Στόχος της κυβέρνησης είναι να αξιοποιηθεί το φυσικό κάλλος της χώρας, και με τον τρόπο αυτό να γίνει προσέλκυση ξένων παραγωγών αλλά και ενίσχυση ελληνικών παραγωγών που μπορούν να εξαχθούν.
«Υπάρχουν οπτικοακουστικές παραγωγές που γυρίστηκαν σε όλα τα σημεία της χώρας τα περασμένα χρόνια “το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι” στην Κεφαλονιά, ή το “Mammia Mia 1” που γυρίστηκε στην Ελλάδα αλλά δεν γυρίστηκε το 2 γυρίστηκε στην Κροατία γιατί υπήρχε ένα πλαίσιο το οποίο δεν ήταν ευεργετικό και έπρεπε να αλλάξει», τόνισε στην ομιλία του στη Βουλή κατά την εισαγωγή του νομοσχεδίου ο υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Κυριάκος Πιερρακάκης.
Το σχέδιο νόμου κάνει δυο βελτιωτικές αλλαγές στο υφιστάμενο νομικό πλαίσιο: από τη μία ανακαθορίζει ορθολογικότερα τις επιλέξιμες δαπάνες και αυξάνει το ποσοστό της επιχορήγησης (cash rebate) του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων από το 35% στο 40% επί της αξίας των συνολικών επιλέξιμων δαπανών της παραγωγής. Από την άλλη, απλοποιεί γραφειοκρατικές διαδικασίες που αποτελούσαν σημαντικό εμπόδιο στην προσέλκυση επενδύσεων. Αυτό γίνεται με την απλοποίηση των δικαιολογητικών και την σύντμηση των σχετικών προθεσμιών και της απλοποίησης της διοικητικής διαδικασίας.
Συγκεκριμένα, το cash rebate, δηλαδή η επιστροφή ποσοστού επιλέξιμων δαπανών που πραγματοποιούνται στη χώρα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και του post production, που ήταν έως τώρα, στην Ελλάδα στο 35% αυξάνεται στο 40% με το Βέλγιο και τη Ρουμανία να το κρατούν στο 45%, τη Μάλτα στο 40%, τη Σιγκαπούρη στο 50%.
Ταυτόχρονα, απλοποιούνται γραφειοκρατικές διαδικασίες, ώστε η χώρα μας που διαθέτει ένα εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό αλλά και πολύ καλές υποδομές στον κλάδο, να μπορεί να υποδεχτεί και να φιλοξενήσει απαιτητικές παραγωγές που θα προβληθούν παγκοσμίως.
Ένα χρόνο περίπου μετά τη δημιουργία θεσμικού πλαισίου για την ενίσχυση της παραγωγής οπτικοακουστικών έργων στην Ελλάδα διαπιστώθηκε ότι, ενώ περιλαμβάνονταν όλα τα είδη παραγωγών, η γενική προϋπόθεση υπαγωγής στο επενδυτικό καθεστώς για επιλέξιμες δαπάνες ύψους τουλάχιστον 100.000 ευρώ ουσιαστικά απέκλειε παραγωγές εκτός των κινηματογραφικών ή τηλεοπτικών ταινιών. Στη συνέχεια θεσπίστηκαν επιμέρους όρια ανά είδος παραγωγής. Ενάμιση χρόνο μετά, το υπουργείο θεωρεί ότι η εμπειρία δείχνει την ανάγκη για περαιτέρω εκλογίκευση αυτών των ελάχιστων ορίων επιλέξιμων δαπανών, κάτι που γίνεται στο προς ψήφιση σχέδιο νόμου.
Ειδικότερα:
-Για κινηματογραφική ή τηλεοπτική ταινία το όριο επιλέξιμων δαπανών παραμένει στις 100.000 ευρώ.
-Για κινηματογραφική ή τηλεοπτική ταινία με περιεχόμενο δημιουργική τεκμηρίωση (ντοκιμαντέρ) και μικρού μήκους τίθεται όριο επιλέξιμων δαπανών 60.000 ευρώ (προηγούμενο όριο: 100.000 ευρώ).
-Για επεισόδιο ή κύκλο επεισοδίων τηλεοπτικής ή μίνι τηλεοπτικής σειράς ανεξαρτήτως αριθμού επεισοδίων και χρονικής διάρκειας (προηγούμενο όριο: 30.000 ευρώ) τίθεται όριο επιλέξιμων δαπανών:
25.000 ευρώ ανά επεισόδιο για περιεχόμενο μυθοπλασίας και
20.000 ευρώ ανά επεισόδιο για περιεχόμενο δημιουργικής τεκμηρίωσης (ντοκιμαντέρ) ή κινούμενο σχέδιο.
Εάν στην παραπάνω περίπτωση πρόκειται για επεισόδιο ή κύκλο επεισοδίων τηλεοπτικής ή μίνι τηλεοπτικής σειράς τουλάχιστον 100 επεισόδια, καθιερώνεται όριο επιλέξιμων δαπανών 15.000 ευρώ ανά επεισόδιο.
