Δυστυχώς, θα θέλαμε να ανήκουμε στην πλευρά εκείνων που καταφέρνουν να εθελοτυφλούν και να τα βλέπουν όλα μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς της προσωπικής τους ικανοποίησης και κάτω από το πρίσμα μιας ανάλυσης που τα κάνει να φαίνονται όλα «ρόδινα». Δεν είμαστε όμως τέτοιοι. Προφανώς και μας ενδιαφέρει το συμφέρον της ομάδας μας, όμως έχουμε μια διαφορετική αντίληψη σχετικά με το πώς μια ομάδα μπορεί να πορευτεί αξιοπρεπώς στη διάρκεια του πρωταθλήματος και πως μπορεί να σταθεί στις σύγχρονες απαιτήσεις που καθιστούν την λειτουργία ενός Συλλόγου, ολοένα και δυσκολότερη. Άλλωστε, έχουμε πειστεί ότι το να ωφελείται ένας εις βάρος των άλλων, είναι ότι πιο καταστροφικό για το ίδιο το άθλημα.
Ζούμε και αναπνέουμε τον ίδιο αέρα με εκατοντάδες άλλους ανθρώπους που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο. Κάθε Σαββατοκύριακο στα γήπεδα αλλά και καθημερινά μιλάμε και μοιραζόμαστε τις ίδιες σκέψεις. Πολλά πράγματα, που δεν μπορούν να δημοσιοποιηθούν, μας δημιουργούν τις ίδιες αγωνίες και τους ίδιους προβληματισμούς. Η εύνοια, η αδικία, η συμπεριφορά, η εξυπηρέτηση, η σκληρή αντιμετώπιση, η υπερβολική τιμωρία ή η ανύπαρκτη επιβολή κυρώσεων, η διαφορετική μεταχείριση ομάδων και η υπόνοια ότι κάτι κρύβεται πίσω από όλα αυτά, δημιουργούν ένα εκρηκτικό κλίμα, με απρόβλεπτες προεκτάσεις. Μέχρι σήμερα, όλοι μιλούν χαμηλόφωνα. Ιδιαιτέρως, όλοι είναι λαλίστατοι. Δημοσίως, τρέμουν να τοποθετηθούν υπό το φόβο να χρειαστεί να αποδείξουν όλα όσα συμβαίνουν αλλά και από την ανασφάλεια που μπορεί να επιφέρει μια αντίδραση αυτών που θίγονται από παρόμοιες καταγγελίες. Πολλοί άνθρωποι, βιώνουν μιας μορφής αδικία, δεν μπορούν να γνωρίζουν όμως πως θα προστατευτούν και πως θα αντιδράσουν.
Τόσα χρόνια που παρακολουθούμε την ομάδα μας, ξέρουμε ότι προσπαθεί να σταθεί μακριά από όλα αυτά. Προσπαθεί να αγωνίζεται μόνο μέσα στο γήπεδο και δεχόμαστε με σεβασμό οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Μπορούμε με χαρακτηριστική ευκολία να αντιληφθούμε, οποιαδήποτε ύποπτη συμπεριφορά από τους παράγοντες που διαμορφώνουν το αποτέλεσμα ενός αγώνα ή την πορεία μιας ομάδας. Δεν επιθυμούμε να έχουμε ακραίες αντιδράσεις. Όμως είμαστε υποχρεωμένοι να μιλάμε, όταν βλέπουμε πράγματα εκτός της δικής μας λογικής και μακριά από την πρέπουσα αντιμετώπιση απέναντι στο ποδόσφαιρο.
