«Γιε μου, τους νίκησες». Η ανυπόκριτη κραυγή της Μάγδας Φύσσα έκανε την ψυχή δεκάδων χιλιάδων συμμαχητών της να ριγήσουν από συγκίνηση. Ο φασισμός νικήθηκε, αφού έγινε το πρώτο ουσιαστικό και μεγάλο βήμα μέχρι την οριστική του καταδίκη και χρειάζεται η διαρκής λαική επαγρύπνηση κι ο αγώνας μέχρι να τον τσακίσουμε οριστικά.
Αυτή η ασίγαστη αγωνίστρια, η μάννα του Παύλου Φύσσα, υπήρξε η πρωτοπόρα, αυτή που πίστεψε στη νίκη στέλνοντας μηνύματα ενθάρυνσης και αγώνα παίρνοντας πάνω της με ακλόνητη πίστη, κουράγιο και δύναμη ένα ολόκληρο παλλαικό κίνημα για την τιμωρία των εγκληματιών.
Το επιτύχαμε και της οφείλουμε ένα τεράστιο ευχαριστώ.
Όπως την ευαρέσκειά μας εκδηλώνουμε και στους τρεις εφέτες, με Πρόεδρο την Μαρία Λεπενιώτη που με ευθυκρισία, ακεραιότητα, εντιμότητα και αμεροληψία προχώρησαν χωρίς να δειλιάσουν σ’αυτή την έξοχη απόφαση.
Το μήνυμα της σημερινής δικαστικής διαδικασίας αλλά και η ογκώδης και η παλλαική συγκέντρωση των 60 και πλέον χιλιάδων λαού, νεολαίας, εργαζομένων, συνδικάτων και κομμάτων, διαπερνά την ελληνική κοινωνία και συγκλονίζει για μια ακόμη φορά τους Ευρωπαίους πολίτες, καλώντας τους σε συστράτευση και ανειρήνευτο αγώνα κατά του φασισμού.
Κάποιες σκέψεις που μου προέκυψαν αυτόματα, όταν τα ΜΑΤ διέλυσαν τη συγκέντρωση:
Μας κλέψατε τη χαρά και το αυθόρμητο κλάμα ικανοποίησης. Δεν μας αφήσατε να χειροκροτήσουμε, να πανηγυρίσουμε, να ευχαριστηθούμε.
Ήταν δυνατόν να διαπεράσου ν μέσα από το σιδερόφρακτο κλοιό των αστυνομικών κλουβών; Από κει δεν περνάει ούτε κουνούπι.
Γιατί χτύπησαν αναίτια τη μαζικότερη συγκέντρωση στην Αθήνα τα τελευταία τέσσερα χρόνια;
Είδα μικρά παιδιά να κλαίνε τρομαγμένα, κρατώντας σφιχτά το χέρι των γονιών τους. Είδα ηλικιωμένους να σέρνονται και να απομακρύνονται έντρομοι.
Γιατί πλήττετε την αξιοπρέπεια των ανθρώπων κε Χρυσοχοίδη;
Αρκετά παράσημα λάβατε από την αποστασία σας.
Είστε αναξιοπρεπής, ανέντιμος, αυταρχικός και αντιδημοκράτης.
Να παραιτηθείτε!
