Του Τόλη Κοϊνη
Γεννήθηκε στο Ανάπλι το 1829. Θα μπορούσε να είχε γεννηθεί μέσα στο Παλαμήδι. Ο πατέρας του ο περιώνυμος Θοδωράκης Γρίβας (αυτός που υμνήθηκε με το τραγούδι: Γρίβα μ σε θέλει ο Βασιλιάς, τι να με θέλει ο κερατάς!!!) είχε για δυο χρόνια στήσει μια ιδιότυπη δικτατορία στο Παλαμήδι.
Το είχε παραδώσει στον Καποδίστρια μερικούς μήνες πριν από την γέννηση του γυιού του. Μάνα του η κόρη της Μπουμπουλίνας, χήρα του Πάνου του γιού του Γέρου του Μωριά. Γονίδια ισχυρά.
Σπούδασε στην Ευελπίδων. Πριν ακόμα πάρει τα πρώτα του γαλόνια συμμετείχε σε μια στρατιωτική εξέγερση με τον πατέρα του.
Στα 26 του, εισβάλλει με εθελοντικό επαναστατικό σώμα στην Ήπειρο. Τραυματίζεται. Στην θεραπεία από τον τραυματισμό του γίνονται λάθη και το ένα χέρι του είναι άχρηστο. Θέλουν να τον αποστρατεύσουν. Αντιδρά. Συμμετέχει σε συνωμοσίες κατά του Όθωνα και τον στέλνουν υπόδικο στο Παλαμήδι, τέλη του 1861. Οι Ναυπλιώτες ομοϊδεάτες του τον βγάζουν άρρωστο. Κατεβαίνει για να αναρρώσει στην πόλη του Ανάπλιου, στις 15 Ιανουαρίου 1862. Ήταν μια χαρά. Έπρεπε να είναι παρών στις διαβουλεύσεις των συνωμοτών. 1 Φλεβάρη 1862 αναλαμβάνει αστυνομικά καθήκοντα. Συλλαμβάνει τον Νομάρχη Αργολιδοκορινθίας Ροντόπουλο και καταλύει έτσι τις αρχές.
Ο Αναστάσιος Τσακόπουλος τον παρουσιάζει να ζητάει λύτρα από την οικογένεια του Ροντόπουλου, ο αδελφός του οποίου έτρεχε στο Άργος να μαζέψει δανεικά. Ας το θεωρήσουμε ιστορικό ανέκδοτο, διότι δεν διασταυρώνεται με άλλες πηγές.
Το τραγούδι άλλη εικόνα δίνει για τον Δημήτριο Γρίβα.
«Στ’ Αναπλιού
Γρίβα μ’ κι Αρτέμη μ’,
στ’ Αναπλιού το Παλαμήδι
‘κει βροντάει το καρυοφύλλι.
Το βροντάν φυλακισμένοι,
οι κατάδικοι οι καϋμένοι,
το βροντάν οι Μωραΐτες
κι όλοι οι Στερολλαδίτες»
Ο Αρτέμης του τραγουδιού, είναι ο Αρτέμης Μίχου, ο ήρωας της εξόδου του Μεσολογγίου και στρατιωτικός αρχηγός της Ναυπλιακης Επαναστάσεως του 1862. Οι φυλακισμένοι, είχαν απελευθερωθεί από τις επαναστατικές αρχές. Συμμετείχαν στον αγώνα. Η δημόσια πυρπόληση της καρμανιόλας ήταν η συμβολική έναρξη της συνεργασίας τους.
Ο Γρίβας όμως διαφώνησε με τον Αρτέμη στις αρχές του Μάρτη. Μια επανάσταση γινόταν στο Ναύπλιο και μια “επανάσταση μέσα στην επανάσταση” γινόταν στο Παλαμήδι με τον Γρίβα και τους αδιάλλακτους οπαδούς του.
Μετά την αποτυχία της επανάστασης φεύγει στο εξωτερικό. Με μια ρομαντική κίνηση δηλώνει πως αρνείται πλέον την πατρίδα του.
Γυρίζει με την πτώση του Όθωνα. Κληρονομεί το πολιτικό φέουδο του πατέρα του στην Αιτωλοακαρνανία. Εκλέγεται και επανεκλέγεται πολλές φορές βουλευτής. Κάνει ένα πραξικόπημα στις 8 Φεβρουαρίου 1863 και αναγκάζει την Κυβέρνηση να παραιτηθεί. Αναλαμβάνει υπουργός Στρατιωτικών ενώ είναι ακόμα λοχαγός. Θεωρείται σκάνδαλο. Δεν πτοείται. Αλλάζει πολλές φορές κόμμα και αναλαμβάνει πάντα υπουργικό θώκο. Το 1885 αποτυγχάνει στις εκλογές. Πεθαίνει στην Γαλλία το 1889.
Η ζωή του θα μπορούσε να δώσει υλικό για ένα μεγάλο μυθιστόρημα. Ας αρκεστούμε σε αυτό το σημείωμα
ΥΓ 1. Ο εγκλεισμός (ελληνιστί λόκντάουν) θέλει παραμύθια.
ΥΓ2. Στην εικόνα ο Γρίβας σε μεγάλη ηλικία.
