Η Σελήνη θα πλησιάσει ξανά περισσότερο τη Γη, φθάνοντας σε απόσταση 361.184 χιλιομέτρων (περίγειο). Όταν η υπερπανσέληνος βρίσκεται ακόμη κοντά στον ορίζοντα, τότε το φεγγάρι φαίνεται ακόμη μεγαλύτερο στα μάτια των παρατηρητών.
Αντίθετα, η Σελήνη θα βρεθεί στο πιο μακρινό σημείο της ελλειπτικής τροχιάς της από τη Γη (απόγειο) στις 31 Οκτωβρίου. Την ημέρα εκείνη η πανσέληνος θα φαίνεται σχεδόν 14% μικρότερη.
Ο όρος υπερπανσέληνος (supermoon) δεν είναι επιστημονικός, αλλά δημιούργημα του αστρολόγου Ρίτσαρντ Νόλε από το 1979.
