάδων στο Βουλευτικό. Μοίρασμα και κλείσιμο μέσα από μια πρωτόγνωρη εμπειρία ισοτιμίας, σεβασμού και δημοκρατίας που θα οργανώσει ο Χρήστος Καραπιπέρης, κοινωνικός λειτουργός, ψυχοθεραπευτής Gestalt

Κλειστές ομάδες

Α. Τίτλος: «Θα μείνω πάντα ιδανικός και ανάξιος εραστής…»*

(*Στίχος από το ποίημα του Καββαδία «Mal du départ»)

Ένα εργαστήριο διερεύνησης του “ιδανικού” και “ανάξιου” εαυτού μας, του “ιδανικού” και “ανάξιου” Άλλου, της συνάντησης που τόσο επιθυμούμε και που μένει συχνά ανεκπλήρωτη.

«Εγώ πάντα καταλαβαίνω την/τον άλλη/ο, οι άλλοι όχι». «Εγώ έχω χιούμορ, αυτή/ός παραείναι αγέλαστη/ος». «Κανείς δε ξέρει να φροντίζει όπως εγώ». «Είναι άξεστη/ος, ντρέπομαι να την/τον παρουσιάσω στους φίλους μου».

Ο “ιδανικός” μου εαυτός είναι εκείνος που αυξάνει τις προσδοκίες μου, που αναζητάει κάποια/ον τόσο καλή/ό όσο εγώ και ποτέ δε την/ον βρίσκει. Η συνάντηση «αναβάλλεται» και η επιθυμία μετατίθεται στην/ον επόμενη/ο Άλλη/ο με την ελπίδα να είναι ΑΥΤΗ/ΟΣ.

«Εγώ δε της/του αξίζω». «Σίγουρα μπορεί να βρει κάτι καλύτερο από εμένα, κυκλοφορούν πολύ πιο όμορφες/οι εκεί έξω». «Τι να συζητήσει μαζί μου, αυτή/ός έχει δύο μεταπτυχιακά, σίγουρα θα με βαρεθεί!». «Έχω τόσα άλυτα θέματα, για αυτό πάντα τα θαλασσώνω στις σχέσεις μου».

Ο “ανάξιος” μου εαυτός είναι εκείνος που με καθιστά κατώτερη/ο, ελλειμματική/ο, λίγη/ο και ποτέ δεν είμαι τόσο καλός για την/ον άλλη/ο. Η συνάντηση «αναβάλλεται» και η επιθυμία μετατίθεται με την ελπίδα να γίνω ΑΥΤΗ/ΟΣ.

Σε αυτό το εργαστήριο θα αναρωτηθούμε γύρω από τις έννοιες του “ιδανικού” και του “ανάξιου”, θα πειραματιστούμε και θα αναζητήσουμε τι άλλο υπάρχει έξω από αυτές τις θέσεις και πού συμβαίνει η συνάντηση, η σχέση και το «μαζί».

Άννα Πετρά, ψυχολόγος- ψυχοθεραπεύτρια Gestalt, MA Σπουδές φύλου

Μαρία Παπαζέκου, Σύμβουλος ψυχικής υγείας- ψυχοθεραπεύτρια Gestalt

Β. Τίτλος: «Διαχείριση συγκρούσεων και δεξιότητες επικοινωνίας» (ακούω – ακούγομαι – συνδιαλέγομαι -διαφωνώ- συγκρούομαι – επικοινωνώ)

Λίγα λόγια:

Από το φόβο της σύγκρουσης, στην αποτελεσματική αντιμετώπισή της. Από την αντιπαράθεση στην δημιουργική διαδικασία. Υπάρχει άραγε ιδανική σχέση?

Πολλές συγκρούσεις στην καθημερινή μας ζωή σε διαπροσωπικό επίπεδο πηγάζουν από το γεγονός ότι δεν ακούμε ο ένας τον άλλον….

Μαθαίνοντας να ακούω, μαθαίνω να επικοινωνώ καλύτερα κι έτσι έρχομαι σε επαφή με τον εαυτό μου και τους σημαντικούς άλλους

Το βιωματικό απευθύνεται σε ενήλικες και ζευγάρια

Ντόρα Μίνου

ΜΑ Κλινικής Ψυχολογίας – Ψυχοθεραπεύτρια ενηλίκων, ζεύγους και οικογένειας

Γ. Τίτλος: «Πώς ο εαυτός και οι Σκιές του εγχαράσσονται στο σώμα μας»

Ο εγκέφαλός μας έχει την ικανότητα να χαρτογραφεί άγρυπνα το εσωτερικό του σώματός μας. Κατασκευάζει ασταμάτητα «χάρτες» με τις άπειρες μικρομεταβολές που συμβαίνουν καθώς εμπλεκόμαστε με το περιβάλλον.

