Γηροκομείου Ναυπλίου-ώρα μηδέν; ή καιρός για πρωτοβουλίες;

 Τον τελευταίο καιρό, μονοπωλεί στους πολιτικούς κύκλους του τόπου, η συζήτηση για το μέλλον του γηροκομείου Ναυπλίου, με την ονομασία: Οίκος ευγηρίας πρόνοια Μαρίας Κ. Ράδου-γίνεται λόγος για μεγάλα οικονομικά χρέη και για τη περιουσία του. Όλα αυτά, προκαλούν μεγάλα ερωτήματα στη τοπική κοινωνία-ενώ μέσα από αυτά; προκύπτουν υποψίες για κομπίνες και λοβιτούρες.

Ακούγοντας όλα αυτά, ως μέλος του ΔΟΚΟΙΠΑΝ-το οποίο ως ΝΠΔΔ σύμφωνα πάντα, με το άρθρο 3 της απόφασης 58/2011 ΦΕΚ 874 Β΄ 2011-είναι αρμόδιο, να συνάψει συνεργασία με ιδρύματα, να κατασκευάσει γηροκομείο & να λειτουργήσει ή να συντηρήσει χώρους που (ήδη;) λειτουργούν και εξυπηρετούν μεταξύ άλλων και τους σκοπούς ενός γηροκομείου-λόγω λοιπόν αρμοδιότητας, ζήτησα να συζητηθεί το εν λόγω θέμα, στο ΔΣ του ΔΟΚΟΙΠΑΝ, με την ονομασία: <<καταθεση πρότασης για τη διάσωση ως δομή, του εν λειτουργία οίκου ευγηρίας πρόνοια Μαρίας Κ. Ράδου και της περιουσίας του ιδρύματος>>.

Για να μη μακρηγορώ:

Κατέθεσα την πρόταση μου, την οποία δημόσια καταθέτω-στα πλαίσια της δημόσιας  ενημέρωσης όπως έχω δεσμευτεί-την οποία έφερε σε συζήτηση ο πρόεδρος του ΔΣ του ΔΟΚΟΙΠΑΝ την 18^η/11^ου/2019, η οποία όμως δεν έφτασε στη διαδικασία της ψήφισης-προσωπικά ζητώ, συζητώ, δεν επαιτώ.-

Από τη διαλογική συζήτηση, προέκυψαν κάποια σημαντικά στοιχεία, τα:

1. Το ίδρυμα δεν τελεί νομιμότητας.
2. Συμφωνήσαμε, ότι μια λύση θα ήταν να ιδρυθεί ένα νέο γηροκομείο από το ΔΟΚΟΙΠΑΝ ή από ένα αντίστοιχο φορέα ή από τον δήμο Ναυπλιέων-όλα αυτά τα σενάρια προκαλούν ανησυχία στη διοίκηση του ΔΟΚΟΙΠΑΝ σε ότι έχει να κάνει με τη διαδικασία της ομαλής μετάβασης και το μεσοδιάστημα-σχετικά με τις υποχρεώσεις του ιδρύματος: υπαλλήλους κλπ.
3. Στα της αναφοράς μου σε ότι αφορούσε την επιχορήγηση των 1600000 και το δικαίωμα της αύξησης ανά έτος, κατά 100000 ευρώ-ενημερώθηκα κατά την ώρα της συνεδριάσεως, και έπειτα με email, ότι όλα αυτά καταργήθηκαν. Τα χρήματα τα οποία πλέον λαμβάνουμε ως ΝΠ είναι 1200000, ενώ καταργήθηκε εντελώς η παράγραφος περί της αύξησης του ποσού ανά έτος με το Β΄, 650 ΦΕΚ-2013, αριθ. αποφ.432/2012, της οποίας σύμφωνα με τα πρακτικά, ήμουν παρών ως πρόεδρος της ΤΚ Ανυφίου, αλλά δεν θυμόμουν το γεγονός-έχουν περάσει άλλωστε 6 χρόνια.
4. Έχει γίνει αίτημα από τον πρόεδρο του ΔΟΚΟΙΠΑΝ, της αύξησης της τακτικής επιχορήγησης, κατά 200000 ευρώ.
5. Στα οικονομικά του ιδρύματος Ράδου. Υπάρχει ένα παθητικό, περίπου 150000 ευρώ ανά έτος ή αλλιώς; περίπου 15000-20000 ανά μήνα κλπ
6. Ότι ως ΝΠ πρέπει να περιμένουμε την εισήγηση του δημάρχου.
7. Στη πρόταση μου περί ενοικίου του δεύτερου ορόφου, αναφέρθηκε ότι υπάρχει κώλυμα λόγω κληροδοτήματος και αυθαίρετου κτηρίου!

