Το πολύ μεγάλων διαστάσεων Πρωτομαγιάτικο στεφάνι που κατασκεύασαν με την μέριμνα, του Αντιδημάρχου Άργους Μυκηνών Γιάννη Αθανασόπουλου, του Προέδρου της Τοπικής Κοινότητας Νίκου Σαρηγιάννη και το μεράκι εθελοντριών τοποθετήθηκε το πρωί της Πρωτομαγιάς στην Κεντρική πλατεία της Νέα Κίου στην Αργολίδα.
Τα έθιμα και οι δράσεις που συνοδεύουν τη μέρα της Πρωτομαγιάς ξεκινούν από τα βάθη της ανθρώπινης παράδοσης και περνούν από γενιά σε γενιά. Ο Μάιος είναι ο 5ος μήνας του χρόνου που – στην Ελλάδα, τη Ρώμη και μέχρι το Βυζάντιο- ήταν αφιερωμένος στον ετήσιο εορτασμό της θεάς της γονιμότητας και της γεωργίας, Δήμητρας.
-Τριαντάφυλλα, γαρίφαλα, βιόλες, πασχαλιές (λιλά), γεράνια, για να είναι ανθισμένο το σπίτι.
-Κλωνάρια ανθισμένα από αγιόκλημα ή ελιά, για την ευτυχία του σπιτιού.
-Στάχυα και λουλούδια του κάμπου, όπως μαργαρίτες, παπαρούνες, για να είναι γεμάτο.
-Μια κουκιά (φυτό) με τις ρίζες και τους καρπούς της, για τη γλωσσοφαγιά.
-Ένα κλωνάρι λυγαριάς, για την αγάπη των κοριτσιών του σπιτιού.
-Ένα κεφάλι σκόρδο, κρεμασμένο στη μέση του ώστε να φαίνεται, για το μάτι.
-Το λουλουδένιο στεφάνι κρεμιέται έξω από τα σπίτια.
Όλα τα σπίτια, έκτος από εκείνα που έχουν πένθος, φτιάχνουν στεφάνι. Αποτελεί σύμβολο προστασίας, υγείας, ευτυχίας και καλής τύχης. Το στεφάνι θα παραμείνει στο σπίτι μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού. Στη γιορτή του Αη Γιάννη του Κλείδωνα το ρίχνουν στη φωτιά. Τότε ανάβουν φωτιές σε δρόμους και πλατείες και πηδούν πάνω από τη φωτιά τρεις φορές, τρέχοντας.
Το στεφάνι που αποτελείται από χιλιάδες φυσικά πολύχρωμα λουλούδια κυρίως τριαντάφυλλα προσφορά του κ. Εξαδάκτυλου έχει διάμετρο 2,5 μέτρα.
"Με αυτόν τον τρόπο θέλουμε να δώσουμε μια ευχάριστη νότα για την Πρωτομαγιά στους κατοίκους της Νέας Κίου" δηλωσε ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Νέας Κίου Νίκος Σαρηγιάννης.
Πώς ξεκίνησε να φτιάχνεται το πρωτομαγιάτικο στεφάνι;
Τα έθιμα και οι δράσεις που συνοδεύουν τη μέρα της Πρωτομαγιάς ξεκινούν από τα βάθη της ανθρώπινης παράδοσης και περνούν από γενιά σε γενιά. Ο Μάιος είναι ο 5ος μήνας του χρόνου που – στην Ελλάδα, τη Ρώμη και μέχρι το Βυζάντιο- ήταν αφιερωμένος στον ετήσιο εορτασμό της θεάς της γονιμότητας και της γεωργίας, Δήμητρας.
Συγκεκριμένα, η κόρη της, Περσεφόνη, που έρχεται από τον Κάτω Κόσμο αυτόν τον μήνα, από τον Άδη-σύζυγό της, ήταν ο λόγος για τη γιορτή των Ανθεστηρίων. Επρόκειτο για μία μεγάλη γιορτή προς τα ιερά όπου είθισται να προσφέρουν άνθη. Και κάπως έτσι ξεκίνησε να φτιάχνεται κάθε χρόνο το μαγιάτικο στεφάνι!
Πρωτομαγιά: Στεφάνι ευτυχίας και καλής τύχης!
Σύμφωνα με τη Λαογραφική έρευνα, το μαγιάτικο στεφάνι φτιάχνεται με βέργα από ευλύγιστο και ανθεκτικό ξύλο κληματαριάς ή σύρμα γύρω από το οποίο στηρίζονται τα λουλούδια. Στα νησιά της Μεσογείου την Πρωτομαγιά, φτιάχνουν ένα στεφάνι με λουλούδια συνήθως αγριολούλουδα, μαργαρίτες και πιο σπάνια παπαρούνες.
Σύμφωνα με τη Λαογραφική έρευνα, το μαγιάτικο στεφάνι φτιάχνεται με βέργα από ευλύγιστο και ανθεκτικό ξύλο κληματαριάς ή σύρμα γύρω από το οποίο στηρίζονται τα λουλούδια. Στα νησιά της Μεσογείου την Πρωτομαγιά, φτιάχνουν ένα στεφάνι με λουλούδια συνήθως αγριολούλουδα, μαργαρίτες και πιο σπάνια παπαρούνες.
Παλιότερα το στεφάνι του Μάη έπρεπε να έχει ορισμένα λουλούδια για να πιάσουν οι ευχές που έκαναν οι νοικοκυρές, όπως:
-Τριαντάφυλλα, γαρίφαλα, βιόλες, πασχαλιές (λιλά), γεράνια, για να είναι ανθισμένο το σπίτι.
-Κλωνάρια ανθισμένα από αγιόκλημα ή ελιά, για την ευτυχία του σπιτιού.
-Στάχυα και λουλούδια του κάμπου, όπως μαργαρίτες, παπαρούνες, για να είναι γεμάτο.
-Μια κουκιά (φυτό) με τις ρίζες και τους καρπούς της, για τη γλωσσοφαγιά.
-Ένα κλωνάρι λυγαριάς, για την αγάπη των κοριτσιών του σπιτιού.
-Ένα κεφάλι σκόρδο, κρεμασμένο στη μέση του ώστε να φαίνεται, για το μάτι.
-Το λουλουδένιο στεφάνι κρεμιέται έξω από τα σπίτια.
Όλα τα σπίτια, έκτος από εκείνα που έχουν πένθος, φτιάχνουν στεφάνι. Αποτελεί σύμβολο προστασίας, υγείας, ευτυχίας και καλής τύχης. Το στεφάνι θα παραμείνει στο σπίτι μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού. Στη γιορτή του Αη Γιάννη του Κλείδωνα το ρίχνουν στη φωτιά. Τότε ανάβουν φωτιές σε δρόμους και πλατείες και πηδούν πάνω από τη φωτιά τρεις φορές, τρέχοντας.