Τι γίνεται όμως όταν το ίδιο πρόσωπο είναι λογοτέχνης και φυσικός επιστήμονας; Σίγουρα το αποτέλεσμα του συνδυασμού είναι ενδιαφέρον και προδιαθέτει σε μια ακόμη πιο ενδιαφέρουσα γνωριμία μαζί του.
Ο Γιάννης Ρούσος επιχειρεί ακριβώς τον συνδυασμό αυτό με το νέο του λογοτεχνικό πειραματισμό με τίτλο «Τα κβάντα της ελπίδας». 
Δεν είναι εξάλλου η πρώτη φορά που ως φυσικός πειραματίζεται στην κατανόηση των ανθρωπίνων σχέσεων και ως κβαντιστής φυσικός τις εντάσσει στην «αρχή της αβεβαιότητας» καταγράφοντας τον διαρκή επαναπροσδιορισμό τους! Ακόμη και ο χρόνος αποκτά μια ιδιαίτερη διάσταση και περιεχομένο στο μυθιστόρημα ενός φυσικού.
Αυτό είναι και το δυναμικότερο χαρακτηριστικό ενός πλούτου σκέψης που παράγεται από τη συνάντηση σωματιδίων δυο κόσμων: των φυσικών επιστημών και της λογοτεχνίας. Ο χρόνος που έχει διανύσει η συνάντηση αυτή είναι ήδη σημαντικός.
Σ’αυτόν έρχεται να προστεθεί το μυθιστόρημα του Γιάννη Ρούσου εμπλουτίζοντας την τοπική λογοτεχνική παραγωγή (ο Γιάννης Ρούσος κατοικεί στο Ναύπλιο) και ενισχύοντας το δυναμισμό της πολύπλευρης και πολυσήμαντης συνάντησης ανάμεσα στη λογοτεχνία και την επιστήμη.
