Στο ίδιο διάστημα οι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στα σουπερ μάρκετ πανελλαδικά, αλλά και στο νομό, είχαν ξεχάσει τι σημαίνει ξεκούραση. Εργάζονταν σε συνθήκες μεγάλης εντατικοποίησης καθώς διευρύνθηκε το ωράριο τους, έχασαν τα ρεπό τους, συμπιέστηκαν δικαιώματα ενώ η κυριακάτικη εργασία είχε μπει σε μια φόρμα μονών-ζυγών, αφού τη μια Κυριακή εργάζονταν και την άλλη όχι.
Οι όμιλοι των σουπερ μάρκετ προχώρησαν σε ελάχιστες προσλήψεις τύπου 45ημερών, άντε και δίμηνες, προκειμένου να ανταποκριθούν στις ανάγκες της αύξησης της κερδοφορίας τους, στις συνθήκες της πανδημίας. Η διεύρυνση του ωραρίου συνδυάστηκε με παραπέρα ξεζούμισμα των εργαζομένων. Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων που δούλευε ελαστικά παραμένει στα γνωστά 4ωρα-6ωρα καθώς οι συμβάσεις τους δεν μετατράπηκαν σε 8ωρες, ενώ υπάρχουν απλήρωτες υπερωρίες που δεν καταγράφηκαν.
Ειδικά τη Μεγάλη Βδομάδα, η αύξηση των πωλήσεων σε αξία άγγιξε το 32,8% σε σχέση με πέρυσι. Οι «σουπερμαρκετάδες» βγαίνουν από αυτήν τη φάση της πανδημίας με τις τσέπες γεμάτες και, το σημαντικότερο, με νέα όπλα στη φαρέτρα τους, ώστε το επόμενο διάστημα να προχωρήσουν ένα βήμα πιο πέρα στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, που δεν πήρε αναστολή, αλλά επιταχύνθηκε την περίοδο της πανδημίας, με τις ΠΝΠ της κυβέρνησης. Αυτές που, εκτός των άλλων, επιτρέπουν τη μονομερή επιβολή της εκ περιτροπής εργασίας, την αυθαίρετη διαμόρφωση των ωραρίων και της υπερωριακής απασχόλησης, όπως και πολλά άλλα.
Είναι φανερό επομένως ότι η πανδημία είχε κερδισμένους και χαμένους, αν σκεφτεί κανείς το ζόρι που τράβηξαν οι χιλιάδες εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ, εκτεθειμένοι στην εξαντλητική δουλειά και στα ελλιπή μέτρα προστασίας, με μόνη «ανταμοιβή» τα δακρύβρεχτα «μπράβο» της κυβέρνησης και ένα ψωροεπίδομα -«μπόνους» από τους εργοδότες, που είναι για γέλια, αν συγκριθεί με την κερδοφορία τους την ίδια περίοδο.
Προκειμένου λοιπόν να «ξεπλυθούν» στα μάτια των εργαζομένων και του λαού, οι όμιλοι των σουπερ μάρκετ, και όχι μόνο, κάνουν διάφορες «δωρεές» και «χορηγίες» αξιοποιώντας την πανδημία «στηρίζοντας» το σύστημα υγείας και άλλες κοινωνικές δομές, δήμους κλπ. Μάλιστα, αυτές οι κινήσεις χαιρετίζονται πανηγυρικά από την κυβέρνηση, από την αξιωματική αντιπολίτευση, από τα ΜΜΕ, από δημάρχους. Ονοματίζονται ως «συμβολή στην εθνική προσπάθεια», «κοινωνικό πρόσωπο των επιχειρήσεων», «πράξεις αλληλεγγύης» και άλλα παρόμοια. (πχ. «Δωρεά» 500 δωροεπιταγες Χ 10€=5,000€…..τι είναι μπροστά στο 1 και κάτι δις €…; 0,0005% ψίχουλα …;)
Το πραγματικό μήνυμα λοιπόν που κρύβουν τέτοιες χορηγίες είναι «να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι». Αφού πρόκειται για χρήματα που έχουν βγάλει από την ασταμάτητη, σκληρή εκμετάλλευση των εργαζομένων, που και η δεκαετής καπιταλιστική κρίση, αλλά και η σημερινή που επιτάχυνε η εξάπλωση του ιού, έδειξαν ότι οι μόνοι που είναι χρήσιμοι και αναγκαίοι είναι οι εργαζόμενοι και το επιστημονικό δυναμικό, που δίχως αυτούς δεν λειτουργεί τίποτε. Φάνηκε ξεκάθαρα, ποια είναι τα παράσιτα που δεν έχουν καμιά χρησιμότητα, που εγκληματούν σε βάρος μας. Οι χορηγίες τους τελικά δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα μικρό κομμάτι από τον παραγόμενο πλούτο που έχουν βγάλει οι εργαζόμενοι.
ΟΡΑΤΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΑΡΒΑΡΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΞΕΖΟΥΜΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΙΤΕ ΕΙΜΑΣΤΕ, ΕΙΤΕ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΠΑΝΔΗΜΙΑ!
