Η εορτασμοί ξεκίνησαν την παραμονή της εορτής Σάββατο 11 Ιουλίου με τη συνάντηση των Ιερών Λειψάνων των δύο Αγίων της Αργολίδας στον ομώνυμο Ναό της Συναντήσεως , που βρίσκεται πριν το μοναστήρι.
Η υποδοχή των λειψάνων των Αγίων Πέτρου και Θεοδοσίου στον τόπο της Συναντήσεώς τους έγινε από τους Μητροπολίτες Άρτης Καλλινίκου και Αργολίδας Νεκταρίου.
Την ημέρα της εορτής Κυριακή 12 Ιουλίου εψάλλει ο Όρθρος και τελέσθηκε Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία, χοροστατούντος και λειτουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἄρτης κ. Καλλινίκου.
Το απόγευμα στις 7:30 θα ψαλούν ὁ μεθεόρτος εσπερινός και η παράκληση των αγίων Πέτρου και Θεοδοσίου χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Νεκταρίου. Μετά το πέρας των ἱερών ἀκολουθιών, θα γίνει η αναχώρηση των ἱερών λειψάνων.
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς δόσιν θεόδεκτον, τὴν καθαράν σου ζωήν, Θεῶ καθιέρωσας, τῷ ἰαμάτων πηγήν, τὸν τάφον σου δείξαντι, σὺ γὰρ διὰ ἐγκράτειας, καθαρθεῖς τῶν προσύλων, ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμῳ, δι’ ἀσκήσεως πόνων διὸ σὲ Θεοδόσιε, ἐν ὕμνοις γεραίρομεν.
Κοντάκιον.
Ήχος πλ. δ΄. Τη υπερμάχω.
Ώσπερ ταμείον ουρανίου αγιάσματος των θεοσδότων δωρημάτων δόσιν άφθονον φερωνύμως εκομίσω παρά Κυρίου. Αλλά βλύσον ιαμάτων την ενέργειαν τοις εκ πόθου προσπελάζουσι τη σκέπη σου και βοώσί σοι, χαίροις Πάτερ Θεοδόσιε.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις θείον βλάστημα Αθηνών, και της Αργολίδος, εγκαλώπισμα και φωστήρ, χαίροις ο πηγάζων, ιάματα ποικίλα, τοις σε υμνολογού-σιν, ω Θεοδόσιε.
Ο Όσιος Θεοδόσιος ο νέος, ο ιαματικός,γεννήθηκε στην Αθήνα το 862 μ.Χ. από ευσεβείς χριστιανούς γονείς. Από νεαρή ηλικία φάνηκε η θερμή πίστη πού τον διακατείχε και η μεγάλη αγάπη προς τούς συνανθρώπους του. Για αυτό, πριν ασπασθεί τον μοναχικό βίο διένειμε όλη την περιουσία του στους φτωχούς και έπειτα αποσύρθηκε για ησυχία λίγο έξω από την Αθήνα. Όμως το γεγονός ότι αρκετοί συμπολίτες του τον αναζητούσαν καθημερινά προς ενίσχυσή τους, τον ανάγκασε να καταφύγει σε μια σπηλιά ανατολικά του Άργους και να ασκητέψει.
Εκεί, μετά την εμφάνιση του Τιμίου Προδρόμου, ανήγειρε αρχικά Ναό προς Τιμή του. Πλήθος κόσμου άρχισε να συρρέει καθημερινά στο Ναό αυτό, που εν συνεχεία εξελίχθηκε σε μοναστήρι. Δυστυχώς όμως, η ιδιαίτερη λαοφιλία του Αγίου, προξένησε τον φθόνο αρκετών ιερωμένων, που έφτασαν στο σημείο να τον καταγγείλουν στον τοπικό επίσκοπο, Άγιο Πέτρο Άργους, ως μάγο και απατεώνα. Ο τελευταίος όμως με θαυματουργικό τρόπο αντιλήφθηκε το μέγεθος τη συκοφαντίας, διακρίνοντας ταυτόχρονα την αγιότητα του Θεοδοσίου.
Ο όσιος Θεοδόσιος αξιώθηκε να φθάσει σε βαθύ γήρας, τιμώμενος από τους συμπολίτες του ως Άγιος εξαιτίας της θαυματουργίας και των αρετών του. Το σκήνωμά του οσίου μετά την εξόδιο ακολουθία του με την συμμετοχή πλήθους λαού και κλήρου αποτέθηκε στο Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου με τον τάφο του να αναδεικνύεται πηγή ιαμάτων, ανά τους αιώνες.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΩΣ ΔΥΟ ΑΓΙΩΝ
Ο Άγιος Πέτρος βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη για Πατριαρχική Συνάντηση, όταν εντάθηκαν οι συκοφαντίες εναντίον του Οσίου Θεοδοσίου, γεγονός που τον έκαναν να σκέπτεται να τον απομακρύνει από την περιοχή. Τότε ήταν, που ο όσιος Θεοδόσιος συστήθηκε προσωπικά τόσο στον Μητροπολίτη του όσο και στον Πατριάρχη του παρουσιαζόμενος ενυπνίως.
