Και ενώ οι εκπαιδευτικοί επιχειρούν με όσα μέσα διαθέτουν και όποιους τρόπους θεωρούν κατάλληλους να έρθουν σε επαφή με τους μαθητές τους και να επιτελέσουν το κοινωνικό και παιδαγωγικό τους έργο, γνωστοί «δημοσιογράφοι» αυλοκόλακες, λειτουργώντας και πάλι ως παπαγαλάκια της κυβέρνησης, ελεεινολογούν και λασπολογούν σε βάρος των εκπαιδευτικών επιχειρώντας να στρέψουν την κοινωνία εναντίον μας.
Σε αυτό το κλίμα το Υπουργείο Παιδείας απαίτησε το Σάββατο 28/3 με non paper από τους διευθυντές και τις διευθύντριες να αποστείλουν αυθημερόν σε ειδικό αρχείο στοιχεία αναφορικά με τον αριθμό των εκπαιδευτικών που έχουν ιδρύσει ψηφιακές τάξεις και τον αριθμό εκπαιδευτικών και μαθητών που συμμετέχουν σε αυτές. Πέρα από το γεγονός ότι κανένας πραγματικός λόγος δεν δικαιολογεί τον επείγοντα χαρακτήρα μιας τέτοιας εντολής που δίνεται κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες εκτός ωραρίου μέσα στο Σαββατοκύριακο εγείρονται μια σειρά από σοβαρότατα ζητήματα:
α) Οι συγκεκριμένοι πίνακες δηλώνουν ότι το Υπουργείο Παιδείας δεν ενδιαφέρεται ούτε λίγο για τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές και οι γονείς.
β) Ρωτά πόσοι μαθητές συμμετέχουν στις ψηφιακές τάξεις. Δεν ρωτάει όμως πόσοι μαθητές δεν έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε ψηφιακές τάξεις, πόσοι δεν διαθέτουν τον εξοπλισμό και πόσοι δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο. Άρα τα στοιχεία που ζητούνται θα καταγράψουν στατιστικά που μόνο για επικοινωνιακή και πολιτικάντικη χρήση θα αξιοποιηθούν.
γ)Το Υπουργείο, με εργαλείο αυτούς τους πίνακες ουσιαστικά πιέζει παραπάνω από έμμεσα, σε συγκεκριμένη επιλογή εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, δηλαδή τις πλατφόρμες (e -class και e-me) ή την τηλεδιάσκεψη που ήδη έχει παραχωρήσει σε ιδιωτική εταιρεία.
Αυτό ενέχει επίσης σημαντικά στοιχεία ελέγχου, από το υπουργείο. Ελέγχου που δεν ενδιαφέρεται για την ουσιαστική δουλειά που γίνεται από τους εκπαιδευτικούς, σε αυτές τις συνθήκες, αλλά για άλλα πράγματα.
δ) Η επικοινωνιακή αυτή τακτική πέρα από τους προφανείς της στόχους, να μεταθέσει δηλαδή τις ευθύνες της κυβέρνησης στους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τους μαθητές και να ανοίξει τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα για έλεγχο, ανταγωνισμό σχολείων και αξιολόγηση, έχει και μια ακόμα παρενέργεια. Ωθεί με πρωτοφανή πίεση σε μια διεκπεραιωτική διαδικασία που θα αποθεώσει το ‘’ φαίνεσθαι ‘’ και θα υπονομεύσει κάθε ουσιαστική παρέμβαση. Αρκεί να φαίνεται ότι κάποιοι εκπαιδευτικοί κάνουν μια ανάρτηση στην e class και κάποιοι μαθητές την επισκέφτηκαν και όλοι θα κοιμηθούμε’’ ήσυχοι το βράδυ’’. Η πραγματική, ουσιαστική επαφή όμως εκπαιδευτικών και μαθητών προϋποθέτει υλικούς όρους, χρόνο, μεράκι, συναίσθημα, έγνοια για τους μαθητές που στερούνται των μέσων, επίγνωση της αγωνίας, των φόβων και του άγχους που χαρακτηρίζει τη σημερινή καθημερινότητα. Αυτά είναι τα πραγματικά ζητήματα που καίνε εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς. Αλλά ποιος δίνει δεκάρα για όλα αυτά στο Υπουργείο Παιδείας;
· Ποιος φταίει που ένα, όχι αμελητέο, ποσοστό παιδιών δεν έχουν τον κατάλληλο εξοπλισμό, δεν έχουν e mail, δεν έχουν υπολογιστή ή εκτυπωτή, δεν έχουν πρόσβαση στο ίντερνετ;
Προφανώς όταν «απορροφούνταν» τα κονδύλια για τις ΤΠΕ δεν περίσσευαν χρήματα για να δοθούν υπολογιστές στα παιδιά.
