Οι ΠΟΑΥ αποτελούν περιοχές συγκέντρωσης και αποκλειστικής δραστηριοποίησης ιχθυοτροφείων, οι οποίες καταλαμβάνουν τεράστιες θαλάσσιες και χερσαίες εκτάσεις και διοικούνται από τις εταιρίες ιχθυοκαλλιέργειας χωρίς καμία εμπλοκή του Κράτους. Πρόκειται δηλαδή για ένα ακραίο μοντέλο ιδιωτικοποίησης δημόσιου χώρου και βίαιης επιβολής περιβαλλοντικής υποβάθμισης σε σύγκρουση με τις επιθυμίες και επιλογές των τοπικών κοινωνιών.
Το Πράσινο Κίνημα είχε θέσει και στο παρελθόν το ζήτημα του Εθνικού Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού που δυστυχώς οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση δεν έχουν προχωρήσει όπως συμβαίνει σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου που έχουν θάλασσα . Αντί αυτού εντελώς απροκάλυπτα προχώρησαν διαχρονικά στην νομιμοποίηση των Υδατοκαλλιεργειών παραχωρώντας μάλιστα στις ιδιωτικές εταιρίες τεράστιες εκτάσεις γης και θάλασσας, γεγονός που είναι πολιτικά ανήθικο. Το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι με την συγκεκριμένη πολιτική έδωσαν το δικαίωμα οι ελεγχόμενοι να είναι και ελεγκτές, κάτι που δεν συμβαίνει ούτε σε τριτοκοσμικές χώρες.
Οι όροι λειτουργίας της ΠΟΑΥ, για την ίδρυση της οποίας εκκρεμεί πλέον μόνο η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος, προβλέπουν καταρχήν τη δέσμευση όλου του χερσαίου και θαλάσσιου χώρου από τη Βαγιωνιά έως τον Βιολογικό Καθαρισμό σε απόσταση 1χλμ -εκατέρωθεν- από την ακτή, ο οποίος αντιστοιχεί σε πάνω από 6.000 στρέμματα στη στεριά (περίπου το 1/4 του νησιού) και σε 2.690 στη θάλασσα (από 95 σήμερα). Στον θαλάσσιο χώρο θα εγκατασταθούν νέα ιχθυοτροφεία, με ετήσια παραγωγή 8.831 τόνους (από 1.147 σήμερα) και στη στεριά θα κατασκευαστούν ιχθυογεννητικοί σταθμοί, μονάδες συσκευασίας και μεταποίησης, πλυντήρια διχτυών, δρόμοι, λιμενικές εγκαταστάσεις κ.ά., για τα οποία θα παραχωρηθούν εκτάσεις δάσους, αιγιαλού και παραλίας. Σε όλη την ανωτέρω περιοχή κατοχυρώνεται η αποκλειστική χρήση της ιχθυοκαλλιεργητικής δραστηριότητας με αποκλεισμό κάθε άλλης χρήσης (τουρισμός, αλιεία, κατοικία κ.τ.λ.), ενώ σε 5 χρόνια ο φορέας διαχείρισης (δηλαδή οι ιδιώτες) θα έχει τη δυνατότητα να αυξήσει τα παραπάνω μεγέθη και να δημιουργήσει περισσότερες ΠΟΑΥ
Το Πράσινο Κίνημα επαναλαμβάνει τις πάγιες θέσεις του που είναι οι εξής:
Πρώτα να δημιουργηθεί ο Εθνικός Θαλάσσιος Χωρικός Σχεδιασμός και μετά να αδειοδοτηθούν οι επιμέρους δραστηριότητες.
Οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να έχουν λόγο με τα θεσμικά τους εκλεγμένα όργανα σε όλες αυτές τις παρεμβάσεις.
Η όποια παραγωγική δραστηριότητα πρέπει να εντάσσεται στη φιλοσοφία της κυκλικής οικονομίας, της ανακύκλωσης, επανάκτησης και επαναχρησιμοποίησης.
Οι φορείς διαχείρισης που θα δημιουργηθούν πρέπει να είναι υπό κρατικό έλεγχο συμμετέχοντας υποχρεωτικά και εκπρόσωποι της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης. Το Πράσινο Κίνημα υπενθυμίζει για ακόμα μια φορά το απαράδεκτο αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο που κατέθεσε πρόσφατα η κυβέρνηση σύμφωνα με το οποίο η τοπική αυτοδιοίκηση και οι τοπικές κοινωνίες δεν έχουν κανένα λόγο στα φαραωνικά έργα που θα γίνουν στις περιοχές τους.
