"Μια (πρωτόγνωρη) χορευτική χρονιά ολοκληρώνεται" Ο περσινός Ιούνης μας άφησε να χορεύουμε πιασμένοι χέρι-χέρι, σίγουροι πως είχαμε βρει τι είναι "κείνο που μας σώζει". Έτσι αισιόδοξα ξεκινήσαμε τον Σεπτέμβρη, χορεύοντας με όρεξη.
Ακολούθησαν μαθήματα, πεζοπορίες, γλέντια, εκδρομές, "οικογενειακές" στιγμές, αμέτρητες ευκαιρίες για μικρά και μεγάλα τσιμπούσια, και (όπως πάντα) το γνωστό, δυναμικό "παρών" του Εργαστηρίου στις εκδηλώσεις του Δήμου.
Και ξαφνικά, τον περασμένο Μάρτη ξεκίνησε η πιο περίεργη άνοιξη. Το Εργαστήρι έρημο και εμείς να ανταλλάσσουμε μεταξύ μας λόγια παρηγοριάς...
Τα πρώτα δειλά βήματα έγιναν τον Μάη. Βρέθηκε εξωτερικός χώρος, όμως χρειάζονταν αμέτρητες ώρες δουλειάς για τον καθαρισμό και τον καλλωπισμό του. Κανένα πρόβλημα! Τα μέλη του Εργαστηρίου δεν έχουν όρεξη μόνο για χορό αλλά και για (πολλή) δουλειά.
Ο φετινός Ιούνης μας βρήκε να χορεύουμε έξω, χωρίς να πιανόμαστε, χωρίς να είμαστε κοντά ο ένας στον άλλο. Μας αφήνει όμως για άλλη μια φορά βέβαιους πως έχουμε βρει τι είναι "κείνο που μας σώζει"...
Από την οικογένεια του Εργαστηρίου, "καλό καλοκαίρι" σε όλους και καλή αντάμωση!
Και ξαφνικά, τον περασμένο Μάρτη ξεκίνησε η πιο περίεργη άνοιξη. Το Εργαστήρι έρημο και εμείς να ανταλλάσσουμε μεταξύ μας λόγια παρηγοριάς...
Τα πρώτα δειλά βήματα έγιναν τον Μάη. Βρέθηκε εξωτερικός χώρος, όμως χρειάζονταν αμέτρητες ώρες δουλειάς για τον καθαρισμό και τον καλλωπισμό του. Κανένα πρόβλημα! Τα μέλη του Εργαστηρίου δεν έχουν όρεξη μόνο για χορό αλλά και για (πολλή) δουλειά.
Ο φετινός Ιούνης μας βρήκε να χορεύουμε έξω, χωρίς να πιανόμαστε, χωρίς να είμαστε κοντά ο ένας στον άλλο. Μας αφήνει όμως για άλλη μια φορά βέβαιους πως έχουμε βρει τι είναι "κείνο που μας σώζει"...
Από την οικογένεια του Εργαστηρίου, "καλό καλοκαίρι" σε όλους και καλή αντάμωση!