Είναι ακριβώς αυτοί οι χάρτες που παράγουν και μία θεμελιώδη αίσθηση ύπαρξης σε πρώτο πρόσωπο. Ένα στοιχειώδες «εγώ είμαι», έναν πρωτογενή εαυτό, πολύ πέρα από τον νου και τη συνείδησή μας. Ένα είδος βάσης επάνω στην οποία πρώτα-πρώτα οργανώνονται στοιχειωδώς όλα όσα σταλάζουν μέσα μας καθώς ρέουν τα βιώματά μας, πολύ πριν φτάσουν να πάρουν σχήμα στον νου και τη συνείδησή μας. Με άλλα λόγια, «είμαι» το σώμα μου πολύ πριν σκεφτώ ότι «τώρα ζω αυτό ή εκείνο το βίωμα».

Οπότε, ό,τι γνωρίζω νοητικά πως «είμαι» αλλά και ό,τι «είμαι» χωρίς να το αντιλαμβάνομαι νοητικά και συνειδητά (οι «Σκιές» μου), εγχαράσσεται αδιάκοπα στο σώμα μου. Το σώμα μου «είναι» οι ιστορίες μου, ακόμα κι αυτές οι ιστορίες που δεν θυμάμαι ή δεν θέλω να θυμάμαι. Στο ασφαλές περιβάλλον αυτού του εργαστηρίου, με απόλυτο σεβασμό στην προσωπική πραγματικότητα του καθενός μας, θα εξερευνήσουμε αυτούς ακριβώς τους λεπτόπλοκους μηχανισμούς αποτύπωσης του εαυτού μας, συνειδητού και μη, στο σώμα μας.

Δ. Τίτλος «Η εμπιστοσύνη ως αναγκαία υπέρβαση για την αποδοχή του εαυτού»

Μία βιωματική δουλειά με την εμπιστοσύνη. Σκοπός είναι η επίγνωση των εμποδίων μου. Πως σχετίζονται τα εμπόδια με τις πεποιθήσεις;

Πως με κρατούν άραγε μακρυά από την αποδοχή του εαυτού μου;

Η εμπιστοσύνη είναι από μόνης της υπέρβαση, ενέχει ρίσκο. Κάποτε θα χρειαστεί να το πάρω, για να υπερβώ την ιδεοληψία του ιδανικού εαυτού, το φράγμα δηλαδή, που φράζει τον δρόμο για την πολύτιμη αποδοχή που αναζητώ!

Ευαγγελία Καλούδη Σύμβουλος ψυχικής υγείας Bsc ,Msc .Απόφοιτος ψυχοθεραπεύτρια Gestalt Foundation.

Κωνσταντίνα Σταύρου Σύμβουλος ψυχικής υγείας. Counselling and Psychology HND Εκπαιδευμένη στην ψυχοθεραπεία Gestalt

Ε. Τίτλος «Εγώ… είμαστε»

«Αναδεικνύοντας τη σχέση ανάμεσα στον ιδανικό μας εαυτό και τον ιδανικό μας εαυτό και τον ιδανικό μας εαυτό…»

Σε αυτό το βιωματικό εργαστήρι θα έχει κανείς την ευκαιρία να διερευνήσει τους τρόπους με τους οποίους το άτομο διαμορφώνει την εικόνα για τον ιδανικό εαυτό. Τους τρόπους με τους οποίους ενσωματώνει τις απαιτήσεις του περιβάλλοντος του (της οικογένειας, της κοινωνίας, του χώρου εργασίας κ.ο.κ.). Τις εσωτερικές συγκρούσεις που αυτή η ενσωμάτωση συνεπάγεται. Στόχος είναι η αναγνώριση της σχέσης του εαυτού με το περιβάλλον, και η ανάδειξη του πραγματικού εαυτού.

Χρήστος Καραπιπέρης, κοινωνικός λειτουργός – ψυχοθεραπευτής Gestalt.