Από πλευράς μου, παραμένω σταθερά στις απόψεις μου, οι οποιες αναφέρονται στη πρόταση μου-την οποία παρακάτω θα παρουσιάσω-Λύση είμαστε εμείς, ως ΝΠ, και πρέπει να τολμήσουμε τις πρωτοβουλίες.

Προκειμένου να διασωθεί η πολύτιμη για τη κοινωνία δομή; οποιαδήποτε σχετική με τη διάσωση του ιδρύματος και της δομής εισήγηση, έρθει από τον δήμαρχο, δεσμεύομαι ότι θα ψηφήσω ναι, δίνοντας προκαταβολικά λευκή επιταγή.

Είναι ώρα για κοινωνική άμιλλα, όχι να παρατηρούμε από απόσταση τον δήμο Τρικκαίων.

Ολόκληρη η κατατεθειμένη πρόταση μου, προς το ΔΣ του ΔΟΚΟΙΠΑΝ, η οποία ήρθε σε συζήτηση.

                                                                          

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ                                                                                                                                ΚΩΝ/ΝΟΣ Π. ΚΑΡΑΜΠΗΣ                                                                                                                                            Μέλος Δ.Ο.ΚΟΙ.Π.Α.Ν. –τέως πρόεδρος της Τ.Κ. Ανυφίου-εθελοντής-ενεργός πολίτης.                    Πληροφορίες τηλ. 6977313039                                                                                                                                     email: rabis@otenet.gr                                    

ΘΕΜΑ: Καταθεση εισήγησης, στο 6^ο θέμα της 16^ης τακτικής συνεδρίασης του   

              Δ.Ο.ΚΟΙ.Π.Α.Ν., το οποίο έχω ως μέλος καταθέσει προς συζήτηση.

Κατάθεση πρότασης, για τη διάσωση  ως δομή του εν λειτουργία οίκου ευγηρίας –πρόνοια Μαρίας Ράδου και της περιουσίας του ιδρύματος.

                                                                Πρόλογος

Τον τελευταίο καιρό, πληθαίνουν οι φήμες περί της τελματώδους καταστάσεως της οποίας έχει έρθει και συνεχίζει να οδεύει μια κοινωνική δομή, η οποία εδρεύει στην έδρα του δημου Ναυπλιέων, το Ναύπλιο-απαραίτητη & πολύτιμη, όχι μόνο για τους ηλικιωμένους,  αλλά και για τους αδύναμους πολίτες.

Ως εξέλιξη, θα πρέπει να μας προβληματίσει.                                                                                 Ιδιαιτέρως εμάς ως όργανο ΝΠΔΔ, δεν πρέπει να μας αφήνει αμέτοχους.                                        Θα πρέπει να αναλάβουμε πρωτοβουλίες-αφού ως όργανο, έχουμε μεταξύ άλλων σκοπό, την ίδρυση γηροκομείου.

Θεωρώ, είναι στο χέρι μας να πάμε το πράγμα ένα βήμα παραπέρα και να αναλάβουμε θέση ευθύνης-να καταθέσουμε καινοτόμες προτάσεις ώστε η κοινωνική αυτή δομή, όχι μόνο να διασωθεί, αλλά να γίνει ένα παράδειγμα συνεργασίας μεταξύ ΝΠΙΔ & ΝΠΔΔ (με το δικαίωμα του άρθρου 224 ν. 3463/2006 κ.α.) μιας περιοχής.

Προτείνω με τη παρούσα πρόταση, ευθέως, την ίδρυση γηροκομείου από το ΔΟΚΟΙΠΑΝ, τη συστέγαση του στον δεύτερο όροφο του οίκου ευγηρίας Μαρίας Ράδου κλπ όπως παρακάτω θα ονομάσω.

