Ο μικρός γκιώνης βρέθηκε από υπάλληλο του καφέ- μπαρ '' Gorillas'' Κώστα Σταυρόπουλο . Ο υπάλληλος της καφετέριας είδε το μικρό πτηνό ανήμπορο να πετάξει και αμέσως το έπιασε .
Μετά από επικοινωνία με τον αντιδήμαρχο του Δήμου Ναυπλιέων ,υπεύθυνο για την περίθαλψη αδέσποτων ζώων , Παναγιώτη Λέντζο , το μικρό πτηνό μεταφέρθηκε στην αρμόδια κτηνίατρο ,συνεργάτη του δήμου Ναυπλιέων , Ψώνη Γεωργία και του δόθηκαν οι πρώτες βοήθειες.
Ο μικρός Γκιώνης δεν έφερε κανένα τραύμα και ήταν απολύτως υγιείς. Το πτηνό θα παραμείνει για λίγες ημέρες στη δομή του Δήμου Ναυπλίου και μόλις κριθεί έτοιμος θα αφεθεί και πάλι ελεύθερος στη φύση. Ο Γκιώνης είναι ένα είδος μικρής κουκουβάγιας. Η επιστημονική ονομασία του γκιώνη είναι Otus scops.
Ανήκει στην οικογένεια των Γλαυκιδών (Strigidae) και αναγνωρίζονται έξι υποείδη, τα οποία ωστοσο διαφέρουν ελάχιστα μεταξύ τους. Εκτός από τον κοινό γκιώνη (O. s. scops) βρίσκουμε στην Κρήτη και στις Κυκλάδες τον σκλώπα ή σκουλούπα (O. s. cycladum), και στην Κύπρο το θούπι
Άλλες κοινές ονομασίες είναι νυχτοπούλι και κλώσσος.
Ο γκιώνης, με μήκος 19 περίπου εκατοστά, είναι η μικρότερη ευρωπαϊκή γλαύκα με εξαίρεση την σπουργιτόγλαυκα (Glaucidium passerinum). Είναι λίγο μικρότερος από την Μικρή κουκουβάγια (Athene noctua), με λεπτότερο σχήμα, μακρύτερη ουρά και πόδια χωρίς φτερά.
Ο γκιώνης, με μήκος 19 περίπου εκατοστά, είναι η μικρότερη ευρωπαϊκή γλαύκα με εξαίρεση την σπουργιτόγλαυκα (Glaucidium passerinum). Είναι λίγο μικρότερος από την Μικρή κουκουβάγια (Athene noctua), με λεπτότερο σχήμα, μακρύτερη ουρά και πόδια χωρίς φτερά.
Το φτέρωμά του είναι ανοιχτόχρωμο, καστανοκόκκινο προς γκρίζο, διάστικτο με τεφροκάστανες μικρές κηλίδες και σκωληκοειδείς γραμμώσεις, καθώς και υπόλευκες κηλίδες και μπαλώματα. Το χρώμα της ίριδάς του είναι κίτρινο.
Η φωνή του γκιώνη είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό άκουσμα των καλοκαιρινών νυκτών. Το τραγούδι του είναι ένα επαναλαμβανόμενο σφύριγμα "τιου - τιου", ή "πιου - πιου", το οποίο είναι απαραγνώριστο. Μοιάζει μονάχα με τους ήχους των φρύνων του γένους Αλύτης (Alytes), το οποίο όμως δεν εκπροσωπείται στην Ελλάδα με κάποιο είδος.Ο γκιώνης είναι αποκλειστικά νυκτόβιος και θερμόφιλος. Φωλιάζει σε τρύπες και κοιλότητες δένδρων ή εγκαταλειμμένες φωλιές άλλων πουλιών. Ζει και αναπαράγεται σε ανοιχτά δάση, οικισμούς, πάρκα, κοντά σε κατοικημένες περιοχές, φυτείες, κήπους κ.τ.λ.
Τρέφεται κυρίως με έντομα, αλλά πολλές φορές θηρεύει και μικρά ερπετά και μικρά θηλαστικά και είναι ιδιαίτερα ωφέλιμος στη γεωργία.Ο γκιώνης είναι αποδημητικός. Απαντά σε όλο τον Παλαιό Κόσμο, την Ασία, την Αφρική και τη Νότια Ευρώπη, (Ιβηρική Χερσόνησο, Γαλλία, Ιταλία, Βαλκάνια), ενώ διαχειμάζει στις υποσαχάριες περιοχές της Κεντρικής Αφρικής. Στην Ελλάδα είναι συνηθισμένος επισκέπτης την άνοιξη και το καλοκαίρι. Στην Κ. και Ν. Ελλάδα, όπως και στην Κύπρο είναι μόνιμος κάτοικος, ενώ οι μόνες μεσογειακές περιοχές από τις οποίες λείπει είναι η Αίγυπτος και η Λιβύη.
