Προκειμένου να μην αλλάξει το ασφαλιστικό αυξάνοντας τις εισφορές των ασφαλισμένων σε βάρος των αδύναμων με χαμηλά εισοδήματα και το βασικότερο οι ασφαλισμένοι χάσουν την ρύθμιση των 120 δόσεων, γιατί ρύθμισαν με βάση την μηνιαία εισφορά των 175€ και μείνουν πάλι ανασφάλιστοι, προτείνουμε τα εξής:
• Ο καθορισμός του ύψους της ασφαλιστικής εισφοράς να καθοριστεί σε προαιρετικές κατηγορίες ασφαλισμένων που να έχουν σχέση έμμεσα με το εισόδημα ώστε να δίνεται η δυνατότητα μετά από αίτημα του ασφαλισμένου να επιλέγει χαμηλότερη κατηγορία και αυτό θα κρίνεται αναλόγως τα δηλωθέντα κέρδη της επιχείρησης.
Με αυτό τον τρόπο θα αποκλειστούν όσοι έχουν μεγάλα εισοδήματα και θέλουν να πληρώνουν ελάχιστα.
Διαφορετικά και αυτοί που έχουν μεγάλα εισοδήματα θα πληρώνουν την χαμηλότερη κατηγορία γιατί δεν εμπιστεύονται το κράτος και θα κάνουν παράλληλα ιδιωτική ασφάλιση για σύνταξη.
Η πρώτη κατηγορία να καθοριστεί σε ποσό χαμηλότερο ή ίσο με αυτό της κατώτατης υποχρεωτικής εισφοράς του ν. 4387/2016, προκειμένου να μην υπάρξει οικονομική επιβάρυνση των ασφαλισμένων με χαμηλά εισοδήματα σε σχέση με το ισχύον καθεστώς. Επίσης να υπάρχει πρόβλεψη για χαμηλότερη ασφαλιστική εισφορά από την πρώτη κατηγορία σε επιχειρήσεις που παρουσιάζουν πολύ χαμηλό εισόδημα, δηλαδή κάτω από το όριο της φτώχειας ή με ζημιές ώστε να μην διακόπτουν την ασφάλιση λόγο αδυναμίας και μένουν ανασφάλιστοι, δημιουργώντας χρέη και να καθοριστεί στο ποσό των 126€ για όσο διαρκεί η οικονομική αδυναμία του ασφαλισμένου.
Οι επόμενες εισφορές να συνεχίσουν όπως τις πρότεινε ο. κ. Υπουργός: Α’ επίπεδο 175€, Β’ επίπεδο 210€, Γ’ επίπεδο 256€, Δ’ επίπεδο 302€, Ε’ επίπεδο 363€, Ζ’ επίπεδο 435€, Η’ επίπεδο 566€.
• Πρόβλεψη χαμηλότερης ασφαλιστικής εισφοράς σε νέες επιχειρήσεις για τα πέντε πρώτα έτη ασφάλισής τους στο ποσό των 126€.
• Η αποσύνδεση του ύψους των ασφαλιστικών εισφορών των ελευθέρων επαγγελματιών από το ύψος του βασικού μισθού των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα, ούτως ώστε η τυχόν αύξηση του τελευταίου να μην επιφέρει και αύξηση του ύψους των ασφαλιστικών εισφορών των ελευθέρων επαγγελματιών, όπως γίνεται σήμερα.
• Η σύνταξη να υπολογίζεται σε όλο το εργασιακό βίο του ασφαλισμένου ή τουλάχιστον από το 1990 και όχι από το 2002, γιατί τα τελευταία 10 χρόνια της κρίσης η πλειοψηφία των ασφαλισμένων πληρώνει την χαμηλότερη κατηγορία, με αποτέλεσμα θα πάρει πάρα πολύ μικρή σύνταξη.
• Αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 500€ το μήνα για 12 μήνες σε όσους κλείσουν την επιχείρησή τους και έχουν πάνω από 3 χρόνια διαρκούς λειτουργίας, δίχως άλλες προϋποθέσεις.
• Ισονομία των προνομιών μεταξύ των ενοποιημένων ταμείων του ΕΦΚΑ.
• Η πλατφόρμα ρύθμισης οφειλών σε δημόσια και ασφαλιστικά ταμεία να είναι μόνιμα ανοικτή για τη ρύθμιση οφειλών.
• Βελτίωση της ρύθμισης των 120 δόσεων
• Για όσους αδυνατούν να κάνουν ρύθμιση να γίνει πάγωμα, κεφαλαιοποίηση των οφειλών, με επιλογή του ασφαλισμένου με ή χωρίς επανυπολογισμό). Να γίνεται παρακράτηση από την σύνταξη κατά την συνταξιοδότηση ή να γίνεται μετατροπή της κεφαλαιοποιημένης οφειλής σε ασφαλιστικό χρόνο.
• Να αυξηθεί το όριο οφειλής που παρακρατείται από την σύνταξη από τα 20.000€ στις 30.000€ και να παρακρατείτε το 15% της οφειλής από την σύνταξη ή να ρυθμίζετε σε 120 δόσεις από 40 που είναι σήμερα. Το ποσό οφειλής που υπερβαίνει το προβλεπόμενο όριο να το καταβάλει σε 12 μήνες έναντι 2 μηνών που είναι σήμερα και ταυτόχρονα να του δίνεται ολόκληρη η σύνταξη, (αφού παρακρατείται το ποσό της οφειλής), για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του.
• Η ρύθμιση να χάνεται εφόσον δεν πληρωθούν 5 δόσεις και όχι 2 που είναι σήμερα.
• Μείωση του επιτοκίου στην ρύθμιση των 120 δόσεων στο 2%
