Μαζί με τον πρώτον «Αντιπρέσβη» της Ρωσίας στο Ναύπλιο, τον Κατακάζη, τοποθετήθηκε και ένας γενικός πρόξενος στην Πελοπόννησο. Μέχρις εδώ τίποτε το περίεργο. Μόνο που ο Γενικός Πρόξενος ήταν περίπου 88 χρονών!!! Τριάντα χρόνια γηραιότερος και από τον Γέρο του Μωριά.
Έχαιρε ιδιαίτερου σεβασμού από τους Έλληνες. Ήταν Έλληνας από την Ιθάκη. Ξενιτεμένος στην Ρωσία όταν ακόμα βασίλευε εκεί η Μεγάλη Αικατερίνη. Άφησε πίσω του μια παρηκμασμένη κτίση της παραπαίουσας Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας και πήγε σε μια χώρα που τότε γνώριζε αλματώδη ανάπτυξη. Σπούδασε σε στρατιωτική σχολή και έγινε αξιωματικός της Τσαρικής Φρουράς.
Ο σεβασμός και η μεγάλη του φήμη ήρθε όταν μόνος του απέτρεψε την κατάληψη της Λευκάδας από τον Αλή Πασά. Όταν λέμε μόνος του, εννοούμε εντελώς μόνος. Φόρεσε την στρατιωτική στολή και κατευθύνθηκε στο στρατόπεδο του Αλή. Τον απείλησε ότι ο Τσάρος θα εισβάλλει στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και ο Αλής άλλαξε σχέδια.
Το 1818 σε ηλικία 78 ετών τον στέλνουν Ρώσο πρόξενο στην Πάτρα. Για μια τριετία, μέχρι να αρχίσει η Επανάσταση στην Αχαϊκή Πρωτεύουσα έλαβε χώρα ένα ανεπανάληπτο γαϊτανάκι κατασκόπων. Ο Άγγλος πρόξενος Γκρην έκανε γερές μπίζνες με τους Τούρκους Αγάδες και την Ιουδαϊκή παροικία, μισούσε τους Έλληνες και το έδειχνε με κάθε τρόπο (Υπάλληλός του ο μετέπειτα Πρωθυπουργός και Ιστορικός Σπυρίδων Τρικούπης). Ο Γάλλος πρόξενος Πουκεβίλ (αδελφός του περιηγητή) είχε φιλελληνική στάση, αλλά δεν ήθελε επ ουδενί την Επανάσταση (κάθε Επανάσταση) γιατί έτσι ήταν η πολιτική της χώρας του.
Ο Ρώσος Πρόξενος, ο Ιωάννης Βλασσόπουλος, σε συνεργασία με τους Παπαδιαμαντόπουλο και Παπαρηγόπουλο έστησε έναν ανεπανάπληπτο μηχανισμό. Κατ αρχήν εντάχθηκαν και οι τρεις στην Φιλική Εταιρία. Μετά τιθάσσευσαν την φοβερή φιλοδοξία του Παλαιών Πατρών Γερμανού. Χρησιμοποίησαν την εκρηκτική του προσωπικότητα για τον Εθνικό σκοπό. Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ήταν μια μικρή πολιτική ιδιοφυία, ίσως ο μόνος σοβαρός δεξιός πολιτικός στη νεότερη Ελλάδα. Κατάλαβε από την αρχή ότι στον αγώνα πρέπει να ηγηθούν «ο κλήρος, οι προύχοντες και οι έμποροι».
Η ενότητα του φεουδαλισμού με την αστική τάξη (εξ ού και ο χαρακτηρισμός «δεξιός»). Ο Γερμανός δέχτηκε την διοίκηση της Φιλικής Εταιρίας στην Πελοπόννησο να την αναλάβει ο Βλασσόπουλος, ο οποίος έβαλε δύο στόχους: α) Να εξωθήσει τον Αλή Πασά σε ρήξη με τον Σουλτάνο και β) Οι κλεφταρματωλοί να δείξουν ουδέτερη στάση στην ρήξη και να είναι έτοιμη για την Ελληνική εξέγερση. Έφερε τον Οδυσσέα Ανδρούτσο στην Πάτρα και συνενοήθηκαν. Ο Π.Π. Γερμανός που πριν μερικά χρόνια είχε εκ του παρασκηνίου κινηθεί κατά της κλεφτουριάς του Μωριά υπάκουσε και έδωσε τα χέρια με τους κλέφτες.
Οι Άγγλοι είχαν αρχίσει να καταδίδουν την δραστηριότητα της Φιλικής στους Τούρκους. Το Ρωσσικό προξενείο δεν έκατσε με δεμένα τα χέρια. Κατέδωσε στους Τούρκους μια χαρτογραφική Εγγλέζικη αποστολή στον Κορινθιακό… και με πολύ σοβαρότητα διοχέτευσε την πληροφορία ότι οι Άγγλοι δουλεύουν για τον Αλή Πασά.
Μόλις κηρύχθηκε η Επανάσταση στην Πάτρα και εμφανίστηκε ο Π.Π. Γερμανός και ευλόγησε την κοκκινόμαυρη (!!!!) σημαία της Επανάστασης. Ο Βλασόπουλος κατέφυγε στα Επτάνησα, απόπου οι Εγγλέζοι του ζήτησαν να αποχωρήσει. Επανήλθε στην Ελλάδα στο Ναύπλιο το 1828. Κάθισε εδώ τα τελευταία 9 χρόνια του πολυτάραχου βίου του. Εδώ πέθανε και τάφηκε. Μέχρι το 1834 ήταν στην υπηρεσία του Τσάρου. Δεν ακολούθησε τον Πρέσβη Κατακάζη στην Αθήνα. Πέθανε 98 ετών.
Δεν βρήκα προσωπογραφία του.
Αντ αυτού αποφάσισα να βάλω τον Μ. Κατακάζη, Ρώσο Πρέσβη (χάρις σε αυτόν γλύτωσε το κεφάλι του ο Κολοκοτρώνης) και τον Ναύαρχο του Ρωσικού στόλου στην Μεσόγειο Πιοτρ Ιβάνοβιτς Ρίκορντ (δεν νομίζω ότι τις έχουμε ξαναδεί). Ο Ρίκορντ ήταν αυτός που απείλησε βομβαρδισμό της Γαλλικής Πρεσβείας και κατ επέκταση όλου του Ναυπλίου, εάν δεν παρέδιδαν τον δολοφόνο του Καποδίστρα. Αυτή οι δύο μαζί με τον Βλασόπουλο καθόρισαν από το Ναύπλιο την Ρώσικη πολιτική στην Ελλάδα.
