Φωλιάζει στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Το χειμώνα τον περνάει στο Νότιο Ημισφαίριο αλλά και στη Μεσόγειο. Τότε μοναχικά άτομα παρατηρούνται σχετικά συχνά στις ακτές της χώρας μας. Στα τέλη Απριλίου, μερικά ζευγάρια αναπαράγονται στο Δέλτα του Έβρου, στον Αμβρακικό και σε λίγες ακόμα λιμνοθάλασσες.
Όπως και σε άλλα γλαρόνια, η κορυφή του κεφαλιού του Χειμωνογλάρονου είναι μαύρη έως τα μάτια και καταλήγει προς τα πίσω σε κοντό λοφίο. Το χειμώνα αυτό το μαύρο φτέρωμα περιορίζεται σε μια ταινία που ξεκινά από το ένα μάτι και, γυρίζοντας πίσω από το κεφάλι, καταλήγει στο άλλο. Επίσης το λοφίο διατηρείται. Η ουρά του Χειμωνογλάρονου είναι λευκή και ψαλιδωτή.
Φωλιάζει σε μικρές νησίδες ή σε θέσεις που βρίσκονται σε λουρονησίδες και αναχώματα ή νησίδες αλυκών. Συνήθως οι θέσεις αυτές είναι ελεύθερες από θηρευτές και ανθρώπινη όχληση και σε απάνεμους κόλπους.
Φωλιάζει σε μικρές νησίδες ή σε θέσεις που βρίσκονται σε λουρονησίδες και αναχώματα ή νησίδες αλυκών. Συνήθως οι θέσεις αυτές είναι ελεύθερες από θηρευτές και ανθρώπινη όχληση και σε απάνεμους κόλπους.
Η κάλυψη της βλάστησης είναι χαμηλή ή συχνά απουσιάζει. Τρέφεται με μικρά ψάρια και περιστασιακά με πλαγκτονικά καρκινοειδή κυρίως στη θάλασσα, σε υφάλμυρα κανάλια και λιμνοθάλασσες.
