A’ αντιπροέδρου του Επιμελητηρίου Αργολίδας
Έπειτα και από το δεύτερο κλείσιμο εξαιτίας της πανδημίας, υπάρχει αδυναμία μεγάλου μέρους των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών επιχειρήσεων να επιβιώσουν, εάν δεν ληφθούν άμεσα τα απαραίτητα μέτρα.
Τόσο οι αυτοαπασχολούμενοι όσο και πολλές μικρές επιχειρήσεις μένουν εκτός παρεμβάσεων στήριξης επί της ουσίας, εάν εξαιρέσουμε βέβαια την επιστρεπτέα προκαταβολή (την οποία βέβαια, δεν την έχουν πάρει όλοι).
Όπως καταδεικνύουν πολλές έρευνες, χιλιάδες εξ αυτών δεν θα καταφέρουν να ξανανοίξουν… Γι’ αυτό είναι επιτακτική ανάγκη, η Κυβέρνηση να στηρίξει τους αυτοαπασχολούμενους και τις μικρές επιχειρήσεις.
Τα μέτρα στήριξης για τους αυτοαπασχολούμενους και για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις είναι ελάχιστα, ειδικά στο δεύτερο κλείσιμο:
Διάφορα επαγγέλματα όπως έμποροι, απαασχολούμενοι με την Εστίαση, ασφαλιστές, πρακτορεία ΟΠΑΠ, μικροέμποροι, άνθρωποι που εργάζονται με τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών ή έχουν ένα μαγαζί που το δουλεύουν μόνοι τους, θα υποστούν το μεγαλύτερο πλήγμα, αφού επί της ουσίας σε μία τόσο κρίσιμη περίοδο, μένουν χωρίς στήριξη από την Πολιτεία και βέβαια εδώ θα πρέπει να μας απασχολήσει το γεγονός πώς θα περάσουν τις γιορτές των Χριστουγέννων…
Σε δυσχερή θέση βρίσκονται όμως και πάρα πολλά άλλα επαγγέλματα που μπορεί να μην κλείνουν με κρατική εντολή, όμως με τις απαγορεύσεις στην κυκλοφορία είναι βέβαιο ότι δεν θα έχουν τζίρο.
Πώς θα δουλέψει δηλαδή για να καταβάλει φόρους, εισφορές, μισθούς, ενοίκιο, ένας ιδιοκτήτης συνεργείου, από την στιγμή που δεν επιτρέπεται η κυκλοφορία των πολιτών; Δεν θα έχει απώλεια τζίρου αυτός ο επαγγελματίας; Και η επιχείρηση η οποία βρίσκεται κλειστή με κρατική εντολή, πώς θα βρει έσοδα για να πληρώσει τις υποχρεώσεις της (δώρο Χριστουγέννων, ΔΕΗ, ΕΦΚΑ, ΟΤΕ, έστω και το 20% ενοικίου); Δεν θα πρέπει να υπάρχει χρονική μετάθεση αυτών των υποχρεωτικών πληρωμών;
Βέβαια, δεν τασσόμαστε κατά της εφαρμογής μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας. Θεωρούμε όμως επιβεβλημένο να υπάρξει πρόνοια για ένα σημαντικό κομμάτι της παραγωγικής δραστηριότητας της χώρας.
Για να είμαστε ρεαλιστές, είναι σίγουρο ότι η περιπέτεια του κορονοϊού θα αργήσει να τελειώσει. Και το αρνητικό αποτύπωμα της ύφεσης στην αγορά, θα είναι ορατό για χρόνια…
Ήδη αυξάνονται οι οφειλές προς το Δημόσιο, τα Ταμεία, δάνεια δεν αποπληρώνονται και έρχεται ένας νέος πτωχευτικός κώδικας που απειλεί με πτώχευση, ακόμα και απώλεια της πρώτης κατοικίας. Και εδώ θα πρέπει να υπάρξει ιδιαίτερη προσοχή από την Κυβέρνηση, για να μην αυξηθεί η κοινωνική ανισότητα, που πάντα σε περιόδους κρίσης βρίσκει πρόσφορο έδαφος.
