Οι σκύλοι από τη Νέα Κίο βρίσκονται πλέον σε διαδικασία αποκατάστασης και εύρεσης ενός υπέροχου σπιτιού, όπου θα ζήσουν μια καλή ζωή με μια οικογένεια που θα τους φροντίζει. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία αποκατάστασης και επαναστέγασης αδέσποτων σκύλων από μόνη της δεν δίνει λύση. Ήδη από τότε που ολοκληρώθηκε αυτό το έργο εγκαταλείφθηκαν και άλλοι σκύλοι και οι εθελοντές δεν έχουν τη δυνατότητα να αναλάβουν περισσότερους. Οι πληθυσμοί σκύλων στην Ελλάδα αυξάνονται πιο γρήγορα από τον αριθμό των διαθέσιμων σπιτιών.
Οι αριθμοί σκύλων στην Αργολίδα αλλάζουν διαρκώς, αλλά ποτέ δεν φτάνουν στο μηδέν. Η παρουσία αδέσποτων ζώων δεν αποτελεί πρόβλημα μόνο για τα ίδια τα ζώα, αλλά και για τους ανθρώπους. Μπορεί να υπάρχει κίνδυνος για την υγεία και πολλοί άνθρωποι αισθάνονται να απειλούνται από τους σκύλους, διότι αδυνατούν να κατανοήσουν τις συμπεριφορές των ζώων. Όμως η λύση δεν είναι να βλάπτουμε τα ζώα, να τα δηλητηριάζουμε ή να τα πετάμε κάπου αλλού. Είμαστε υπεύθυνοι για τη φροντίδα τους, καθώς βρίσκονται στον δρόμο εξαιτίας ανθρώπινων πράξεων. Κάθε αδέσποτο ζώο ήταν κάποτε το κατοικίδιο κάποιου ανθρώπου ή το κουτάβι που γέννησε το κατοικίδιο κάποιου ανθρώπου και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε από αυτόν.
Το πρόβλημα με τα αδέσποτα μερικές φορές μπορεί να φαντάζει τόσο τεράστιο, που φαίνεται σχεδόν αδύνατο να επιλυθεί, όμως υπάρχει λύση. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά σε όλον τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, για να καταλάβουμε ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί. Η ρίζα του προβλήματος έγκειται στο ότι οι σκύλοι δεν στειρώνονται και δεν υποβάλλονται σε εμφύτευση μικροτσίπ. Επίσης, πολλοί Έλληνες δεν αντιλαμβάνονται τη σύγχρονη έννοια της υπεύθυνης κηδεμονίας ενός σκύλου. Αυτό εύλογα οδηγεί στη λύση του προβλήματος.
Ένα παράδειγμα της επιτυχίας είναι το μοντέλο του Zero Strays Pawject για τη μείωση της «παραγωγής» αδέσποτων ζώων. Το Zero Strays Pawject βοηθάει τους δήμους να κατανοήσουν τη ριζική αιτία και παρεμβαίνει προτού ο σκύλος καταλήξει στον δρόμο. Βοηθάει τον δήμο της Αίγινας από το 2018 στη θέσπιση και χρηματοδότηση προγραμμάτων επιχορήγησης για την τοποθέτηση μικροτσίπ και την καταγραφή όλων των δεσποζόμενων ζώων, όπως προστάζει η ελληνική νομοθεσία. Βοηθάει επίσης τους ιδιοκτήτες σκύλων στο νησί να στειρώσουν τους σκύλους τους, επιμορφώνοντάς τους με εκπαιδευτικά προγράμματα που καταρρίπτουν τους κοινούς μύθους κατά της στείρωσης και χρηματοδοτώντας τις στειρώσεις. Χάρη σε αυτό το πρόγραμμα, πάνω από 1.350 σκύλοι στην Αίγινα δεν θα καταλήξουν πλέον ποτέ αδέσποτοι.
Το Zero Strays επεκτείνει τώρα το πρόγραμμά του στους δήμους Μαραθώνος και Σαντορίνης και ευελπιστεί να προσφέρει ευκαιρίες και σε περισσότερους δήμους. Προσφέρει μια ολοκληρωμένη λύση, ώστε και άλλοι δήμοι να μπορούν να μάθουν από αυτά τα προγράμματα και να έχουν την ίδια επιτυχία. Γιατί λοιπόν δεν κάνουμε το ίδιο; Το κόστος των αδέσποτων είναι τεράστιο για την κοινότητα και τα συνηθισμένα μέτρα, όπως η θανάτωση των σκύλων, αποτυγχάνουν ολοφάνερα -διαφορετικά δεν θα είχαμε τόσα πολλά αδέσποτα στην Ελλάδα!
Οι εθελοντές που βοηθούν τα αδέσποτα ζώα στην περιοχή Άργους-Μυκηνών και στους γύρω δήμους χρειάζονται ένα σχέδιο και μια συντονισμένη προσπάθεια, ώστε ο αριθμός των αδέσποτων να μηδενιστεί. Η προσπάθεια αυτή απαιτεί από τους δήμους, τους εθελοντές και την κοινότητα να επιδείξουν απόλυτη δέσμευση και αφοσίωση στον σκοπό. Για να μην υπάρχουν καθόλου αδέσποτα, χρειαζόμαστε τα εξής:
· Μια συμφωνία μεταξύ δήμων και εθελοντών της περιοχής για το πώς θα συνεργαστούν,
· Ένα ισχυρό πρόγραμμα για τη στήριξη των ιδιοκτητών κατοικίδιων, όσον αφορά τη στείρωση και τοποθέτηση μικροτσίπ στα ζώα τους
· Ένα πρόγραμμα για τη σίτιση και στείρωση των ζώων που βρίσκονται στον δρόμο,
· Στήριξη για την ίδρυση νέων καταφυγίων, όπου οι εθελοντές θα μπορούν να φροντίζουν αδέσποτους σκύλους που δεν είναι κατάλληλοι να παραμείνουν στον δρόμο,
· Ένα πρόγραμμα για όσους παρέχουν φιλοξενία στους σκύλους μέχρι να βρουν το μόνιμο σπίτι τους,
· Επιμόρφωση της κοινότητας για τα ζώα, τις ανάγκες τους και τις συμπεριφορές τους,
· Σθεναρή, σταθερή επιτήρηση και συνέπειες σε περιπτώσεις εγκατάλειψης και κακοποίησης.
Οι εθελοντές είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να βοηθήσουν αλλά χρειάζονται πόρους από τους δήμους για προγράμματα στείρωσης, τοποθέτησης μικροτσίπ και παροχής στέγης.
Αυτό το έργο χρειάζεται χρόνο αλλά πρέπει να ξεκινήσουμε να εργαζόμαστε με στόχο να μηδενίσουμε τον αριθμό των αδέσποτων στην περιοχή μας και να κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές ένα καλύτερο περιβάλλον στην Ελλάδα.
Λίζα
