«Η ρίζα της συμφοράς μας βρίσκεται στην εξάρτηση της Πατρίδας μας».
Όμως, η φύση της εξάρτησης δεν αφορά μόνο ξένες «προστάτιδες» δυνάμεις. Αφορά και σε μια βαθιά εσωτερική μας εξάρτηση.
«Έχει ο Λαός μας πικρή πείρα από τους κομματικούς σχηματισμούς του παρελθόντος που στηρίζονταν στη φεουδαρχική σχέση ανάμεσα σε ηγέτες και βουλευτές, ανάμεσα σε βουλευτές και κομματάρχες, ανάμεσα σε κομματάρχες και ψηφοφόρους, που αντικατέστησαν τις αρχές, το πρόγραμμα και τις δημοκρατικές διαδικασίες, με το ρουσφέτι και το παρασκήνιο.»
Ένα κράτος αιχμάλωτο σε πελατειακές ορέξεις, σε κόμματα που έβλεπαν την εξουσία ως αυτοσκοπό, και την αυθαίρετη νομή της ως δικαίωμα της εκλογικής τους επιτυχίας. Την εξαγορά συνειδήσεων μέσα από το ρουσφέτι, που σήμαινε ένα κράτος που κοίταζε τη βολή και τα προνόμια για τους αρεστούς, αντί ενός κράτους δικαίου που διασφάλιζε δικαιώματα για όλους, για κάθε πολίτη, σίγουρα και για τους μη προνομιούχους, όπως θα έλεγε ο Ανδρέας.
Αυτή η αντίληψη και πρακτική, αποτέλεσε την εσωτερική εξάρτηση του Ελληνικού λαού απέναντι σε ένα κράτος που ποτέ δεν τον εμπιστεύτηκε και που πάντα τον έβλεπε με καχυποψία. Τόσο, που τον ήθελε πάντα εξαρτημένο μέσα από μια πολυδαίδαλη γραφειοκρατία ή επιβολή που μας ταλανίζει ακόμη και σήμερα.
Η 3η του Σεπτέμβρη σήμερα δεν είναι μόνο η γενέθλια ημέρα ενός κινήματος που έμελλε να αλλάξει το ρου της ιστορίας σ’ αυτό τον τόπο και στην Ευρώπη. Είναι μια επαναστατική διακήρυξη, ένα σημαντικό ιστορικό ντοκουμέντο, είναι η αφετηρία δημιουργίας ενός νέου πολιτικού φαινομένου που προσδιόρισε την Ελλάδα και την Ευρώπη καταλυτικά και καθοριστικά.
Μετά την κρίση χρέους, τους διχασμούς, τις πολώσεις, τα μνημόνια και την πανδημία, καλούμαστε να σταθούμε ξανά στα πόδια μας, μπροστά στην αλήθεια της νέας εποχής. Και αυτό θέλει σύγκρουση με τις αιτίες όσων μας οδήγησαν εδώ. Θέλει πολιτικές επιλογές που παράγουν για την Ελλάδα και τις επόμενες γενιές, δεν καταστρέφουν για μικροκομματικά οφέλη. Θέλει μεταρρυθμίσεις που ανοίγουν νέες ευκαιρίες, όχι απορρυθμίσεις που κλείνουν το μάτι στα κλειστά συμφέροντα, στους ελιτιστές, στους διαχειριστές.
Για όλα τα παραπάνω η 3η Σεπτέμβρη είναι πάλι επίκαιρη, γιατί όταν το ΠΑΣΟΚ έφυγε από την διακυβέρνηση παρέδωσε τη χώρα με ρυθμό ανάπτυξης σχεδόν 5%, αξιόχρεο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, σχέση χρέους προς ΑΕΠ όσο περίπου ο μέσος όρος των άλλων χωρών της Ευρωζώνης & όταν επανήλθε, μετά από 5,5 χρόνια καταστροφικής χρεοκοπίας της Ν.Δ. εξ αιτίας των «εξαρτήσεών» της, βρήκε τα «Greek Statistics» με τα οποία αλλοίωναν την τραγωδία της δημοσιονομικής κατάστασης σύμφωνα με σχετικό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου …!
Ξέρουμε τι μας χωρίζει και από τη ΝΔ και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά το σημαντικό είναι πως ξέρουμε ότι η παράταξη μας υπάρχει για να πρωταγωνιστεί. Και αυτή είναι η πρόκληση της επόμενης περιόδου.
Ο Γραμματέας της Ν.Ε.
Λεων Ζ Κουτσογιάννης
