Ο Λευκοπελαργός είναι πελαργόμορφο αποδημητικό πτηνό της οικογενείας των Πελαργιδών, που απαντά και στον ελλαδικό χώρο. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Ciconia ciconia και περιλαμβάνει 2 υποείδη. Στην Ελλάδα απαντά το υποείδος Ciconia ciconia ciconia (Linnaeus, 1758).
Ο λευκοπελαργός, από τις χαρακτηριστικότερες φιγούρες της ελληνικής ορνιθοπανίδας, έρχεται την άνοιξη για να φωλιάσει, κοσμώντας με την παρουσία του τα χωριά και τις αγροτικές περιοχές, με την φωλιά του κατασκευασμένη στα υψηλότερα διαθέσιμα σημεία των εδαφών αναπαραγωγής. Έχει συνδεθεί με πλήθος θρύλων και παραδόσεων και αποτελεί ένα από τα πλέον αγαπητά πτηνά των ανθρώπων της υπαίθρου. Είναι από τους πιο δεινούς ταξιδευτές μεγάλων αποστάσεων, εκμεταλλευόμενος τα θερμά ανοδικά ρεύματα για τις μεταναστεύσεις του.
Ο όρος ciconia στην επιστημονική ονομασία του είδους είναι η ακριβής απόδοση της ελληνικής λέξης πελαργός που, ήδη, καταγράφεται στα συγγράμματα των ποιητών Ορατίου και Οβιδίου. Η λέξη παραπέμπει στο αρχαίο θρακικό φύλο των Κικόνων, οι οποίοι κατοικούσαν, μεταξύ άλλων, κατά μήκος της ακτής από τις εκβολές του ποταμού Έβρου, μέχρι την Βιστωνίδα,[ όπου υπήρχαν πολλοί πελαργοί και, οι κάτοικοι τούς αντιμετώπιζαν με πολύ σεβασμό.
Ο λευκοπελαργός είναι αυστηρά μεταναστευτικό είδος, με την συντριπτική πλειονότητα των πληθυσμών του να πραγματοποιεί μακρινά ταξίδια, από και προς τα εδάφη αναπαραγωγής. Ελάχιστοι θύλακες στο φάσμα κατανομής του αποτελούν περιοχές, όπου παραμένει καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους ως επιδημητικό πτηνό. Αυτές βρίσκονται στο απώτατο νότιο τμήμα της Νότιας Αφρικής, στο Β. Μαρόκο, την Β. Αλγερία και την Α. Σικελία, στις ακτές της Ιβηρικής κοντά στο πέρασμα του Γιβραλτάρ, καθώς και σε κάποιους πολύ μικρούς διάσπαρτους θύλακες της ηπειρωτικής Ευρώπης.