Η Ιερά Μονή του Αγίου Θεοδοσίου του Νέου, που ίδρυσε το έτος 880 μ.Χ. ο ίδιος ο Άγιος , βρίσκεται δίπλα από το χωριό Παναρίτη, 8 χλμ. Μακρυά από το Ναύπλιο. Δυστυχώς ολίγον μετά την οσιακή κοίμηση του Αγίου (περίπου το 922 μ.Χ.) η Μονή ερήμωσε και επαναλειτούργησε μόλις στις αρχές του 16ου αιώνα μ.Χ..
Ο Άγιος Πέτρος βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη για Πατριαρχική Συνάντηση, όταν εντάθηκαν οι συκοφαντίες εναντίον του Οσίου Θεοδοσίου, γεγονός που τον έκαναν να σκέπτεται να τον απομακρύνει από την περιοχή. Τότε ήταν, που ο όσιος Θεοδόσιος συστήθηκε προσωπικά τόσο στον Μητροπολίτη του όσο και στον Πατριάρχη του παρουσιαζόμενος ενυπνίως.
Άμα τη επάνοδω του Αγίου Πέτρου στο Άργος, πρώτο μέλημά του ήταν να επισκεφθεί τον όσιο, στο ασκητήριό του στο χωριό Παναρήτι. Πληροφορούμενος το γεγονός αυτό, ο Θεοδόσιος έσπευσε προς προϋπάντηση του Αρχιερέως του σε μικρή απόσταση από το ασκητήριό του. Σύμφωνα με την παράδοση, ενώ ο Άγιος Πέτρος ξαπόσταινε, αντίκρυσε τον μοναχό Θεοδόσιο να τον θυμιάζει βαστάζοντας στα χέρια του αντί θυμιατού το καλογερικό του σκούφο, χωρίς όμως να καίγεται. Ήταν ένα ακόμα Σημείο της αγιότητας του ασκητού του.
Τότε ο Άγιος Πέτρος έσπευσε να τον ασπασθεί εγκαρδίως και μετά ολίγου να τον χειροτονήσει σε διάκονο και έπειτα ιερέα. Η μνήμη της συναντήσεως εορτάζεται από το 1956 μ.Χ. και εντεύθεν, την πρώτη Κυριακή ύστερα από τις 3 Μαΐου της εορτής του Αγίου Πέτρου δηλαδή.
Το 1942 μ.Χ. επαναλειτούργησε ως γυναικεία Μονή με τις αδελφές να επιτελούν πλούσιο φιλανθρωπικό και πνευματικό έργο, φροντίζοντας ταυτόχρονα για τη συντήρηση των χώρων της ιστορικής μονής.
Το μοναστήρι αποτελείται από ένα εντυπωσιακό κτιριακό συγκρότημαΣτα νότια του συγκροτήματος βρίσκεται η σκήτη-ασκητήριο του Αγίου Θεοδοσίου, που μετατραπεί σε Ναό του Τιμίου Σταυρού. Εντός του ναϋδρίου του Τιμίου Προδρόμου, που έχτισε ο Άγιος, βρίσκεται ο τάφος του, περικλείοντας ένα τεμάχιο από τα Άγια λειψανά του. Δυστυχώς το υπόλοιπο σκήνωμα το άρπαξαν οι Λατίνοι κατά την εποχή της Φραγκοκρατίας.
Λίγο πριν από το προαύλιο της ιστορικής αυτής Μονής, βρίσκεται η «Συνάντησις». Ένα μικρό κάτασπρο εκκλησάκι αφιερωμένο στη μνήμη της πρώτης συνάντησης του Αγίου Πέτρου, Επισκόπου του Άργους και του Οσίου Θεοδοσίου που έγινε εκεί.
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς δόσιν θεόδεκτον, τὴν καθαράν σου ζωήν, Θεῶ καθιέρωσας, τῷ ἰαμάτων πηγήν, τὸν τάφον σου δείξαντι, σὺ γὰρ διὰ ἐγκράτειας, καθαρθεῖς τῶν προσύλων, ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμῳ, δι’ ἀσκήσεως πόνων διὸ σὲ Θεοδόσιε, ἐν ὕμνοις γεραίρομεν.
Κοντάκιον.
Ήχος πλ. δ΄. Τη υπερμάχω.
Ώσπερ ταμείον ουρανίου αγιάσματος των θεοσδότων δωρημάτων δόσιν άφθονον φερωνύμως εκομίσω παρά Κυρίου. Αλλά βλύσον ιαμάτων την ενέργειαν τοις εκ πόθου προσπελάζουσι τη σκέπη σου και βοώσί σοι, χαίροις Πάτερ Θεοδόσιε.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις θείον βλάστημα Αθηνών, και της Αργολίδος, εγκαλώπισμα και φωστήρ, χαίροις ο πηγάζων, ιάματα ποικίλα, τοις σε υμνολογού-σιν, ω Θεοδόσιε.
