Του Τόλη Κοϊνη
Στην Αργολίδα δεν αναφερόμαστε στην κήρυξη της Επανάστασης του 1821… Ως πρώτα σημαντικότερα γεγονότα έχουμε την έναρξη των εργασιών της πρώτης Εθνοσυνέλευσης στον Αγιάννη στο Άργος (Δεκέμβριος 1821) και την άλωση του Παλαμηδιού (Νοέμβρης 1822) στο Ναύπλιο.
Αντίθετα στην Ερμιονίδα και στην Κυνουρία έχουμε συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα κήρυξης της Επανάστασης (Στην Κυνουρία η σύλληψη του Καδή του Αγίου Πέτρου και στην Ερμιονίδα η κήρυξη από τον παπα Αρσένη και τον ηγούμενο της μονής Αυγού, έξω από το Κρανίδι).
Ψάχνοντας για την έναρξη της Επανάστασης στα δικά μας μέρη τόσο στον Λαμπρυνίδη όσο και στον Σπυρίδωνα Τρικούπη… έπεσα πάνω σε έναν «κατά λάθος» ήρωα… Η παρουσία του θυμίζει άσκηση της …Θεωρίας Χάους… πώς ένα τυχαίο γεγονός, μπορεί να λειτουργήσει ως κρίσιμη παράμετρος και να επηρεάσει άλλες καταστάσεις…
Υπήρχε λοιπόν στο Άργος ένας Τούρκος (Χαΐτης ή Χαϊντάς το όνομά του, εδώ υπάρχει μια διχογνωμία). Το Άργος είχε εκείνα τα χρόνια μετατραπεί σε μεγάλο εμπορικό κέντρο. Οι Τούρκοι αριστοκράτες είχαν διώξει τους Έλληνες από το Ναύπλιο, και είχαν κρατήσει όλη την εύφορη Αργολική γη δική τους. Τα προϊόντα τους είχαν μυθική αξία … (Σκεφθείτε ότι όλη την περιοχή γύρω από τον Άγιο Βασίλη στο Άργος – από την εκκλησία μέχρι την διασταύρωση της Κίου τουλάχιστον- ήταν ιδιοκτησία ενός Τούρκου… πόση παραγωγή βγάζει αυτή η περιοχή σήμερα;!;!… ).
Μέσα λοιπόν στο πολύβουο παζάρι του Άργους ο Τούρκος ο Χαϊντάς, τα έπινε, κι όπως τα είχε τσούξει άρχισε να πυροβολά στον αέρα. Οι υπόλοιποι Τούρκοι, που ήταν εκείνη την ώρα στην αγορά, είχαν ακούσει ότι σε όλη την Πελοπόννησο ξέσπαγαν εξεγέρσεις. Πως οι Έλληνες έδιωχναν τους Τούρκους κατακτητές από τα σπίτια τους. Πίστεψαν πως είχε φθάσει η ώρα τους. Έτρεξαν αλαφιασμένοι από τους πυροβολισμούς, μάζεψαν τα πράγματά τους και έφυγαν τρέχοντας προς το Ανάπλι. Σε λίγες ώρες, χωρίς να πέσει άλλη μπαταριά, το Άργος ήταν στα χέρια των Ελλήνων. Η ημέρα ήταν 23 Μαρτίου 1821 (με το παλαιό ημερολόγιο)
ΥΓ 1: Στη φωτό μια ζωγραφιά ενός παζαριού στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, όχι του Άργους, κάπως έτσι, όμως, θα ήταν τότε και η τοπική αγορά (ίσως με πιο πολλούς φουστανελοφόρους).
ΥΓ 2 :Βλέποντας ότι με τον αναγκαστικό εγκλεισμό μας κοντεύομε να ξεχάσουμε και την 25 Μαρτίου, απεφάσισα να το ανεβάσω.
Ψάχνοντας για την έναρξη της Επανάστασης στα δικά μας μέρη τόσο στον Λαμπρυνίδη όσο και στον Σπυρίδωνα Τρικούπη… έπεσα πάνω σε έναν «κατά λάθος» ήρωα… Η παρουσία του θυμίζει άσκηση της …Θεωρίας Χάους… πώς ένα τυχαίο γεγονός, μπορεί να λειτουργήσει ως κρίσιμη παράμετρος και να επηρεάσει άλλες καταστάσεις…
Υπήρχε λοιπόν στο Άργος ένας Τούρκος (Χαΐτης ή Χαϊντάς το όνομά του, εδώ υπάρχει μια διχογνωμία). Το Άργος είχε εκείνα τα χρόνια μετατραπεί σε μεγάλο εμπορικό κέντρο. Οι Τούρκοι αριστοκράτες είχαν διώξει τους Έλληνες από το Ναύπλιο, και είχαν κρατήσει όλη την εύφορη Αργολική γη δική τους. Τα προϊόντα τους είχαν μυθική αξία … (Σκεφθείτε ότι όλη την περιοχή γύρω από τον Άγιο Βασίλη στο Άργος – από την εκκλησία μέχρι την διασταύρωση της Κίου τουλάχιστον- ήταν ιδιοκτησία ενός Τούρκου… πόση παραγωγή βγάζει αυτή η περιοχή σήμερα;!;!… ).
Όλα αυτά τα προϊόντα εμπορεύονταν στο παζάρι του Άργους (το οποίο εκείνη την εποχή μάλλον χονδραγορά ήταν και όχι λαϊκή αγορά). Και οι έμποροι ήταν Έλληνες… Αντίθετα στο Ανάπλι το εμπόριο ήταν στην αρχή στα χέρια Γάλλων, τους οποίους όταν τσακώθηκε ο Βοναπάρτης με τον Σουλτάνο, τους αντικατέστησαν Εβραίοι, αλλά και πάλι ο όγκος των εργασιών τους ήταν μηδαμινός απέναντι στο παζάρι του Άργους.
Μέσα λοιπόν στο πολύβουο παζάρι του Άργους ο Τούρκος ο Χαϊντάς, τα έπινε, κι όπως τα είχε τσούξει άρχισε να πυροβολά στον αέρα. Οι υπόλοιποι Τούρκοι, που ήταν εκείνη την ώρα στην αγορά, είχαν ακούσει ότι σε όλη την Πελοπόννησο ξέσπαγαν εξεγέρσεις. Πως οι Έλληνες έδιωχναν τους Τούρκους κατακτητές από τα σπίτια τους. Πίστεψαν πως είχε φθάσει η ώρα τους. Έτρεξαν αλαφιασμένοι από τους πυροβολισμούς, μάζεψαν τα πράγματά τους και έφυγαν τρέχοντας προς το Ανάπλι. Σε λίγες ώρες, χωρίς να πέσει άλλη μπαταριά, το Άργος ήταν στα χέρια των Ελλήνων. Η ημέρα ήταν 23 Μαρτίου 1821 (με το παλαιό ημερολόγιο)
ΥΓ 1: Στη φωτό μια ζωγραφιά ενός παζαριού στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, όχι του Άργους, κάπως έτσι, όμως, θα ήταν τότε και η τοπική αγορά (ίσως με πιο πολλούς φουστανελοφόρους).
ΥΓ 2 :Βλέποντας ότι με τον αναγκαστικό εγκλεισμό μας κοντεύομε να ξεχάσουμε και την 25 Μαρτίου, απεφάσισα να το ανεβάσω.
