Προοδευτικοί Οικονομολόγοι: Η κρατική εγγύηση πρέπει να δίνεται με ρήτρα απασχόλησης.

Η έναρξη της πανδημίας σηματοδότησε έντονες αλλαγές στην ποιότητα των εργασιακών σχέσεων, οι οποίες εν πολλοίς καθορίστηκαν από την άτυπη συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης και ΣΕΒ.

Ενώ η πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (που αναλογούν στο 90% των ελληνικών επιχειρήσεων) περίμεναν την μισθολογική επιδότηση, ώστε να διατηρήσουν το εργατικό του δυναμικό και κατ’ επέκταση την παραγωγική τους ικανότητα, τους δόθηκαν «οικονομικά» κίνητρα για εκ περιτροπής εργασία και μερική απασχόληση που οδηγούν σε δυσχερέστερο εργασιακό περιβάλλον.

Με το άρθρο 9 της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 20/3/2019 δόθηκε η δυνατότητα σε όλους ανεξαιρέτως τους εργοδότες, να απασχολούν τους εργαζομένους για διάστημα δυο μόνο εβδομάδων τον μήνα, κόβοντας τους τον μισό μισθό και οδηγώντας τους σε οικονομική δυστοπία, με το μέτρο αυτό να επιβάλλεται πλέον μονομερώς από τις επιχειρήσεις ανεξέλεγκτα.

Με πρόσθετη απόφαση του υπουργείου Εργασίας οι επιχειρήσεις δεν έχουν την υποχρέωση να δηλώνουν τις αλλαγές στο καθεστώς εργασίας την στιγμή που γίνονται (αναστολή, εκ περιτροπής, ωράρια), αλλά στο τέλος κάθε μήνα, εκχωρώντας στο «αόρατο χέρι της αγοράς» το ρόλο της πολιτείας.

Η εκ των υστέρων δήλωση δεν είναι δήλωση, γιατί δεν επιτρέπει τον έλεγχο. Κανείς δεν ξέρει πλέον ποιος δουλεύει σε μία επιχείρηση, πόσο δουλεύει και για το μισθό τον οποίο δουλεύει, γεγονός που οδηγεί σε συνθήκες εκμετάλλευσης.

Η κυβέρνηση επιδιώκει να χρυσώσει το χάπι στους εργαζομένους με το πρόγραμμα «ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ, όπου θεσπίστηκε να επιδοτείται από το κράτος κατά 60% το χαμένο 50% της εκ περιτροπής εργασίας. Δηλαδή από το σύνολο του μισθού του ο εργαζόμενος θα εισπράττει το 50%+50%*60%=80%, το οποίο οδηγεί σε πραγματική απώλεια εισοδήματος 20% για τον εργαζόμενο και στο υπαρκτό σενάριο της απόλυσης για την επιχείρηση.

Η πρόσφατη πρόσκληση ενδιαφέροντος της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας επιβεβαιώνει ότι οι κυβερνητικές προθέσεις καθορίζονται με το ωφελιμιστικό κριτήριο των αριθμών, καθώς ανακοινώθηκε ότι τα δάνεια με κρατική εγγύηση θα δίνονται χωρίς ρήτρα απασχόλησης. Συγκεκριμένα, δεν υπάρχει καμία απολύτως υποχρέωση των επιχειρήσεων να διατηρήσουν τις ίδιες θέσεις εργασίας έως την αποπληρωμή των δανείων που θα λάβουν με κρατική επιδότηση.

Τόσο το αρχικό προσχέδιο της πρόσκλησης ενδιαφέροντος, όσο και οι δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών όλο το προηγούμενο διάστημα, συνηγορούσαν στην ύπαρξη ρήτρας, η οποία θα συνδεόταν με τη διατήρηση των θέσεων εργασίας, κάτι το οποίο τελικά δεν θα ισχύσει.

Η κυβέρνηση, για ακόμη μια φορά, επιλέγει να θυσιάσει τους εργαζόμενους μη παρέχοντας κανένα απολύτως καθεστώς προστασίας, εναρμονιζόμενη πλήρως με τις απαιτήσεις του ΣΕΒ, όπου ο κρατικός παρεμβατισμός είναι ευπρόσδεκτος όταν πρόκειται για δημόσιο χρήμα, αλλά ανεπιθύμητος όταν πρόκειται για δημόσια συμμετοχή στα όποια κέρδη της ανάκαμψης και την προστασία της εργασίας.

Οι συνέπειες των ελαστικών μορφών εργασίας και της απελευθέρωσης των απολύσεων που θεσπίζονται θα έχουν οδυνηρές συνέπειες για τη οικονομία και το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, καθώς μειώνουν την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, αυξάνουν την αβεβαιότητα στα νοικοκυριά και μας οδηγούν σε έκρηξη της ανεργίας.

Ο κ. Βρούτσης, αφού δεν κατάφερε να υλοποιήσει το «έργο» του με τα Voucher, διαλύει κάθε εργασιακή σχέση και όπως οι φήμες τον θέλουν να ετοιμάζει βαλίτσες να μας χαιρετήσει από το υπουργείο εργασίας, όμως η εργασιακή κόλαση του Δάντη που δημιούργησε θα μείνει.