Συγκεκριμένα στη μήνυσή του ο πατέρας του 7χρονου παραθέτει περιληπτικά πως: «Τον Φεβρουάριο του 2020, αναζητούσαμε μέσω του Διαδικτύου κατάλυμα για τις καλοκαιρινές οικογενειακές μας διακοπές στην περιοχή της Λακωνικής Μάνης, την οποία μας είχαν συστήσει φίλοι, ως ιδανικό τόπο για διακοπές με την οικογένεια. Μάλιστα προς τούτο, η σύζυγός μου εντόπισε διερευνητικά στην περιοχή του Γυθείου. Επικοινωνήσαμε και κάναμε κράτηση που θα αφορούσε τη διαμονή της τετραμελούς οικογένειάς μας για μία εβδομάδα από τις 27-7-2020 έως τις 3-8-2020.
Τη Δευτέρα 27-7-2020, γύρω στις 14:00 φτάσαμε στο τουριστικό κατάλυμα. Μας υποδέχτηκε η ιδιοκτήτρια και μας οδήγησε σε μία μεζονέτα με τρία επίπεδα. Μας ενημέρωσε ότι την Πέμπτη 30/07/2020 θα γινόταν η καθαριότητα στο δωμάτιο, λόγω των μέτρων για τον κορωνοϊό. Οι πρώτες μέρες της διαμονής κύλησαν ομαλά. Την Πέμπτη 30/7/2020 και κατά τις 11:00 π.μ. η ιδιοκτήτρια χτύπησε το κουδούνι του καταλύματος, όπου διαμέναμε και η οποία μας είπε ότι είχε έρθει να καθαρίσει το σπίτι. Κρατούσε και τα σύνεργα καθαρισμού (απορρυπαντικά, κουβάδες, σκούπα κλπ).
Γύρω στις 19:30 επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο από το απογευματινό μας μπάνιο. Με το που άνοιξα την πόρτα του δωματίου, ο υιός μας Στέφανος, κουρασμένος και διψασμένος από την ημέρα, έτρεξε γρήγορα προς τον πάγκο της κουζίνας, όπου διατηρούσαμε σε δροσερή κατάσταση τα μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού. Εκεί άρπαξε για να ξεδιψάσει ένα πλαστικό μπουκάλι με ετικέτα εμφιαλωμένου νερού, άνοιξε το πόμιο με λαχτάρα και άρχισε να καταπίνει το περιεχόμενο. Αμέσως, ούρλιαξε από την ενόχληση και το κάψιμο. Εβαλε αμέσως τα κλάματα. Φώναζε κλαίγοντας «τι είναι αυτό το νερό;» και μετά έλεγε συνεχώς ότι καίγεται η γλώσσα του.
Αμέσως είδα το πλαστικό μπουκάλι από το οποίο προήλθε η κατάποση. Ηταν ένα χρησιμοποιημένο πλαστικό μπουκάλι εμφιαλωμένου νερού, από εκείνα που είχαμε αγοράσει από το τοπικό σούπερ μάρκετ. Είχε επάνω του την ετικέτα της εταιρείας εμφιάλωσης του νερού. Πλην όμως, ήταν μισογεμάτο με διάλυμα με οξεία μυρωδιά απορρυπαντικού. Εξωτερικά ωστόσο, και ειδικά όσο το υγρό ήταν ήρεμο, το περιεχόμενο φαίνονταν ακριβώς σαν να ήταν νερό. Είχε ουδέτερο χρώμα, χωρίς εμφανείς χρωματισμούς, αφρούς κλπ.
Εξόσων παραδέχθηκε η ιδιοκτήτρια σε μεταγενέστερη επικοινωνία μας, το άνω μπουκάλι που βρίσκονταν εντός του διαμερίσματος, χρησιμοποιήθηκε από αυτήν για να βάλει απορρυπαντικό υγρό στα πλαίσια του καθαρισμού. Μετά τον καθαρισμό, εγκατέλειψε το άνω μπουκάλι πάνω στον πάγκο της κουζίνας, δίπλα στα άλλα πλαστικά μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού που χρησιμοποιούσαμε για να πίνουμε νερό. Εκεί, ο υιός μας Στέφανος, κουρασμένος και διψασμένος, υπέλαβε αυτό ως μπουκάλι εμφιαλωμένου νερού από εκείνα που διατηρούσαμε στο σημείο, για να πίνει αυτός και όλοι οι υπόλοιποι.
Αμέσως εγώ και η σύζυγος μου βοηθήσαμε τον Στέφανο να ξεπλένει συνεχώς τη γλώσσα του με νερό αλλά το παιδί συνέχιζε να κλαίει και να ουρλιάζει ότι τον καίει. Οι ιατροί μας πληροφόρησαν πως λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης, το παιδί έπρεπε να μεταφερθεί άμεσα με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο της Σπάρτης. Η σύζυγος μου συνόδευε το παιδί στο ασθενοφόρο και εγώ ακολουθούσα με το αυτοκίνητο το ασθενοφόρο με το άλλο μας παιδί. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής ο Στέφανος συνέχιζε να φτύνει σάλια με αφρό.