· Ποιος φταίει που το όποιο υλικό διαθέτει το Υπουργείο είναι του προηγούμενου αιώνα;
· Ποιος ενδιαφέρεται για τα προβλήματα που βιώνει η λαϊκή οικογένεια; Εδώ μιλάμε σίγουρα για έναν εκπαιδευτικό αποκλεισμό που θα βρεθούμε αργά ή γρήγορα μπροστά του.
ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ;
Το Υπουργείο αξιοποιεί την κρίση για πολιτικά και όχι μόνο οφέλη, προετοιμάζει την επόμενη ημέρα ενός νεοφιλελεύθερου, ελεγχόμενου σχολείου που θα περνοδιαβαίνουν τα κερδοσκοπικά συμφέροντα και οι ανταγωνιστικές αξίες.
Στοχεύει να διαμορφώσει την αντίληψη ότι το σχολείο είναι μόνο τεχνικές, μόνο διδακτική, μόνο οργάνωση λειτουργιών. Να υποβιβάσει έτσι την παιδαγωγική και κοινωνική του λειτουργία.
Υποβιβάζοντας ακριβώς αυτή την πλευρά, στοχεύει απευθείας τον ίδιο τον εκπαιδευτικό και το μαθητή. Προσπαθεί να οικοδομήσει μια κοινωνική συμμαχία ενεργοποιώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό και απαξιώνοντας το δημόσιο σχολείο και τους εκπαιδευτικούς του.
Γι’ αυτό η μάχη που δίνουμε τώρα για τα παιδιά, είναι και μάχη για να οικοδομήσουμε τη δικιά μας κοινωνική συμμαχία, τη συμμαχία του Δημόσιου σχολείου, των εκπαιδευτικών και των γονιών, τη συμμαχία των παιδαγωγικών αξιών και των μορφωτικών αναγκών της νέας γενιάς.
Μέσα σ αυτό το κλίμα πειθαναγκασμού που καλλιεργείται αυτό το διάστημα από το ΥΠΑΙΘ τα στελέχη εκπαίδευσης οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικά αυτές τις δύσκολες ημέρες, να αγνοούν τα ‘non paper ’και τις αυθαίρετες ενέργειες ή απαιτήσεις του Υπουργείου Παιδείας είτε αφορούν την εξ αποστάσεως είτε την παρουσία στα σχολεία είτε οποιοδήποτε άλλο ζήτημα.
Αυτές οι αυθαίρετες απαιτήσεις και πιέσεις δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αναπαράγονται ή, ακόμα χειρότερα να πολλαπλασιάζονται προς την κατεύθυνση των μαχόμενων εκπαιδευτικών. Ο καθένας και η καθεμία έχουν τις ευθύνες τους και κρίνονται αυτές τις δύσκολες μέρες.
Το επαναλαμβάνουμε: Οι διαδικασίες της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης δεν είναι υποχρεωτικές. Επίσης, η χρήση των ψηφιακών σελίδων του Υπουργείου δεν είναι υποχρεωτική – ο κάθε εκπαιδευτικός και το κάθε σχολείο έχει κάθε δικαίωμα και ευθύνη να επιλέγει τα μέσα που θεωρεί καταλληλότερα-.
Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο καλά θα κάνει να μας δείξει και τη σχετική εγκύκλιο, Υ.Α., Π.Δ. ή νόμο. Σε τελική ανάλυση λέμε καθαρά προς το Υπουργείο: ΑΦΗΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ! Το Υπουργείο οφείλει να ικανοποιήσει τα αιτήματα των σωματείων, να λύσει δηλαδή άμεσα όλα τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί και όχι να σαμποτάρει και να υπονομεύει την προσπάθεια των συναδέλφων.
