Το Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών ολοκλήρωσε την καταγραφή όλων των μετονομασιών των πόλεων και των χωριών της Ελλάδας, δημοσιεύοντας όλο το υλικό στη σχετική ψηφιακή εφαρμογή. Επικεφαλής της ομάδας του έργου είναι ο Δημήτρης Δημητρόπουλος, διευθυντής Ερευνών του Ιδρύματος, η Ελένη Καραμαργιού, δόκτωρ Ιστορίας και μεταδιδακτορική ερευνήτρια, και ο Γιάννης Παπακονδύλης, υποψήφιος διδάκτορας.
Μπαίνοντας στη σελίδα, ο κάθε χρήστης μπορεί πλέον να εντοπίσει όλες τις μετονομασίες οικισμών που πραγματοποιήθηκαν από τη σύσταση του ελληνικού κράτους μέχρι το 2011 και τη διοικητική μεταρρύθμιση «Καλλικράτης», έτσι όπως αποτυπώθηκαν στα Φύλλα Εφημερίδας της Κυβερνήσεως.
Οι 4.981 καταχωρίσεις μπορούν να αναζητηθούν αλφαβητικά, χρονολογικά και γεωγραφικά. Κάθε λήμμα περιλαμβάνει πληροφορίες τόσο για τη μετονομασία, όσο και τη διοικητική υπαγωγή του εκάστοτε οικισμού και το ΦΕΚ όπου πιστοποιήθηκε η αλλαγή της ονομασίας. Ακόμα, καταγράφονται με ειδική σήμανση οι προγενέστερες ή μεταγενέστερες ονομασίες του εκάστοτε οικισμού, όπου αυτές απαντώνται. Για όσους θέλουν να εμβαθύνουν στην ονοματοδοσία των χωριών και των πόλεων, στη σελίδα περιλαμβάνονται, επιπλέον, κείμενα για το ιστορικό των μετονομασιών, ανθολόγια με επιλεγμένα αρχειακά τεκμήρια, καθώς και σχετικός με το θέμα βιβλιογραφικός κατάλογος.
Αν και τα λήμματα των μετονομασιών είναι σχεδόν 5.000, αρκετοί οικισμοί άλλαξαν όνομα μία ή περισσότερες φορές στην πορεία των χρόνων. Η κάθε μετονομασία συνδέεται με τις διαδοχικές διοικητικές μεταρρυθμίσεις, αλλά κυρίως αναδεικνύει τις προτεραιότητες της κρατικής πολιτικής και τους προβληματισμούς που αναπτύχθηκαν γύρω από την αναγκαιότητα ενός νέου τοπωνυμικού χάρτη που θα αποτύπωνε την «ενότητα του Ελληνισμού στον χώρο και τον χρόνο». Δεν είναι τυχαίο που στον 15ο νόμο της προσωρινής διοίκησης της Ελλάδας, που γράφτηκε τον Μάιο του 1822, αναφερόταν χαρακτηριστικά: «Επειδή εν τη Επιδαυρίδι πλησιέστατη είναι προς την αρχαίαν πόλιν Επίδαυρον. Επειδή δίκαιον οι επερχόμενοι γενεαί τόσο των Πεδιατιτών όσο και των άλλων Ελλήνων να μην λησμονήσωσι τον τόπον της Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως. Το Βουλευτικόν σώμα εθεσπίσατο και το Εκτελεστικόν επεκύρωσε η Πεδιάς να ονομασθή Νέα Επίδαυρος».
Αν και τα λήμματα των μετονομασιών είναι σχεδόν 5.000, αρκετοί οικισμοί άλλαξαν όνομα μία ή περισσότερες φορές στην πορεία των χρόνων. Η κάθε μετονομασία συνδέεται με τις διαδοχικές διοικητικές μεταρρυθμίσεις, αλλά κυρίως αναδεικνύει τις προτεραιότητες της κρατικής πολιτικής και τους προβληματισμούς που αναπτύχθηκαν γύρω από την αναγκαιότητα ενός νέου τοπωνυμικού χάρτη που θα αποτύπωνε την «ενότητα του Ελληνισμού στον χώρο και τον χρόνο». Δεν είναι τυχαίο που στον 15ο νόμο της προσωρινής διοίκησης της Ελλάδας, που γράφτηκε τον Μάιο του 1822, αναφερόταν χαρακτηριστικά: «Επειδή εν τη Επιδαυρίδι πλησιέστατη είναι προς την αρχαίαν πόλιν Επίδαυρον. Επειδή δίκαιον οι επερχόμενοι γενεαί τόσο των Πεδιατιτών όσο και των άλλων Ελλήνων να μην λησμονήσωσι τον τόπον της Εθνικής των Ελλήνων Συνελεύσεως. Το Βουλευτικόν σώμα εθεσπίσατο και το Εκτελεστικόν επεκύρωσε η Πεδιάς να ονομασθή Νέα Επίδαυρος».
Επισκεφθείτε το http://settlement-renames.eie.gr/ , επιλέξτε βάση δεδομένων και στην συνεχεια Πελοπόννησος και νομός Αργολίδας
