Η σταθερή επιδίωξη μας ήταν και είναι οι ΓΟΝΕΙΣ των -κατά κάποιο τρόπο και δικών μας- παιδιών να είναι σωστά και επαρκώς ενημερωμένοι για τους κανόνες λειτουργίας της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ μας και που προφανώς θα πρέπει να τηρούνται -κατά το δυνατόν πιο πιστά- απ’ όλους (προπονητές, Διοικ. Συμβούλιο, αθλητές και γονείς). Επίσης πολύ σημαντικό θεωρούμε να γνωρίζουν (γονείς) για τους ΣΤΟΧΟΥΣ, τις ΑΡΧΕΣ και τις ΑΞΙΕΣ που επιδιώκουμε να εμπνεύσουμε στα παιδιά μ’ ένα τρόπο ασφαλή και όσο γίνεται πιο ευχάριστο.
Βασικός στόχος πρώτα και κύρια η συστηματική αλλά ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ του ΠΑΙΔΙΟΥ στις αθλητικές δραστηριότητες και στο ΠΑΙΧΝΙΔΙ και συνακόλουθα στην όσο γίνεται καλύτερη ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ του ΤΑΛΕΝΤΟΥ και των δυνατοτήτων του.
Σε μια προσπάθεια για ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ και ΕΠΙΔΟΣΗ γενικά στον αθλητισμό και ειδικά στο ποδόσφαιρο, η παρουσία και ο ρόλος του ΓΟΝΕΑ είναι εξίσου σημαντικός με αυτόν του ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ. Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιορίζεται στην απλή μεταφορά του παιδιού ή να εξαντλείται σε υπερβολικές ανούσιες και σε ορισμένες περιπτώσεις επιζήμιες για την ψυχική διάθεση του παιδιού, συμπεριφορές και αντιδράσεις προς κάποιον παράγοντα του παιχνιδιού (π.χ. προπονητή, διαιτητή, άλλος γονέας παιδιού)
Η ψυχολογική υποστήριξη και η δημιουργία αυτοπεποίθησης (με αυτογνωσία, σύνεση και χωρίς βιασύνες) ακόμα η επίδειξη σωστού προτύπου και πολύ περισσότερο η πιστή τήρηση ενός πρωτοκόλλου ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ και ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ, είναι τομείς που κατά κύριο λόγο θα πρέπει να αποτελούν την βασική “έννοια” και φροντίδα του γονέα προς το παιδί-αθλητή. Τα στοιχεία αυτά είναι πολύ πιθανόν να αποδειχθούν καθοριστικά για την -εν τέλει- επιτυχία ή αποτυχία του ΠΑΙΔΙΟΥ στον ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ αλλά και επιπλέον στην μετέπειτα ζωή του γενικότερα.
Με βάση τις παραπάνω σκέψεις επιτρέψτε μου , τις παρακάτω “συμβουλές” παρατηρήσεις, απόψεις οι οποίες πιστεύουμε οτι θα κάνουν πολύ πιο αποτελεσματική και απρόσκοπτη την συνεργασία μας προ πάντων όμως θα βελτιώσουν ουσιαστικά την προσωπικότητα του παιδιού τόσο ως ποδοσφαιριστή όσο και ως άνθρωπο.
Ετσι λοιπόν αγαπητοί φίλοι:
• Μην ξεχνάτε ποτέ, οτι πριν και πάνω από όλα ο σκοπός και πρωταρχικός στόχος της Αθλητικής δραστηριότητας των παιδιών είναι η ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ, η ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ τους θωράκιση, η ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ και η ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ τους και η βελτίωση της λειτουργίας του ΝΟΥ. Δηλαδή σημασία πρώτα έχει η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ και η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ και μετά η ΕΠΙΔΟΣΗ και ΑΠΟΔΟΣΗ του παιδιού.
•Να ενθαρρύνετε το παιδί (σας) να κάνει Αθλητισμό αλλά σε καμία περίπτωση, μην το πιέζετε να ασχοληθεί περισσότερο απ’ όσο ΘΕΛΕΙ και ΜΠΟΡΕΙ. Κυρίως όμως μην το καταπιέζετε να ασχοληθεί με κάποιο άθλημα που ενθουσιάζει εσάς ή το έχετε “απωθημένο” χωρίς να συγκινεί καθόλου το ίδιο το παιδί.
• Βεβαιωθείτε οτι το ΠΑΙΔΙ (σας) γνωρίζει οτι είτε χάσει είτε κερδίσει είτε αγωνιστεί καλά ή όχι, εσείς το ΑΓΑΠΑΤΕ, φροντίστε μάλιστα και να του το λέτε και να του το δείχνετε, ΕΠΑΙΝΕΣΤΕ το παιδί μόνο και μόνο επειδή ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ. Πείτε του πόσο σας αρέσει (σας ευχαριστεί) να το βλέπετε να προσπαθεί να αγωνίζεται.