Καλούμε τους συναδέλφους να οργανώσουν τη δουλειά τους με τον τρόπο που εκείνοι θεωρούν καταλληλότερο και πιο αποτελεσματικό. Κάθε σχολείο ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ τα μέσα, τα εργαλεία, τους τρόπους αλλά και το περιεχόμενο που θα αξιοποιήσει γνωρίζοντας καλύτερα τις ανάγκες και τις δυνατότητες των μαθητών του. Έτσι ώστε να διασφαλίζεται η καλύτερη λειτουργία των παρεμβάσεων, η αντιμετώπιση των περιπτώσεων μαθητών που στερούνται των μέσων αλλά και η ενιαία λειτουργία του σχολείου απέναντι σε κακόβουλες πολιτικές που επιδιώκουν την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορούν να αξιοποιηθούν για παράδειγμα, οι ιστοσελίδες των σχολείων, οι ιστοσελίδες των τάξεων, διάφορες δωρεάν εφαρμογές τηλεπικοινωνίας, η επικοινωνία με email κλπ.
Ως μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να ανεχθούμε ακόμα και τη σκέψη να μονιμοποιηθούν αυτές οι έκτακτες συνθήκες και να υποκατασταθεί όπως-όπως η διά ζώσης διδασκαλία από την εξ αποστάσεως, ώστε να περιορίσει τις ανάγκες σε αναπληρωτές το Υπουργείο Παιδείας.Δεν θα ανεχθούμε την οποιαδήποτε αυθαιρεσία από τη διοίκηση σε σχέση με τα παραπάνω.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους να είναι σε εγρήγορση και φαινόμενα αυταρχισμού, υποχρεωτικότητας, ελέγχου- αξιολόγησης να καταγγέλλονται άμεσα και να γίνονται παρεμβάσεις επί τόπου.
Απαιτούμε άμεσα από το Υπουργείο Παιδείας να εξασφαλίσει τη δωρεάν παροχή πρόσβασης στο διαδίκτυο σε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες και να τους παρέχει δωρεάν τον απαραίτητο εξοπλισμό.
Ως ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣΧ Π.Ε ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ καλούμε το Δ.Σ του ΣΕΠΕ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ (τις πλειοψηφούσες παρατάξεις ΔΗΣΥ- ΔΑΚΕ ) με ανακοίνωση του να δώσει πλήρη συνδικαλιστική κάλυψη στα μέλη του Σωματείου μας ,ώστε ν αγνοήσουν πλήρως ανάλογες και παράλογες εντολές της Διοίκησης και του ΥΠΑΙΘ.
Κουράγιο συνάδελφοι/ισσες! Σταθείτε και τούτη τη φορά ΟΡΘΙΟΙ! Θα επιστρέψουμε στις τάξεις και στις εργασίες μας! Όταν γυρίσουμε όμως πρέπει να μετρηθούμε και να μη λείπει κανείς! Ούτε μαθητής/τρια, ούτε εκπαιδευτικός, ούτε γονιός. Για το λόγο αυτό: ΠΡΟΣΟΧΗ!
Δεν αναστέλλουμε τους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας ως εργαζόμενοι! Σφίγγουμε το χέρι και υποκλινόμαστε στους γιατρούς, τους νοσηλευτές και το υπόλοιπο προσωπικό των ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ οι οποίοι όλες αυτές τις μέρες, ρισκάροντας τη ζωή τους, δίνουν μάχη με το θάνατο και την ΠΑΝΔΗΜΙΑ για να κρατήσουν στη ζωή τους συνανθρώπους μας που έχουν νοσήσει.
Τα αιτήματά τους είναι και δικά μας αιτήματα γιατί αγωνίζονται για τη δημόσια υγεία που τόσο απαξίωσαν οι κυβερνώντες, για τις ζωές όλων μας.
Ψυχραιμία, Αλληλεγγύη, Συλλογικότητα, Αγώνας για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι την
Κρίση της πανδημίας
|