Για την ενίσχυση λοιπόν της ρευστότητας των επιχειρήσεων χρειάζεται μια σειρά μέτρωνꓽ
• Κούρεμα οφειλών
• Ενίσχυση της ρευστότητας μέσω της επέκτασης της Επιστρεπτέας προκαταβολής με περισσότερα κεφάλαια το 2021, με κύριο κριτήριο την μείωση του τζίρου των επιχειρήσεων και με υποχρέωση επιστροφής των δικαιούχων του 30% του ποσού η και καθόλου.
• Επιδότηση κατά 100% των ασφαλιστικών εισφορών των επιχειρήσεων που επλήγησαν.
• Επιδότηση του συνόλου του ενοικίου για τις κλειστές επιχειρήσεις
• Επιδότηση των υφιστάμενων θέσεων εργασίας
• Να δοθεί ακέραιο το Δώρο των Χριστουγέννων στους εργαζόμενους από την πλευρά του κράτους.
• Να ανοίξει η συζήτηση σε σχέση με το ιδιωτικό χρέος. Τούτη την ώρα έχει δημιουργηθεί ένας νέος κύκλος ιδιωτικού χρέους που δημιουργήθηκε μέσα στην κρίση της πανδημίας. Είναι σημαντικό να ανοίξει η συζήτηση για την ανάγκη απομείωσης αυτού του χρέους, αλλιώς δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.
• Νέο πρόγραμμα χορήγησης ρευστότητας με εγγύηση του κράτους αποκλειστικά για πολύ μικρές επιχειρήσεις
• Ρύθμιση σε 120 δόσεις των υποχρεώσεων των επιχειρήσεων που επλήγησαν.
• Κούρεμα κατά 30% των υποχρεώσεων για όσους αποπληρώνουν με συνέπεια τις δόσεις τους.
• Καθιέρωση του ακατάσχετου επαγγελματικού λογαριασμού
• Πάγωμα του πτωχευτικού κώδικα και των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας
Η κυβέρνηση θα πρέπει να μιλήσει ανοιχτά. Θέλει ή δεν θέλει να υπάρχουν στην ελεύθερη αγορά αυτοαπασχολούμενοι και μικρές επιχειρήσεις; Αν δεν θέλει ας βγει να το πει, για να μην περιμένουμε άδικα περαιτέρω στήριξη. Εφόσον όμως δηλώνει μέχρι τώρα ότι θα σταθεί δίπλα σε όλους, οφείλει να το αποδείξει με πράξεις. Γιατί εάν κοιτάξουμε τι γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως σε Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία όπου το κράτος έδωσε το μεγαλύτερο ποσοστό του τζίρου που έχασαν οι επιχειρήσεις εξαιτίας του κλεισίματος λόγω πανδημίας, θα μας πιάσει θλίψη.
Θεωρώ επιβεβλημένο όμως, να υπάρξει πρόνοια για το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγικής δραστηριότητας της χώρας.
Ακόμα και μία στοιχειώδης κανονικότητα δεν μπορεί να επανέλθει από τη μία μέρα στην άλλη. Απαιτούνται πραγματικά μέτρα στήριξης για επιχειρήσεις και εργαζόμενους και όχι «ασπιρίνες». Διαφορετικά περισσότερες από 150.000 μεσαίες, μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, θα οδηγηθούν σε «ξαφνικό θάνατο» και οι εργαζόμενοι τους στην ανεργία. Και τότε θα σπεύσουν κάποιοι να τις χαρακτηρίσουν ως «παράπλευρες απώλειες», αλλά για αυτό βέβαια θα ευθύνεται η κυβερνητική αδιαφορία.
