Επιστολή του Συλλόγου Γεωπόνων Αργολίδας προς ΕΛΓΑ και ΥΠΑΑΤ για τις ζημιές στις Κλημεντίνες

Μία ακόμα χρονιά μετά το 2016 και το 2018 που η ιστορία επαναλαμβάνεται.  Άλλη μια χρονιά σημαντικών απωλειών για τους παραγωγούς Κλημεντίνης του νομού μας, μετά τις παρατεταμένες βροχοπτώσεις συνολικής διάρκειας 11 ημερών (2/12 έως 7/12 & 10/12 έως 14/12). Το «water mark» ή «water burn» (υδαρής κηλίδωση, γνωστό στους παραγωγούς και ως «μονίλια») υποβάθμισε την ποιότητα των καρπών - κυρίως ποικιλίας Κλημεντίνης - και σχεδόν εκμηδένισε την εμπορική τους αξία.

Ήταν Δεκέμβρης του 2016, που σε σύσκεψη (που είχε προκαλέσει ο σύλλογος μας) στα γραφεία της Περιφερειακής Ενότητας Αργολίδας, παρουσία του διοικητή του ΕΛΓΑ, βουλευτών του νομού, του αντιπεριφερειάρχη, γεωτεχνικών και εκπροσώπων παραγωγικών φορέων του νομού, αποφασίστηκαν τα κάτωθι:

1. Ανάθεση στην γεωτεχνική επιστημονική κοινότητα (Γ.Π.Α - Μ.Φ.Ι) - υπό την μέριμνα της τοπικής διεύθυνσης γεωργίας- ερευνητικού προγράμματος, για τη διερεύνηση των συνθηκών εμφάνισης του "water mark" και την εύρεση πιθανών τρόπων πρόληψης ή και ελαχιστοποίησης του φαινομένου.

2. Σύνταξη αναλογιστικής μελέτης για να συμπεριληφθεί το φαινόμενο στις ζημιές που χρήζουν ασφαλιστικής κάλυψης από τον ΕΛΓΑ, καθώς τα συμπτώματα δεν οφείλονται σε παρασιτικά αίτια αλλά σε δυσμενή κλιματικά φαινόμενα.

Τέσσερα χρόνια μετά και το μόνο που έχει γίνει είναι κάποιες περιορισμένες πειραματικές εφαρμογές. Η δε συχνότητα εμφάνισης του προβλήματος και η αδιαφορία από την πολιτεία θέτει σε κίνδυνο την ίδια την καλλιέργεια κλημεντίνης, η οποία διαθέτει μοναδικά ποιοτικά πλεονεκτήματα έναντι άλλων ποικιλιών.
Ζητάμε να δοθεί αποζημίωση (είτε από τον ΕΛΓΑ είτε από κρατικούς ή ενωσιακούς πόρους) που να αναπληρώνει το χαμένο εισόδημα. Για να μην είναι η φετινή χρονιά, ακόμα μια χρονιά καταστροφής για τους παραγωγούς κλημεντίνης.
Ζητάμε ενημέρωση σχετικά με το τι έχει κάνει ο ΕΛΓΑ, εδώ και τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, για την ένταξη του τόσο σοβαρού προβλήματος για την καλλιέργεια της κλημεντίνης στις ασφαλιστικές καλύψεις (όπως άλλωστε έχει κάνει και η γειτονική Κύπρος). Να θυμίσουμε ότι άλλες καλλιέργειες, όπως το σταφύλι και το κεράσι, που ζημιώνονται από παρόμοιες περιβαλλοντικές συνθήκες, αποζημιώνονται κανονικά!

Τέλος, η εγκατάλειψη του Ινστιτούτου Εσπεριδοειδών στη Νέα Κίο στερεί ένα εργαλείο που θα μπορούσε να είχε συντονίσει ενέργειες και να είχε προσφέρει λύσεις σε βασικά προβλήματα των εσπεριδοειδών, ένα εκ των οποίων είναι και το προαναφερθέν πρόβλημα της Κλημεντίνης.

Ο σύλλογος μας περιμένει απαντήσεις και προτίθεται να αναλάβει περαιτέρω πρωτοβουλίες σχετικά με τα ανωτέρω.