Η διατηρητέα οικία του πρώτου Δημάρχου του Άργους Χρήστου Βλάσση

Η οικία του Χρήστου Βλάσση στην πλατεία Αγ. Αικατερίνης στο Άργος αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα λαϊκής αρχιτεκτονικής. Πρόκειται για διώροφο κτίσμα με τετράρριχτη κεραμωτή στέγη και ξύλινη τραβηχτή κορνίζα σ΄ όλο το περιμετρικό γείσο.

Το σπίτι ήταν του Χρήστου Βλάσση, πρώτου δήμαρχου της πόλης του Άργους, αλλά κατά καιρούς δέχτηκε ποικίλες προσθήκες και μετατροπές. 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Π.Δ. α/20-07-1982 ΦΕΚ 401/Δ/20-08-1982

Ο Χρήστος Βλάσσης, γιος του προκρίτου και πρώτου υπουργού του Δικαίου Θεόδωρου Βλάσση, καταγόταν από το Άργος, όπου είχε εγκατασταθεί η οικογένεια μετά τα Ορλωφικά. Το 1819 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο στο Γαλάτσι της Μολδαβίας. Ο Βλάσσης συμμετείχε στην Επανάσταση αναλαμβάνοντας πολιτική δράση. 

Το 1822 διετέλεσε παραστάτης Πελοποννήσου στο Α΄ Βουλευτικό και κατά τη διάρκεια της θητείας του κλήθηκε να προετοιμάσει τη μεταφορά της έδρας της Διοίκησης στο Άργος. Μετά τη διακοπή των συνεδριάσεων του Βουλευτικού τον Ιούνιο του 1822, έλαβε μέρος στις εργασίες της Βουλευτικής Επιτροπής. 

Τον Μάρτιο του 1823 συμμετείχε στη Β΄ Εθνοσυνέλευση και την 1η Μαΐου διορίστηκε από το Βουλευτικό έπαρχος Ναυπλίου, θέση στην οποία παρέμεινε έως τις 10 Ιουλίου 1824. Τον Απρίλιο του 1826 εξελέγη πληρεξούσιος Άργους στη Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, από την οποία διορίστηκε στην επιτροπή επί των αναφορών και λίγους μήνες αργότερα, στις 5 Ιουνίου του 1826, εξελέγη μέλος της Επιτροπής της Συνελεύσεως, στη θέση του αποθανόντος Παλαιών Πατρών Γερμανού. 

Το επόμενο έτος, έλαβε μέρος στη Γ΄ Εθνοσυνέλευση στην Τροιζήνα, ενώ νωρίτερα συμμετείχε στη Συνέλευση στην Αίγινα ως μέλος της Επιτροπής της Συνελεύσεως. Μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, το 1832 διετέλεσε πληρεξούσιος Άργους στην Δ΄ κατά συνέχειαν Εθνοσυνέλευση και δύο χρόνια αργότερα, το 1834, διορίστηκε δήμαρχος Άργους. Το 1843 εξελέγη πληρεξούσιος Άργους στην Α΄ Εθνική Συνέλευση, επίσης στις 20 Σεπτεμβρίου 1847 εξελέγη γραμματέας της Γερουσίας. Απεβίωσε το 1849.