ΗΛΕΚΤΡΙΚΕΣ ΣΥΣΚΕΥΕΣ
V.STAMATIS
ΕΙΔΗ ΣΠΙΤΙΟΥ
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
ΑΝΑΠΤΥΞΙΚΑΗ ΔΥΝΑΜΗ

Σελίδες

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2020

Η φωτογραφία της ημέρας: Ο Νυχτοκόρακας

Η φωτογραφία της ημέρας: Οι νυχτοκόρακες
Νυχτοκόρακες εντόπισε ο φωτογραφικός φακός να πετούν πάνω από τον Υδροβιότοπο Ναυπλίου Νέας Κίου στην Αργολίδα την Κυριακή 2 Αυγούστου 2020.  Ο Νυχτοκόρακας είναι ένας κοινός ερωδιός με κοσμοπολίτικη εξάπλωση. Ανήκει στην τάξη των Πελαργόμορφων, στην οικογένεια των Ερωδιών και το Γένος Νυχτοκόρακας.

Είναι μερικώς μεταναστευτικό είδος, στις περιοχές φωλιάσματος όπου συμβαίνει αυτό φτάνει τον Μάρτιο και αναχωρεί γύρω στον Σεπτέμβριο.

Είναι ένας μικρού μεγέθους ερωδιός με μέγεθος 58-65 εκ, άνοιγμα φτερών 105-112 εκ και βάρος 550 γρ. Δεν υπάρχει διμορφισμός μεταξύ των δύο φύλων ούτε όσον αφορά το μέγεθος ούτε και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά. 

Έχει κοντό λαιμό και πόδια σε σύγκριση με τους υπόλοιπους ερωδιούς. Ο χρωματισμός των ενήλικων είναι ωραίος και τον χαρακτηρίζει ένα μακρύ λευκό λοφίο στο κεφάλι που αποτελείται από τρία φτερά, οι ώμοι και το πάνω μέρος της πλάτης είναι μαύρα, η υπόλοιπη πλάτη, τα φτερά και η ουρά είναι γκρι. 

Το κάτω μέρος από τον λαιμό μέχρι την ουρά έχει έναν χρωματισμό που ποικίλει από λευκό μέχρι ανοιχτό γκρι. Τα πόδια είναι κιτρινοπράσινα εκτός από την περίοδο της αναπαραγωγής που έχουν μία ροζ απόχρωση. Τα μάτια είναι κόκκινα και το ράμφος μαύρο. Τα νεαρά έχουν έναν μιμητικό χρωματισμό, κεφάλι, λαιμό και κάτω μέρος καφέ με λευκές λωρίδες ενώ το υπόλοιπο σώμα είναι σκούρο καφέ. Τον χρωματισμό των ενηλίκων τον αποκτούν μετά το τρίτο έτος της ηλικίας τους, ενώ δεν έχουν το λευκό λοφίο.
Ο Νυχτοκόρακας (Nycticorax nycticorax) είναι ένας ερωδιός που ζει σε μικρές αποικίες. Είναι το μοναδικό νυχτόβιο είδος, της οικογένειας του, στην Ευρώπη γι' αυτό δεν είναι συχνή η παρατήρηση του. Είναι εδαφικό όσον αφορά την περιοχή κυνηγιού του, όπου και πιάνει τα ψάρια, που είναι και η κύρια τροφή του, και σπανιότερα έντομα, σκουλήκια, τρωκτικά και σαύρες. Κατά την περίοδο της αναπαραγωγής το αρσενικό χτίζει μία φωλιά, στη διχάλα ενός δέντρου συνήθως χαμηλού ύψους και σπάνια σε καλαμιώνες, και μετά προσπαθεί να προσελκύσει τα θηλυκά. 

Όταν δημιουργηθεί το ζευγάρι το αρσενικό προσφέρει υλικά για την εσωτερική επένδυση της φωλιάς. Εκεί το θηλυκό γεννά 3 έως 5 γαλαζοπράσινα αυγά που κλωσσάνε και οι δύο γονείς για 24-26 μέρες. Συμμετέχουν και οι δύο στην ανατροφή των μικρών που διαρκεί 6 με 7 εβδομάδες. Μία ιδιαιτερότητα τους είναι το γεγονός ότι οι ενήλικες δεν αναγνωρίζουν τα μικρά τους και έτσι τρέφουν, όταν τύχει, και άλλα.

Του αρέσουν οι περιοχές που έχουν γλυκά νερά με μικρό βάθος και πλούσια βλάστηση στις όχθες. Μπορούμε να τον συναντήσουμε στους καλαμιώνες που βρίσκονται στις όχθες λιμνών, ποταμών, ελών και σπανιότερα σε λιμνοθάλασσες.

Είναι ένα κοσμοπολίτικο είδος που βρίσκεται σχεδόν σε όλο τον κόσμο εκτός από την Αυστραλία και την Ινδοκίνα. Στις πιο βόρειες και τις πιο νότιες περιοχές της εξάπλωσης του είναι μεταναστευτικό ενώ στις υπόλοιπες είναι μόνιμο. Στην Ευρώπη και την Ελλάδα είναι καλοκαιρινός επισκέπτης. Στην Ελλάδα μπορούμε να τον δούμε στη λίμνη της Καστοριάς, στις Πρέσπες, στον Αμβρακικό κόλπο, στη Λίμνη Κερκίνη, στο δέλτα Αξιού, στο δέλτα Έβρου και στη λίμνη Βιστονίδα.
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
ΝΕΥΡΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ
ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΕΣΤΙΑΣΗΣ
ΕΜΠΟΡΙΟ ΦΡΟΥΤΩΝ - ΛΑΧΑΝΙΚΩΝ
ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ
Κέντρο Βιολογικής Γεωργίας
ΧΡΩΜΑΤΑ ΕΙΔΗ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