-Για τμήματα επεισοδίων τηλεοπτικής ή μίνι τηλεοπτικής σειράς ανεξαρτήτως αριθμού επεισοδίων και χρονικής διάρκειας (προηγούμενο όριο: 100.000 ευρώ):
με περιεχόμενο μυθοπλασία το όσιο επιλέξιμων δαπανών παραμένει στις 100.000 ευρώ
με περιεχόμενο τη δημιουργική τεκμηρίωση (ντοκιμαντέρ) ή κινούμενο σχέδιο τίθεται όριο επιλέξιμων δαπανών 60.000 ευρώ
-Για ψηφιακό παιχνίδι τίθεται όριο επιλέξιμων δαπανών 30.000 ευρώ (προηγούμενο όριο: 60.000 ευρώ).
«Ως προς τις δικές μας παραγωγές που πρέπει να εξάγουμε σε ένα βαθμό αυτό έχει συντελεστεί από παραγωγές τηλεοπτικών καναλιών στο παρελθόν, αλλά τη περίοδο της πανδημίας πολλοί εξοικειωθήκαμε περισσότερο με τις μεγάλες πλατφόρμες περιεχομένου όπως το Netflix και εκεί μπορεί να δει κανείς τούρκικες παραγωγές, δανέζικες παραγωγές αλλά δεν μπορεί να δει ελληνικές παραγωγές. Αυτό είναι κρίμα γιατί έχουμε πλούτο ανθρωπίνου δυναμικού και δυνατοτήτων για να έχουμε και δικές μας παραγωγές εκεί. Άρα ο στόχος είναι διπλός. Ανέφερα τη Δανία, σχετίζεται λίγο αυτό με την ένταξη της ΕΡΤ στο σχήμα του Rebate γιατί αυτό δεν ίσχυε πριν. Η Δανία όπως μιλάμε για τα ψηφιακά για την Εσθονία, η Δανία έχει πετύχει κάτι πάρα πολύ σπουδαίο ως προς τις οπτικοακουστικές παραγωγές δημιουργώντας ένα οικοσύστημα παραγωγών γύρω από τη κρατική της τηλεόραση. Το Borgen, το The Killing υπάρχουν παραγωγές που πουλάνε, που τις έχουν δει σε όλα τα σημεία του πλανήτη και στη χώρα μας, από μία πολύ μικρή χώρα με μία γλώσσα η οποία εάν θέλετε δεν μιλιέται σε πάρα πολλά σημεία της Γης και όμως το πέτυχαν. Το πέτυχαν με ένα κατάλληλο πλαίσιο θεσμικό. Το πέτυχαν γιατί ανέπτυξαν ένα οικοσύστημα παραγωγών», υπογράμμισε ο Κυριάκος Πιερρακάκης.
Έως τα τέλη Ιουνίου, στο ΕΚΟΜΕ είχαν υποβληθεί συνολικά 106 αιτήσεις για την υλοποίηση οπτικοακουστικών παραγωγών στην Ελλάδα. Από αυτές, οι 62 έχουν υπαχθεί στο κίνητρο του cash rebate ενώ οι 23 βρίσκονται σε στάδιο εξέτασης ή/και αναμονής έγκρισης. Τα 62 εγκεκριμένα σχέδιο έχουν προϋπολογισμένα έξοδα που θα πραγματοποιήσουν στην Ελλάδα ύψους 56.000.000 ευρώ.
Οι 31 παραγωγές είναι διεθνείς, με προϋπολογισμένα έξοδα στην Ελλάδα ύψους 26 εκατομμυρίων ευρώ. Από τα γυρίσματα που πραγματοποιούνται στην Ελλάδα, δημιουργούνται 24.429 περίπου θέσεις απασχόλησης (ηθοποιοί, τεχνικοί, βοηθητικοί, συνεργεία κλπ.) Τα γυρίσματα πραγματοποιούνται σε όλη την Ελλάδα σε πάνω από 100 τοποθεσίες (ενδεικτικά αναφέρονται: Αττική, Πελοπόννησος, Ήπειρος, Στερεά, Νίσυρος, Δήλος, Κέρκυρα, Κρήτη, Καλάβρυτα, Μύκονος, Ηράκλειο, Χαλκιδική, Κως, Αντίπαρος, Αίγινα, Ισθμός, Μονεμβασιά, Ναύπλιο, Αλίαρτος, Θεσσαλονίκη, Ηλεία, Αρκαδία, Αράχοβα, Κύθηρα, Χανιά, Πάτρα, Γαλαξίδι, Θήβα, Λαμία, Ζαγοροχώρια, Μετέωρα, Πάρος, Μακεδονία, Θράκη).
Από τις παραγωγές οι οποίες έχουν ήδη ενταχθεί και αυτές που είναι υπό εξέταση, οι 42 είναι διεθνείς παραγωγές με ενδεικτικές χώρες προέλευσης ΗΠΑ, Κορέα, Ισραήλ, Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Φινλανδία, Τουρκία, Κίνα, Αλβανία, Σερβία, Κύπρος, Ρουμανία, Βουλγαρία και Σουηδία.