                                                             Το σκεπτικό

Φρονώ, σήμερα, εν έτη 2019, καμία ακίνητη περιουσία δεν μπορεί να συντηρήσει αποκλειστικά μόνη, καμία κοινωνική δομή-η στήριξη του κράτους επιβάλλεται-ειδικά δε σήμερα, που οδεύουμε για τη 10^η χρονιά της οικονομικής κρίσης.

Από το 1988, έτος το οποίο συστάθηκε ο οίκος ευγηρίας πρόνοια Μαρία Κ. Ράδου, έως σήμερα, έχουν αλλάξει εποχές και έχουν συμβεί πολιτικά γεγονότα.

 Τη 10ετια του 80’, κάποιος ο οποίος διέθετε έστω και 10 στρέμματα, μπορούσε να φτιάξει σπίτι, να ζήσει την οικογένεια και να σπουδάσει παιδιά-πράγματα δηλαδή τα οποία, δεν μπορεί να καταφέρει κάποιος σήμερα, με περιουσία 100 στρεμμάτων.

 Η Ελλάδα έχει κλονιστεί από πολιτικές εξελίξεις, πέρασε από ένα κραχ στο ΧΑΑ, διοργάνωσε ολυμπιάδα, μπήκε στην ΟΝΕ-αποτέλεσμα αυτών, ήταν να μπούμε σαν χώρα στα μνημόνια.

Απόρροια αυτών; οι άστεγοι αυξήθηκαν, η γη έχασε την αξία της-λόγω αυτών, πρέπει να ανακεφαλαιώσουμε και να πορευτούμε με τα σημερινά δεδομένα, αν θέλουμε πραγματικά να βγούμε από το τέλμα.

Έχω τη γνώμη, ότι από την ίδρυση του ιδρύματος υπάρχει λάθος στη σκέψη-θα έπρεπε το ίδρυμα να έχει συμμετοχικό ρόλο στην αναφερόμενη δομή και όχι αποκλειστικό.

Εδώ θα φέρω ως παράδειγμα το Αγγελοπούλειο ίδρυμα και τη λειτουργία του-με το οποίο έχω ασχοληθεί ιδιαιτέρως και από το οποίο πηγάζει η πρωτοβουλία μου.                                                                                                                                                     Σε ότι αφορά την ίδρυση του, δεν έχει ως σκοπό τον δονκιχωτισμό.., του να κατασκευάσει δηλαδή και να λειτουργήσει ως ίδρυμα έστω ένα σχολείο-τουναντίον, κατασκεύασε σχολεία και τα παρέδωσε στο κράτος και στην ίδια τη κοινωνία-ο ρόλος του λοιπόν ήταν και παραμένει συμπληρωματικός προς το κράτος και την εθνική οικονομία. Το αντικείμενο εργασίας του, μεγάλο-δικαιούχοι είναι άπαντες, χωρίς αποκλεισμούς. Σκοπό έχει: την κατασκευή & επισκευή σχολείων, την παροχή υποτροφιών  & τη κατασκευή βιβλιοθηκών.

Με τη παρούσα, δεν έχω σκοπό να προσβάλω τη μνήμη, ούτε ζητώ την ανατροπή της σκέψης του ευεργέτη-τουναντίον, προτείνω την έμπρακτη στήριξη του από εμάς, από τη κοινωνία, από τον δήμο μας, από το κεντρικό κράτος και την ΕΕ-για να συμβεί όμως αυτό, πρέπει αρχικά εμείς ως όργανο να έχουμε τη θέληση της συμμέτοχής λόγω αρμοδιότητας, να υπάρξει η παράλληλη στήριξη από το ΔΣ Ναυπλιέων, έπειτα να επιλεγεί η νομική φόρμουλα, ώστε η κεντρική πολιτεία να ενεργοποιηθεί με σκοπό να έρθουν τα κονδύλια αυτά, τα οποία, δεν μπορούν αυτή τη στιγμή να εισέλθουν.