• Συγχαρείτε το παιδί σας, όταν επιτύχει μια καλή επίδοση, όταν έχει μια καλή απόδοση, χωρίς όμως υπερβολές. Προσπαθήστε να μείνετε ψύχραιμοι έτσι ώστε το παιδί να παραμένει προσγειωμένο. Αντίθετα μετά από μία άσχημη εμφάνιση ή αποτυχία του παιδιού σε καμία περίπτωση μην εκδηλώσετε δυσφορία, απογοήτευση, στεναχώρια και πολύ περισσότερο μην το επιπλήξετε και προ πάντων μην το τιμωρήσετε... Πολύ απλά κάνετε προσπάθεια να του ανεβάσετε το ηθικό. Εξηγείστε του οτι «στον Αθλητισμό όπως άλλωστε και στην ζωή κάποια στιγμή θα αποτύχεις , θα “πέσεις”... και αυτό που έχει την καθοριστική σημασία είναι να βρεις να έχει τη δύναμη, το κουράγιο και την θέληση να σηκωθείς και να σταθείς καλύτερα στα πόδια σου». Πάντως σε κάθε περίπτωση να μην στερείτε από το παιδί τις Αθλητικές δραστηριότητες, στον ελεύθερο του χρόνο, αν οι επιδόσεις και η συμπεριφορά του δε σας ικανοποιεί.
• Μην συγκρίνετε ποτέ το παιδί σας με τους συναθλητές του και επιπλέον μην σχολιάζετε , μη συγκρίνετε και μην αξιολογείτε τις προσπάθειες και την εν γένει παρουσία των άλλων παιδιών. Αντίθετα δώστε έμφαση στις προσπάθειες που κάνει το παιδί (σας) ή που πρέπει να κάνει για να βελτιωθεί.
•Παρακολουθήστε τις προσπάθειες του, είτε στην προπόνηση είτε στον αγώνα, με διακριτικότητα, χωρίς σχόλια και από μία θέση που θα μπορείτε να το “καμαρώνετε” αλλά οπωσδήποτε εκτός του αγωνιστικού χώρου. Η παρουσία σας στον χώρο προπόνησης, πέρα από τα λειτουργικά προβλήματα που ενδεχομένως μπορεί να δημιουργήσει, είναι βέβαιον οτι δεν βοηθάει καθόλου- το αντίθετο μάλιστα- στην κοινωνικοποίηση, στην συνεργατικότητα και στη συγκέντρωση του παιδιού στο πρόγραμμα της προπόνησης και τις οδηγίες του προπονητή. Άλλωστε ειδικά για τους πάρα πολύ μικρούς (στην ηλικία) αθλητές που πρωτοασχολούνται με Αθλητικές δραστηριότητες η σωστή και συστηματική ενασχόληση τους και η αφοσίωση τους σε αυτές, μπορεί να αποτελέσει μια θαυμάσια ευκαιρία για έναν ασφαλή και ανώδυνο “απογαλακτισμό” από το συνηθισμένο οικογενειακό του περιβάλλον. Αρκεί προφανώς το παιδί να αφεθεί να λειτουργήσει, να συμμετάσχει στις Αθλητικές δραστηριότητες απερίσπαστο χωρίς την επίμονη επιτήρηση, καθοδήγηση των οικείων του.
• Να υπάρχει σεβασμός, ειλικρινής συνεργασία και καλή διάθεση με τους προπονητές του συλλόγου μας. Κυρίως όμως να τους εχετε ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ. Μην αμφισβητείτε την τεχνική τους επάρκεια και την ακεραιότητα τους. Μην σχολιάζετε τις αποφάσεις τους και τον τρόπο δουλειάς . Έτσι τα παιδιά μαθαίνουν να σέβονται και να συνεργάζονται. Μην διστάζετε να συζητάτε με τον προπονητή του παιδιού (σας) τους όποιους προβληματισμούς, τις απόψεις και τα ενδεχόμενα παράπονα ή διαφωνίες που μπορεί να σας έχουν δημιουργηθεί. Ωστόσο αυτό μπορεί και πρέπει να γίνεται με ήρεμο και ειλικρινή τρόπο προ πάντων δε, με διάθεση να ΑΚΟΥΕΙ ο ένας τον άλλο και επίσης στον κατάλληλο (προσυμφωνημένο) χώρο και χρόνο και σίγουρα όχι κατά την ώρα της προπόνησης.
