Ένα μικρό κοπάδι Αγιοπούλια που κάθονται σε δένδρο κοντά στον Υδροβιότοπο Νέας Κίου στην Αργολίδα "αιχμαλώτισε" ο φωτογραφικός φακός την Παρασκευή 29 Μαΐου 2020.
Πρόκειται για ένα συμπαγές πουλί μεγέθους μέχρι 22 εκατοστά, με δυνατά κοντά πόδια και μυτερό ράμφος. Το σώμα του καλύπτεται από ροζ φτέρωμα, ενώ στο κεφάλι, την ουρά και τα φτερά έχει μαύρο χρώμα. Διακρίνεται ένα μακρύ πεσμένο μαύρο λοφίο στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
Το θηλυκό έχει πιο μουντά χρώματα και πιο κοντό λοφίο. Αντί για ροζ έχει μουντή καφετιά απόχρωση. Το νεαρό πουλί του είδους συχνά συγχέεται με το ψαρόνι με την διαφορά ότι το ράμφος του είναι πιο κιτρινωπό, πιο αμβλύ και κοντό από αυτά των ψαρονιών.
Τα πουλιά εισβολείς καταφθάνουν όλα μαζί, αιφνιδιαστικά και σε απρόσμενα μέρη. Αμέσως, αρχίζουν να φωλιάζουν σε μεγάλους αριθμούς, σε τρύπες βράχων, δένδρων και κτιρίων. Τα Αγιοπούλια εξαφανίζονται το ίδιο ξαφνικά, όπως είχαν εμφανιστεί.
Φωλιάζουν κατά μεγάλους αριθμούς, ακόμα και 3500 χιλιάδες ζευγάρια έχουν καταγραφεί, κυρίως ανάμεσα σε πέτρες, σε νταμάρια, σε τρύπες βράχων, δέντρων και κτηρίων. Η θηλυκιά γεννάει αργά την Άνοιξη από 4-6 λευκά αυγά, που τα κλωσάει για 11-13 ημέρες. Τα μικρά αγιοπούλια καταφέρνουν να ανεξαρτητοποιηθούν και να πετάξουν μέχρι την 19η μέρα της ζωής τους.
Φωλιάζουν κατά μεγάλους αριθμούς, ακόμα και 3500 χιλιάδες ζευγάρια έχουν καταγραφεί, κυρίως ανάμεσα σε πέτρες, σε νταμάρια, σε τρύπες βράχων, δέντρων και κτηρίων. Η θηλυκιά γεννάει αργά την Άνοιξη από 4-6 λευκά αυγά, που τα κλωσάει για 11-13 ημέρες. Τα μικρά αγιοπούλια καταφέρνουν να ανεξαρτητοποιηθούν και να πετάξουν μέχρι την 19η μέρα της ζωής τους.
Τα Αγιοπούλια διαθέτουν μια μεγάλη γκάμα φωνητικών ικανοτήτων ανάλογη των ψαρονιών, με πλούσιο ρεπερτόριο κελαηδημάτων. Κελαηδούν συνήθως σε όρθια θέση με τρεμάμενα φτερά.
Αν και το συναντούμε και με το όνομα Διαβολοπούλι για τις ζημιές που προξενεί κατά την εμφάνισή του στους ελαιώνες των Μεσογειακών χωρών, είναι ευρύτερα γνωστό με το όνομα Ακριδοθήρας ή Ακριδολόγος.
Αν και το συναντούμε και με το όνομα Διαβολοπούλι για τις ζημιές που προξενεί κατά την εμφάνισή του στους ελαιώνες των Μεσογειακών χωρών, είναι ευρύτερα γνωστό με το όνομα Ακριδοθήρας ή Ακριδολόγος.
Το αγιοπούλι είναι γνωστό από τον 11ο αιώνα περίπου και το όνομά του έχει συνδεθεί με ένα θαύμα που καταγράφτηκε από την Μονή Μεγίστης Λαύρας στο Άγιο Όρος. Όταν το γειτονικό νησί Άγιος Ευστράτιος είχε υποστεί μεγάλες ζημιές στις καλλιέργειες του από σμήνη ακρίδων, η επέμβαση ενός σμήνους αυτού του είδους των πουλιών έσωσε το νησί από την ολοκληρωτική καταστροφή.
Το πουλί αυτό επισκέπτεται ακόμα και σήμερα το συγκεκριμένο νησί, εμφανίζεται σε στέπες, πεδιάδες, σε αγροτικές περιοχές, αλλά έχει εμφανιστεί και περιστασιακά σε ποτάμια όπως ο Νέστος και σε περιοχές όπως η Θεσσαλία και η Β. Ελλάδα.
Πρόκειται για ένα συμπαγές πουλί μεγέθους μέχρι 22 εκατοστά, με δυνατά κοντά πόδια και μυτερό ράμφος. Το σώμα του καλύπτεται από ροζ φτέρωμα, ενώ στο κεφάλι, την ουρά και τα φτερά έχει μαύρο χρώμα. Στο ενήλικο αρσενικό αγιοπούλι διακρίνεται μια μεταλλική μοβ γυαλάδα στο κεφάλι και πράσινη στα φτερά του.
Το Αγιοπούλι έχει χαρακτηριστεί ως η νομάς του κόσμου των πουλιών. Συνήθως συναντώνται σε μεγάλα κοπάδια όχι μόνο στην χώρα μας αλλά και σε στέπες της Ουκρανίας. Ξεχειμωνιάζει στην Ινδία. Είναι καλοκαιρινός επισκέπτης στην χώρα μας αλλά εμφανίζεται αιφνίδια, ακανόνιστα και ευκαιριακά από τον Μάιο μέχρι και τον Αύγουστο για να αναπαραχθεί αν βρει τις κατάλληλες συνθήκες.