 Θεωρώ, ως καλύτερη λύση, την ίδρυση ενός νέου οργάνου, αυτή τη φορά δημόσιου φορέα ο οποίος να γίνει η αφορμή ώστε να συνυπάρξουν τα δυο αυτά διαφορετικά (νομικά) όργανα, ώστε με αυτό το τεχνικό τρόπο, να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε το σκόπελο του αποκλεισμού και της μη οικονομικής ενίσχυσης από τον δήμο ή από το κεντρικό κράτος, από την ευρωπαϊκή ένωση κλπ.

Ως θέμα, φρονώ, δεν πρέπει να δημιουργεί πολιτικές διαφορές ανάμεσα μας-έχουμε χρέος να διασώσουμε το ίδρυμα & τη περιουσία του-άλλωστε, είναι περιοχή αποκλειστικά, της αρμοδιότητας μας.                                                                                                                                          Πρέπει να διασώσουμε τη δομή και να προστατεύσουμε τους αδύναμους δικαιούχους.      

Σίγουρα, δεν έχουμε το δικαίωμα να αλλοιώσουμε την επιθυμία του ευεργέτη, μπορούμε όμως με τα νομικά εργαλεία τα οποία διαθέτουμε, να τον στηρίξουμε.

                      Γιατί η στήριξη από το ΔΟΚΟΙΠΑΝ

Με γνώμονα τα όσα γνωρίζω, ότι το ποσό επιχορήγησης μας ως ΝΠ, παραμένει σταθερό στα 1600000, κάθε έτος.                                                                                                                                Σαφώς, ο κύκλος εργασιών έχει παγιωθεί από 1^ης δημιουργίας του ΝΠΔΔ μιας και η ετήσια τακτική επιχορήγηση από τον δήμο Ναυπλιέων παραμένει σταθερή στα 1600000 ευρώ.

Ως όργανο, το οποίο στέκεται δίπλα στη κοινωνία, θα έπρεπε να έχει αυξήσει τα οικονομικά & τον κύκλο εργασιών-ειδικά, αφού από τη μέρα της δημιουργίας του ΝΠΔΔ και το μεσοδιάστημα έως σήμερα, συγκυριακά, είναι το χειρότερο σημείο της νέας Ελληνικής ιστορίας-λόγω των καταστροφικών κεντρικών πολιτικών (χρηματιστήριο, ολυμπιάδα, ΟΝΕ κλπ) οι οποίες επέφεραν τα μνημόνια-θα έπρεπε να είχαμε διεκδικήσει, κάθε χρόνο, με συνέπεια, τα επιπλέον (άρθρο 6 παρ. α Απόφ. 58/2011 ΦΕΚ 874 ΄Β 17/05/2011) 100000 ευρώ που δικαιούμαστε-ώστε να εμπλουτίσουμε, τόσο τις παροχές, όσο και τις κοινωνικές δομές.  

Θα πρέπει σήμερα, να αναζητήσουμε & να διεκδικήσουμε όλους αυτούς τους πόρους τους οποίους δικαιούμαστε ως ΝΠ, ώστε να υπάρξει μια εξωστρέφεια του οργάνου του οποίου είμαστε μέλη, και μέσα από ρεαλιστικές προτάσεις, να στηρίξουμε κάθε δομή-έμπρακτα και συμμετοχικά, με αρχή, το ίδρυμα Ράδου.

                                                        Η πρόταση μου

Σαφώς και δεν υπάρχει ένα και μόνο σενάριο διάσωσης.                                                         Προσωπικά θα προτείνω μια δέσμη ενεργειών, την οποία ως μέλη θα πρέπει να συζητήσουμε στο σύνολο τους, να προταθούν και άλλες λύσεις και συλλογικά να αποφασίσουμε. Προτείνω τα κάτωθι:

