Όταν έφτασε ο Ιωάννης Καποδίστριας στην επαναστατημένη Ελλάδα, ο νέος ναός δεν είχε ολοκληρωθεί ακόμα και ο κυβερνήτης ενίσχυσε το έργο οικονομικά. Στη δυτική πλευρά του ναού υπάρχει εντοιχισμένη πλάκα, με την οποία οι Αργείοι θέλησαν τότε να τιμήσουν τον δωρητή και η οποία αναγράφει: «Η πόλις των Αργείων τω Ιωάννη Αντ. Καποδίστρια ευνοίας ένεκεν τόδε τέμενος ΑΩΚΘ΄ (1829) μηνί Σεπτ.»
Εσωτερικά ο ναός είναι ιδιαίτερα πλούσιος και εντυπωσιακός. Εκτός από την αγιογράφησή του, αξιόλογο είναι το επίχρυσο εικονοστάσι, έργο του Μιχαήλ Ζωγράφου και του γιου του Παναγιώτη Ζωγράφου (1888), καθώς επίσης και το δεσποτικό και τα δυο προσκυνητάρια, έργα του Περ. Κ. Ζωγράφου (1912).
Ο ναός είναι ασφαλισμένος με σιδεριές, που τοποθετήθηκαν το 1912, επειδή είχε καταστεί ετοιμόρροπος από τον ισχυρό σεισμό του 1896. Το καμπαναριό έγινε το 1853 με δαπάνη του Δήμου, επί δημαρχείας Κωνσταντίνου Βώκου. Ο ναός ήταν καθεδρικός μέχρι το 1865 και κατόπιν έγινε ο ναός του Αγίου Πέτρου.
Στον περίβολο του ναού έχουν ενταφιαστεί εξέχοντες Έλληνες και φιλέλληνες. Εκεί ευρίσκεται και ο οικογενειακός τάφος του οπλαρχηγού Δημήτρη Τσώκρη. Στη ΒΔ άκρη της αυλής ενταφιάστηκαν οι περισσότεροι από τους νεκρούς της Γαλλικής επίθεσης το 1833. Ο ναός συγκαταλέγεται στα παραδοσιακά διατηρητέα μνημεία του Άργους..