‘Εχουμε βιώσει προκλητικές διαιτησίες εις βάρος μας, με μοναδικό σκοπό να νικήσει αντίπαλος, ώστε να παραμείνει στην κατηγορία. Έχουμε διαπιστώσει με τα μάτια μας, να ωφελούνται ομάδες που –κατά σύμπτωση- ανήκουν σε συγκεκριμένη παράταξη. Έχουμε δει να αποδεικνύονται πανηγυρικά, προβλέψεις ανθρώπων που –κατά σύμπτωση- επιβιώνουν με κάθε «εξουσία». Παρακολουθούμε την πορεία ομάδων που έχοντας εξασφαλίσει την «ασυλία» σε αρκετά θέματα, κινούνται στο όριο της παρατυπίας. Φυσικά δεν ελέγχονται ποτέ και για τίποτα. Πρόσφατα δε, με την εμφάνιση ενός ανθρώπου σε τοπικό τηλεοπτικό κανάλι, μάθαμε ότι σφραγίδες και βιβλία συγκεκριμένης ομάδας, βρίσκονταν για καιρό σε γραφείο ηγετικού, ποδοσφαιρικού προσώπου. Μετά την απώλεια της «σφραγίδας», η ομάδα εγκατέλειψε το τοπικό πρωτάθλημα, μέσα από ανακοινώσεις διαμαρτυρίας. Παράλληλα, όλη η ποδοσφαιρική Αργολίδα άκουσε ένα «ηχητικό», σύμφωνα με το οποίο, άνθρωπος που διαχειρίζεται τις τύχες του Αργολικού ποδοσφαίρου και καμαρώνει ότι επί των ημερών του πολλά πράγματα ξεκίνησαν από την αρχή, έστειλε μήνυμα δημόσια και ενώπιον όλων σχεδόν των διαιτητών, ότι «θα απαντήσει στις κατηγορίες κάποιου κυρίου, με δικούς του πυροβολισμούς». Προφανώς, το πιστόλι το οποίο ζητούσε να χρησιμοποιηθεί, να ήταν σε σχήμα «σφυρίχτρας», αφού συνοδεύτηκε με το χαρακτηριστικό, «το πιάσατε το νόημα». Ταυτόχρονα, είναι κοινό μυστικό, η απόλυτα εξωφρενική απαίτηση του ιδίου ανθρώπου, ο οποίος εκβιαστικά ζητά να τάσσεται ο καθένας.. «’Η μαζί του.. ή απέναντί του».
Δεν μπορούμε να σιωπούμε άλλο. Επίδειξη δύναμης κάνουν όσοι είναι ανασφαλείς και αδύναμοι. Εμείς σαν φίλοι ενός Σωματείου που έχει πρωταγωνιστήσει τα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια και έχει εκπροσωπήσει επάξια το Αργολικό ποδόσφαιρο σε εθνικές κατηγορίες, πιστεύουμε ότι έχουμε το δικαίωμα της ελεύθερης γνώμης και πρωτοπόρας άποψης. Δεν ανεχόμαστε άλλο, να εξελίσσεται ένα πρωτάθλημα εν μέσω ψιθύρων, αμφιβολιών και ύποπτων συναλλαγών. Ζητάμε από τους φίλους όλων των Ποδοσφαιρικών Σωματείων της Αργολίδας να ενώσουν δημόσια πλέον τις αγωνίες τους με τις δικές μας. Ο χώρος του γηπέδου αλλά και οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων που διαχειρίζονται το ποδόσφαιρο, πρέπει να βελτιώνονται μέρα με την ημέρα. Η εποχή που ο καθένας, θεωρούσε το «δικό του» γήπεδο, σαν ζούγκλα όπου ο άλλος πρέπει να δηλώσει υποταγή και να εξευτελιστεί, ανήκει στο παρελθόν. Οι ποδοσφαιριστές είναι πλέον μορφωμένα άτομα και οι διοικούντες ξεχωριστές προσωπικότητες που τους αξίζει σεβασμός.
Πιστεύουμε ότι όλες οι ομάδες αξίζουν απλά, μιας καλύτερης συμπεριφοράς και μεταχείρισης. Όλες έχουν κατακτήσει αυτό το δικαίωμα, μετά από τόσα χρόνια προσφοράς και καταξίωσης στο χώρο.
ΦΙΛΟΙ ΑΤΡΟΜΗΤΟΥ ΠΑΝΑΡΙΤΙΟΥ
