«Πάμε σαν άλλοτε» στο 3ο δημοτικό σχολείο Άργους

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και σήμερα στο σχολείο μας προσπαθήσαμε να συνδέσουμε τα παιδιά μας με τις ρίζες τους. Να τα κάνουμε να ζήσουν μιαν άλλη εποχή που μοιάζει μακρινή, όμως είναι πάντα επίκαιρη και ζεσταίνει τις καρδιές μας τις μέρες αυτές τις γιορτινές.

Η φωτιά που από τα αρχαία χρόνια ήταν το κέντρο του σπιτιού και η εστία, το τζάκι δηλαδή που λειτουργούσε σαν χώρος συνάθροισης της οικογένειας συνδέθηκαν με την εμβληματική μορφή της γιαγιάς.

Της γιαγιάς που καθισμένη στην κουνιστή πολυθρόνα με τα μικρότερα παιδιά στην αγκαλιά και τα μεγαλύτερα γύρω της πάνω στις ζεστές φλοκάτες διηγείται ιστορίες. Ιστορίες, άλλες αληθινές και άλλες φτιαγμένες από την ίδια για να συνδέσουν τα παιδιά με τις ρίζες, τις παραδόσεις και τα έθιμα της πατρίδας και του πολιτισμού μας.

Ιστορίες που ηρεμούσαν τις ψυχές των παιδιών πριν παραδοθούν στα χέρια του Μορφέα. Κι αυτά τις έπαιρναν μαζί τους στον ύπνο τους και μ’ αυτές ταξίδευαν σε χώρες μακρινές σε τόπους ξένους. Η γιαγιά τους μάθαινε τον κόσμο, τους άνοιγε το παράθυρο για να δουν τι υπάρχει γύρω τους.
Και το τζάκι που ζεσταίνει τις ψυχές. Στολισμένο με τα ιερά και τα όσια της οικογένειας και της φυλής, με την εικόνα του Χριστού και του ξενιτεμένου, το καντήλι που σιγοκαίει και τις καρτ ποστάλ γεμάτες θύμισες γι’ αυτούς που λείπουν και που η απουσία τους είναι γεμάτη από εκκωφαντική σιωπή.

Κι απ’ όλα τα παραμύθια της γιαγιάς πάντα ξεχώριζαν αυτά που μιλούσαν για τα Χριστούγεννα και μαζί με τα κάστανα και τις τηγανίτες μας έφερναν ιστορίες για τη γέννηση του Χριστού, για την αγάπη, για την αλληλεγγύη και την κατανόηση και γέμιζαν τον μέσα κόσμο μας με κάλαντα, καραβάκια, φιλέματα, ευχές και όνειρα.

Έτσι και η γιαγιά Σοφία (Σοφία Κούσουλα) μέσα σε ένα υπέροχα φτιαγμένο και ζεστό χριστουγεννιάτικο σκηνικό με κυρίαρχο το θαυμάσιο τζάκι που επιμελήθηκε ο Βαγγέλης Πολίτης, μας έφερε σήμερα στο σχολείο μας την αύρα των Χριστουγέννων μέσα από την αφήγηση του παραμυθιού «Μια φάτνη στον Ψηλορείτη» από το βιβλίο της Άννας Ιακώβου «Γιορτινά διηγήματα». Τα παιδιά ταξίδεψαν στην Κρήτη και τον Ψηλορείτη και άκουσαν από τη γιαγιά Σοφία την ιστορία του μικρού Χριστού που κάθε χρόνο χανόταν από τη Φάτνη. Μαζί της με το κανονάκι του ο Μάριος Καραχάλιος συνόδεψε εμφατικά την αφήγηση και τραγούδησε στο τέλος κάλαντα των Χριστουγέννων μαζί με τα παιδιά.

Στο τέλος τα παιδιά περίμενε μια έκπληξη απλή αλλά που γέμισε τις ψυχές τους καθώς στο προαύλιο χιόνισε και αυτά ξεχύθηκαν να γεμίσουν με νιφάδες και να χαρούν. Και γέμισε η αυλή μας με χαρούμενες φωνές που ενώθηκαν με τις χριστουγεννιάτικες μελωδίες και μας έδωσαν για μια ακόμη φορά την επιβεβαίωση ότι οι παιδικές ψυχές δεν χαίρονται μόνο με ακριβά δώρα.

Θερμές ευχαριστίες:

Στις εξαιρετικές κυρίες και τους θαυμάσιους κυρίους του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας που επιμελήθηκαν την εκδήλωση και που ετοίμασαν και πρόσφεραν σε όλους χριστουγεννιάτικα κέικ μαζί με ζεστή σοκολάτα.