• Και το τελευταίο και ίσως πιο σημαντικό. Φροντίστε συστηματικά με συνέπεια και με ιδιαίτερη φροντίδα για την τήρηση της επιβαλλόμενης ΕΞΩΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ συμπεριφοράς του παιδιού που πρέπει να ταιριάζει με την λεγόμενη ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΖΩΗ και η οποία σε μεγάλο βαθμό ταυτίζεται με τον ΥΓΙΕΙΝΟ τρόπο ζωής. Μην ξεχνάτε δε οτι η συγκεκριμένη συνθήκη, αποτελεί εντελώς αναγκαία προυπόθεση για την αθλητική πρόοδο και την επίτευξη των στόχων του. Επίσης μη ξεχνάτε οτι το παιδί βρίσκεται σε φάση όπου διαμορφώνει τα χόμπι και τις συνήθειες του που τον ακολουθούν κατά κανόνα σε ολόκληρη τη ζωή του. Κατά συνέπεια και μόνο γι’ αυτό αξίζει τον κόπο, το παιδί να ακολουθεί τους κώδικες και τους κανόνες που επιβάλλει ο Αθλητισμός στην ζωή του, έξω από τους αγωνιστικούς χώρους και ο ΓΟΝΕΑΣ να παρακολουθεί να νοιάζεται και να φροντίζει για την ως ένα βαθμό αυστηρή εφαρμογή τους. Για παράδειγμα οι γονείς θα πρέπει να προσέχουν πάρα πολύ για την σωστή διατροφή, τον επαρκή ύπνο και την ξεκούραση, όπως και την αποφυγή επιβλαβών συμπεριφορών και συνηθειών του παιδιού. Και κάτι ακόμα, στις κακές συνήθειες(πέρα από τα προφανή όχι τσιγάρα,όχι αλκοόλ κ.τ.λ.) δώστε ιδιαίτερη ΠΡΟΣΟΧΗ και στην υπερβολική χρήση και εν τέλει εξάρτηση του παιδιού από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, που κατά κάποιο τρόπο μπορεί να αποδειχθούν για το παιδί είτε ευλογία είτε κατάρα.... Καλό θα είναι να έχετε υπόψην σας, οτι όλες οι επιστημονικές έρευνες που έχουν γίνει για το θέμα, δείχνουν ξεκάθαρα οτι η υπερβολική χρήση του Διαδικτύου και των ηλεκτρονικών παιχνιδιών από παιδιά και εφήβους μπορεί να οδηγήσει σε εθισμό και σε σοβαρά ψυχοπαθολογικά προβλήματα. Τα άτομα που εθίζονται ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά μ’ αυτό, απομονώνονται και μελαγχολούν, ζουν σ’ ένα εικονικό κόσμο, γίνονται βιαία, συχνά παραμελούν ακόμα και το νερό και το φαγητό και μένουν χωρίς επαρκή ύπνο. Η στέρηση ωστόσο του ύπνου συνδέεται με πάρα πολλά προβλήματα, όπως παράλογες σκέψεις, εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος, αύξηση βάρους, υπέρταση κατάθλιψη και άγχος. Γι’ αυτό το αρχαιοελληνικό ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ πρέπει να βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή του στην συγκεκριμένη περίπτωση,
Αγαπητοί φίλοι
Είναι γνωστό και αποδεκτό από τους περισσότερους που ασχολούνται με την παιδαγωγική επιστήμη, οτι το ΠΑΙΔΙ χρειάζεται τρια “πράγματα” για την σωστή και ολοκληρωμένη ανάπτυξη του.
ΠΡΩΤΟΝ το παιδί θέλει ΑΓΑΠΗ (στην αρχή...)
ΔΕΥΤΕΡΟΝ το παιδί θέλει ΑΛΗΘΕΙΑ (μετά...)
ΤΡΙΤΟΝ το παιδί θέλει ΟΡΙΑ (εν τέλει) και κανόνες, και ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ με τις δραστηριότητες του, μπορεί να θέτει τα ΟΡΙΑ και να το κανοναρχεί με τρόπο εξόχως παιδαγωγικό και ιδιαίτερα μ’ ένα τρόπο ευχάριστο, αποδεκτό και τελικά επιθυμητό.
Συμπερασματικά η προσπάθεια και η διδασκαλία στην ΑΚΑΔΗΜΙΑ μας, δεν αφορά μόνο το ποδόσφαιρο αλλά και την ίδια τη ζωή. Το κάθε παιδί χρειάζεται συμβουλές, παραινέσεις, κανόνες, πρότυπα και ασκήσεις για να αντιμετωπίσει ανώδυνα και δημιουργικά τις δυσκολίες που αναπόφευκτα θα δημιουργηθούν στη ζωή του αργότερα. Όλα στηρίζονται γύρω από το ποδόσφαιρο και αναπτύσσονται με βάση αυτό έτσι ώστε το παιδί να κατανοήσει οτι μερικά πράγματα που μαθαίνει στον αγωνιστικό χώρο πιθανόν να αποδειχτούν χρήσιμα και για την μετέπειτα ζωή του. “ Τα περισσότερα απ΄όσα γνωρίζω για την ηθική και την ευθύνη τα χρωστάω στο ποδόσφαιρο ” έχει πει ο βραβευμένος με νόμπελ Λογοτεχνίας και παλιός τερματοφύλακας Αλμπέρ Καμύ.
Τέλος αγαπητοί φίλοι για τον αν θα έχει επιτυχία η Ακαδημία μας “ βγάζοντας ” ποδοσφαιριστές υψηλού επιπέδου, μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Ωστόσο για μας, η μεγάλη φιλοδοξία ,η δέσμευση, η υπόσχεση και η βεβαιότητα είναι πως τα παιδιά που συμμετέχουν σ’ αυτή μας την προσπάθεια εν τέλει θα γίνουν καλύτεροι ως αθλητές , ως χαρακτήρες και ως άνθρωποι.
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΔΙΑΤΣΙΓΚΟΣ