Γύρω στις 21:00 φτάσαμε στο Νοσοκομείο της Σπάρτης. Εκεί μετά από μία σύντομη παραμονή, γύρω στα 20 λεπτά κατά τη διάρκεια της οποίας ο Στέφανος συνέχιζε να φτύνει σάλια με αφρό, αποφασίστηκε από τους εκεί ιατρούς, μετά από εκτίμηση της κατάστασης να μεταφερθεί το παιδί στο Νοσοκομείο της Καλαμάτας, που ήταν περισσότερο εξοπλισμένο για περιστατικά τέτοιας σοβαρότητας, με παιδιατρικό τμήμα κλπ.
Πράγματι, γύρω στα μεσάνυχτα, έγινε εισαγωγή στο παιδιατρικό τμήμα του νοσοκομείου της Καλαμάτας και το παιδί συνέχιζε να φτύνει σάλια με αφρό. Ολο το βράδυ, το άλλο μας παιδί Γιώργος, η σύζυγος μου και εγώ κοιμόμασταν με το υιό μας Στέφανο στο νοσοκομείο και στους διαδρόμους αυτού. Κατά τη 01:00 το ξημέρωμα ο Στέφανος ξύπνησε αναστατωμένος, λέγοντας ότι πονάει έντονα στην κοιλιακή χώρα. Κλήθηκε η νοσηλεύτρια και οι εφημερεύοντες ιατροί. Ο Στέφανος έκανε εμετό που μέσα περιείχε μαύρα κομμάτια.
Κατά τις 5:00 πμ ξύπνησε εξαιρετικά ανήσυχος διαμαρτυρόμενος ότι σφαδάζει από τους πόνους στην κοιλιά και τον λαιμό. Οι έμετοι συνεχίζονταν. Στις 06.00 πμ, πληροφορηθήκαμε πως αποφασίστηκε παρά των ιατρών η μεταγωγή του παιδιού μας, με ασθενοφόρο στην Αθήνα, στο Νοσοκομείο Παίδων Αγλαία Κυριακού, ως υπερεπείγουσα κατάσταση. Τελικά, κατά τη διαδρομή προκρίθηκε προς παραπομπή το Γενικό Νοσοκομείο Παίδων Αθηνών “Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ”, που εφημέρευε εκείνη την ημέρα.
Κατά την εισαγωγή στο άνω Νοσοκομείο, ελήφθη εργαστηριακός έλεγχος, ετέθη ενδοφλέβια ενυδάτωση και διενεργήθηκε επείγουσα γαστροσκόπηση, κατά την οποία διαπιστώθηκε εικόνα εγκαύματος οισοφάγου, λόγω λήψης καυστικής ουσίας. Η άνω κατάσταση προξένησε στο παιδί μας έντονο κίνδυνο για τη ζωή του. Κατά τη διάρκεια της πολυήμερης νοσηλείας του σφάδαζε από φρικτούς πόνους καθημερινά και βρίσκονταν υπό καθεστώς αναγκαστικής ασιτίας. Οι ιατροί διέκοψαν επίσης αναγκαστικά τη φαρμακευτική αγωγή περί του υποθυροειδισμού που λαμβάνει, με αποτέλεσμα να απορρυθμισθεί και η λειτουργία του θυρεοειδούς, με έντονα επαχθή ψυχοσωματικά αποτελέσματα.
Μετά την έξοδο του από το νοσοκομείο, το παιδί δεν σιτίζεται επαρκώς και αποτελεσματικά, καθώς η κατάποση, του προκαλεί ανυπόφορους πόνους και ενοχλήσεις. Ενόψει της μη επαρκούς σίτισης, ησωματική του κίνηση και δύναμη έχει ατονήσει. Βρίσκεται σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Τελεί υπό έντονο μετατραυματικό stress, κατάθλιψη, μελαγχολία, αρνητικά συναισθήματα κλπ. Βιώνει συνεχώς μια φρικτή πλευρά από σωματική, ψυχολογική και πνευματική άποψη».
Αμέσως εγώ και η σύζυγος μου βοηθήσαμε τον Στέφανο να ξεπλένει συνεχώς τη γλώσσα του με νερό αλλά το παιδί συνέχιζε να κλαίει και να ουρλιάζει ότι τον καίει. Οι ιατροί μας πληροφόρησαν πως λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης, το παιδί έπρεπε να μεταφερθεί άμεσα με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο της Σπάρτης. Η σύζυγος μου συνόδευε το παιδί στο ασθενοφόρο και εγώ ακολουθούσα με το αυτοκίνητο το ασθενοφόρο με το άλλο μας παιδί. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής ο Στέφανος συνέχιζε να φτύνει σάλια με αφρό.
