Μαθητές του Γυμνασίου Ναυπλίου το 1934. Μια πλήρως οργανωμένη μπάντα. Σχολική όχι Δημοτική, η Δημοτική δημιουργήθηκε λίγο πιο μετά. 15-17 χρονών τότε. 21-23 χρονών το 1940. Βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του Μετώπου. Οι περισσότεροι κάτω από την σημαία του 8ου Συντάγματος, την σημαία που δεν παραδώθηκε και κοσμεί τώρα το πολεμικό μας μουσείο.
Μερικοί από αυτούς είχαν κάνει ήδη την θητεία τους και επιστραεύτηκαν. Κάποιοι ήταν τότε νεοσύλλεκτοι. Δεν δέχτηκαν προσωρινό απολυτήριο και να επανέλθουν μετά από δύο μήνες για συνέχιση της εκπαίδευσης. Βγήκαν στην πρωινή αναφορά και δήλωσαν ότι επιθυμούν να πάνε εθελοντές. Ο Συνταγματάρχης Μπασακίδης δάκρυσε. Δεν απολύθηκαν. Πήραν τον δρόμο για την Αλβανία.
1934, η τελευταία χρονιά της Δημοκρατίας… ήδη η προπαγάνδα για την παλινόρθωση του Γεωργίου του Βου οργίαζε… η μπάντα αυτή έπαιζε τον ύμνο του Γυμνασίου μας… από του ¨Οθωνα το χέρι… στίχοι του Βασιλόφρωνα Πολιτευτή (πρόεδρου της Βουλής του Εμφυλίου) Πραξιτέλη Μουτζουρίδη … “από του Όθωνα το χέρι” γιατί έπρεπε να γίνει κατανοητό πόσο καλοί ήταν οι Βασιλιάδες…
Με την επάνοδο του Βασιλιά και την κύρηξη της Δικτατορίας η μπάντα διαλύθηκε… ευτυχώς, το κενό το αναπλήρωσε η Δημοτική Φιλαρμονική με τον Χαραμή, πολλοί από τους εικονιζόμενους συνέχισαν να παίζουν για χρόνια με την Δημοτική Φιλαρμονική.