1.       Το πιο απλό σενάριο είναι το εξής: δημιουργούμε δημοτικό γηροκομείο και στεγαζόμαστε στον κενό δεύτερο όροφο του οίκου ευγηρίας του ιδρύματος Ρόδου.                                                        Τι κερδίζουμε με αυτή τη λύση:                                                                                                          1. Άμεσο αποτέλεσμα-μπορούμε να στηρίξουμε άμεσα το ίδρυμα μέσω ενός ενοικίου-το οποίο εμείς θα καθορίσουμε, και πάγια με συνέπεια θα καταβάλουμε.                                      2. Το προτεινόμενο, αφού αποτελεί κατά κάποιο τρόπο συστέγαση, μπορεί στο πλαίσιο της συνεργασίας λχ να μεταφέρει ΄΄τροφίμους΄΄ από το ένα όργανο στο άλλο. Το αρνητικό αυτού του σεναρίου είναι, ότι, βοηθάμε μεν οικονομικά, όμως με αυτό το τρόπο μπορεί να παγιωθεί μια παθογένεια η οποία θα συνεχίσει να αποφέρει αρνητικές συνέπιες, όπως: αύξηση χρεών, συνέχιση της μείωσης της ακίνητης περιουσίας του ιδρύματος κ.α. με λίγα λόγια δεν θα επιτευχθεί κάποια θεραπεία, απλά θα δοθεί μια παράταση σε χρόνο, υψηλού ρίσκου θα έλεγα-για την αξιοπιστία μας ως όργανο ΝΠΔΔ, όσο και ως δήμος Ναυπλιέων.

2.       Θα μπορούσε να υπογραφεί κάποια προγραμματική σύμβαση σύμφωνα με το άρθρο 225 ν.3463/2006 μεταξύ του νέου οργάνου και του ιδρύματος-απλή ή σύνθετη.                                                                                                                                               Η απλή της μορφή, θα μπορούσε να είναι ότι το δημόσιο θα πρέπει να αναλάβει τα πάγια λειτουργικά έξοδα, και τα έσοδα του ιδρύματος να πάνε αποκλειστικά στην αποπληρωμή των χρεών.                                                                                                                             Η σύνθετη μορφή είναι να υπογραφεί μνημόνιο συνεργασίας, η οποία θα υπογραφεί από τον υπουργό οικονομικών ώστε να έχουν συμμετοχή τράπεζες ή πιστωτικά ιδρύματα προκειμένου να αποπληρωθούν τα χρέη, να γίνουν οι απαραίτητες επενδύσεις στα ακίνητα του ιδρύματος, ώστε να γίνει αρχικά βιώσιμο ως οντότητα και εν συνεχεία λειτουργικό το ίδρυμα, σε βάθος 20ετιας.

3.       Τεχνικά και καινοτόμα. Θα μπορούσε η ίδια η κοινωνία να υιοθετήσει τη κοινωνική αυτή δομή (τον οίκο ευγηρίας μέσω του δημόσιου γηροκομείου το οποίο αναγκαστικά θα προκύψει) μέσω των τοπικών εκπροσώπων της. Να συσταθεί δηλαδή ένας σύνδεσμος κοινοτήτων με τη συμμετοχή των κοινοτήτων όλου του δήμου Ναυπλιέων-σύµφωνα με τον ΔΚΚ και τα άρθρα 245-251-ο οποίος θα έχει ειδικό σκοπό την εκτέλεση έργου ή τη παροχή συγκεκριμένων υπηρεσιών. Ο σύνδεσμος αυτός μπορεί να διαμορφώσει τον προϋπολογισμό της κάθε κοινότητας και μέσω της ετήσιας εισφοράς τους, να στηριχθεί οικονομικά το ίδρυμα-ο νέος φορέας, ο οποίος αναγκαστικά θα δημιουργηθεί.

4.       θα μπορούσαν να λειτουργήσουν όλα τα παραπάνω στο σύνολο τους.

5.       Η εμπλοκή του ΝΠ του οποίου είμαστε μέλη μπορεί να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα του ιδρύματος και να γίνει η αφορμή για την εισροή  αδιάθετων κονδυλίων από το κεντρικό κράτος και κυρίως από την ΕΕ.

Σημείωση: 1. Στη συνεδρίαση της δευτέρας μπορεί να έχει γίνει μια μικρή αλλαγή στο 

                        συντακτικό του κειμένου.

                    2. Σε κάθε σενάριο, βασικό συστατικό είναι η ίδρυση δημοτικού γηροκομείου.

Τέως πρόεδρος της Τ.Κ. Ανυφίου-μέλος του Δ.Ο.ΚΟΙ.Π.Α.Ν.

ΚΩΝ/ΝΟΣ Π. ΚΑΡΑΜΠΗΣ