Γύρω στις 21:00 φτάσαμε στο Νοσοκομείο της Σπάρτης. Εκεί μετά από μία σύντομη παραμονή, γύρω στα 20 λεπτά κατά τη διάρκεια της οποίας ο Στέφανος συνέχιζε να φτύνει σάλια με αφρό, αποφασίστηκε από τους εκεί ιατρούς, μετά από εκτίμηση της κατάστασης να μεταφερθεί το παιδί στο Νοσοκομείο της Καλαμάτας, που ήταν περισσότερο εξοπλισμένο για περιστατικά τέτοιας σοβαρότητας, με παιδιατρικό τμήμα κλπ.
Πράγματι, γύρω στα μεσάνυχτα, έγινε εισαγωγή στο παιδιατρικό τμήμα του νοσοκομείου της Καλαμάτας και το παιδί συνέχιζε να φτύνει σάλια με αφρό. Ολο το βράδυ, το άλλο μας παιδί Γιώργος, η σύζυγος μου και εγώ κοιμόμασταν με το υιό μας Στέφανο στο νοσοκομείο και στους διαδρόμους αυτού. Κατά τη 01:00 το ξημέρωμα ο Στέφανος ξύπνησε αναστατωμένος, λέγοντας ότι πονάει έντονα στην κοιλιακή χώρα. Κλήθηκε η νοσηλεύτρια και οι εφημερεύοντες ιατροί. Ο Στέφανος έκανε εμετό που μέσα περιείχε μαύρα κομμάτια.
Κατά τις 5:00 πμ ξύπνησε εξαιρετικά ανήσυχος διαμαρτυρόμενος ότι σφαδάζει από τους πόνους στην κοιλιά και τον λαιμό. Οι έμετοι συνεχίζονταν. Στις 06.00 πμ, πληροφορηθήκαμε πως αποφασίστηκε παρά των ιατρών η μεταγωγή του παιδιού μας, με ασθενοφόρο στην Αθήνα, στο Νοσοκομείο Παίδων Αγλαία Κυριακού, ως υπερεπείγουσα κατάσταση. Τελικά, κατά τη διαδρομή προκρίθηκε προς παραπομπή το Γενικό Νοσοκομείο Παίδων Αθηνών “Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ”, που εφημέρευε εκείνη την ημέρα.
Κατά την εισαγωγή στο άνω Νοσοκομείο, ελήφθη εργαστηριακός έλεγχος, ετέθη ενδοφλέβια ενυδάτωση και διενεργήθηκε επείγουσα γαστροσκόπηση, κατά την οποία διαπιστώθηκε εικόνα εγκαύματος οισοφάγου, λόγω λήψης καυστικής ουσίας. Η άνω κατάσταση προξένησε στο παιδί μας έντονο κίνδυνο για τη ζωή του. Κατά τη διάρκεια της πολυήμερης νοσηλείας του σφάδαζε από φρικτούς πόνους καθημερινά και βρίσκονταν υπό καθεστώς αναγκαστικής ασιτίας. Οι ιατροί διέκοψαν επίσης αναγκαστικά τη φαρμακευτική αγωγή περί του υποθυροειδισμού που λαμβάνει, με αποτέλεσμα να απορρυθμισθεί και η λειτουργία του θυρεοειδούς, με έντονα επαχθή ψυχοσωματικά αποτελέσματα.
Μετά την έξοδο του από το νοσοκομείο, το παιδί δεν σιτίζεται επαρκώς και αποτελεσματικά, καθώς η κατάποση, του προκαλεί ανυπόφορους πόνους και ενοχλήσεις. Ενόψει της μη επαρκούς σίτισης, ησωματική του κίνηση και δύναμη έχει ατονήσει. Βρίσκεται σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Τελεί υπό έντονο μετατραυματικό stress, κατάθλιψη, μελαγχολία, αρνητικά συναισθήματα κλπ. Βιώνει συνεχώς μια φρικτή πλευρά από σωματική, ψυχολογική και πνευματική άποψη».
«Εγκληματικές παραλείψεις»
Η υπόθεση βρίσκεται αυτή τη στιγμή στα χέρια του αρμόδιου Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών, ο οποίος θα αποφασίσει εάν θα διατάξει ποινικές διαδικασίες κατά των υπευθύνων του Νοσοκομείου, για τη βαριά σωματική βλάβη του 7χρονου. Οι συνήγοροι της οικογένειας Ανδρέας και Αλέξης Αναγνωστάκης πιστεύουν πως η υπόθεση της βαρειάς δηλητηρίασης και τραυματισμού του 7χρονου αναδεικνύει τις εγκληματικές πράξεις και παραλείψεις καθώς και την εν γνώσει παρά των υπευθύνων έλλειψη μέτρων ασφαλείας για την αποφυγή τέτοιων περιστατικών. Ειδικά σε βάρος παιδιών, που βρίσκονται ανέμελα σε διακοπές, χωρίς να υπολογίζουν ότι θα βρεθούν δηλητηριασμένα και βαρειά τραυματισμένα από πράξεις και παραλείψεις τρίτων.
Πηγή: ethnos.gr