Το Πράσινο Κίνημα είχε θέσει και στο παρελθόν το ζήτημα του Εθνικού Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού που δυστυχώς οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση δεν έχουν προχωρήσει όπως συμβαίνει σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου που έχουν θάλασσα . Αντί αυτού εντελώς απροκάλυπτα προχώρησαν διαχρονικά στην νομιμοποίηση των Υδατοκαλλιεργειών παραχωρώντας μάλιστα στις ιδιωτικές εταιρίες τεράστιες εκτάσεις γης και θάλασσας, γεγονός που είναι πολιτικά ανήθικο. Το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι με την συγκεκριμένη πολιτική έδωσαν το δικαίωμα οι ελεγχόμενοι να είναι και ελεγκτές, κάτι που δεν συμβαίνει ούτε σε τριτοκοσμικές χώρες.
Οι όροι λειτουργίας της ΠΟΑΥ, για την ίδρυση της οποίας εκκρεμεί πλέον μόνο η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος, προβλέπουν καταρχήν τη δέσμευση όλου του χερσαίου και θαλάσσιου χώρου από τη Βαγιωνιά έως τον Βιολογικό Καθαρισμό σε απόσταση 1χλμ -εκατέρωθεν- από την ακτή, ο οποίος αντιστοιχεί σε πάνω από 6.000 στρέμματα στη στεριά (περίπου το 1/4 του νησιού) και σε 2.690 στη θάλασσα (από 95 σήμερα). Στον θαλάσσιο χώρο θα εγκατασταθούν νέα ιχθυοτροφεία, με ετήσια παραγωγή 8.831 τόνους (από 1.147 σήμερα) και στη στεριά θα κατασκευαστούν ιχθυογεννητικοί σταθμοί, μονάδες συσκευασίας και μεταποίησης, πλυντήρια διχτυών, δρόμοι, λιμενικές εγκαταστάσεις κ.ά., για τα οποία θα παραχωρηθούν εκτάσεις δάσους, αιγιαλού και παραλίας. Σε όλη την ανωτέρω περιοχή κατοχυρώνεται η αποκλειστική χρήση της ιχθυοκαλλιεργητικής δραστηριότητας με αποκλεισμό κάθε άλλης χρήσης (τουρισμός, αλιεία, κατοικία κ.τ.λ.), ενώ σε 5 χρόνια ο φορέας διαχείρισης (δηλαδή οι ιδιώτες) θα έχει τη δυνατότητα να αυξήσει τα παραπάνω μεγέθη και να δημιουργήσει περισσότερες ΠΟΑΥ
Το Πράσινο Κίνημα επαναλαμβάνει τις πάγιες θέσεις του που είναι οι εξής:
Πρώτα να δημιουργηθεί ο Εθνικός Θαλάσσιος Χωρικός Σχεδιασμός και μετά να αδειοδοτηθούν οι επιμέρους δραστηριότητες.
Οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να έχουν λόγο με τα θεσμικά τους εκλεγμένα όργανα σε όλες αυτές τις παρεμβάσεις.
Η όποια παραγωγική δραστηριότητα πρέπει να εντάσσεται στη φιλοσοφία της κυκλικής οικονομίας, της ανακύκλωσης, επανάκτησης και επαναχρησιμοποίησης.
Οι φορείς διαχείρισης που θα δημιουργηθούν πρέπει να είναι υπό κρατικό έλεγχο συμμετέχοντας υποχρεωτικά και εκπρόσωποι της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης. Το Πράσινο Κίνημα υπενθυμίζει για ακόμα μια φορά το απαράδεκτο αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο που κατέθεσε πρόσφατα η κυβέρνηση σύμφωνα με το οποίο η τοπική αυτοδιοίκηση και οι τοπικές κοινωνίες δεν έχουν κανένα λόγο στα φαραωνικά έργα που θα γίνουν στις περιοχές τους.
Για το συγκεκριμένο θέμα ο συμπρόεδρος του Πρασίνου Κινήματος Κώστας Καλογράνης δήλωσε τα εξής: «Προκαλεί απορίες ο τρόπος που μεθοδεύτηκε η συγκεκριμένη Π.Ο.Α.Υ. Η διαδικασία που έγινε για να επιβληθεί στην τοπική κοινωνία είναι το λιγότερο ύποπτη. Για εμάς υπάρχει οσμή σκανδάλου στους όρους μπανανίας που προσπαθούν να επιβάλλουν. Στηρίζουμε την κοινωνία του Πόρου που αντιδρά στην περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής και θα καταγγείλουμε αυτή την εξέλιξη σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ταυτόχρονα ήδη ετοιμάζουμε ημερίδα για τον Εθνικό Θαλάσσιο Χωρικό Σχεδιασμό με εμπειρογνώμονες και εκπροσώπους της επιστημονικής κοινότητας από την Ελλάδα και το εξωτερικό».
