Από παιδί είμαι στην εκκλησία την ορθόδοξη «πάππου προς πάππων». Γιατρός, συγκεκριμένα οφθαλμίατρος με διδακτορικά και ανακοινώσεις και δημοσιεύσεις.
Έκανα και Διευθυντής στο ΥΓΕΙΑ και πρόεδρος και συνιδρυτής της «Πανελλήνιας οφθαλμολογικής «Εταιρίας» και «Εταιρίας Αμφιβληστροειδούς και Υαλώδους,» τομέας όπου εξειδικεύτηκα στα νιάτα μου για δέκα χρόνια στην Γερμανία. Χειρούργησα και καμιά δεκαριά χιλιάδες ασθενείς, ανάμεσα τους και Πρωθυπουργούς ,Υπουργούς, Βουλευτές, Πολιτικούς, Ιερείς, Αρχιερείς και έναν Πατριάρχη, Ηγουμένους ιερών Μονών και απλούς Μοναχούς και αγιορείτες ασκητές και Αγίους όπως τον Όσιο Έφραίμ Κατουνακιώτη, πρυτάνεις και καθηγητές ανωτάτων σχολών, βιομηχάνους και γνωστούς εφοπλιστές και συγγραφείς, ποιητές και καλλιτέχνες .
Ακόμα εργάζομαι στα εβδομήντα μου με κέφι και φόβο Θεοῦ και είμαι ενήμερος για τις επιστημονικές εξελίξεις στην οφθαλμολογία. Ξέρετε η πείρα και η ενημέρωση είναι το πιο σημαντικό σε ένα Γιατρό. Έχω και τρία από τα έξι μου παιδιά Οφθαλμιάτρους , ο μεγαλύτερος καθηγητής Ιατρικής στην Γερμανία και έτσι η ενημέρωση μου γίνεται ευκολότερη, όπως καταλαβαίνετε και καθημερινή.
Όμως ειδικοί στον Κορονοϊό δεν είμαστε για αυτό και δεν ανοίγουμε το στόμα μας ως τώρα. Από την άλλη την μεριά επνίγηκα από τους άσχετους που βγαίνουν και μιλάνε και με την ημιμάθεια και τον μεγάλο χριστιανικό τους ζήλο βάλαν την κρίση τους πάνω από ειδικές επιτροπές της πολιτείας και της εκκλησίας. Πάνω από υπεύθυνους πρωθυπουργούς και από την Ιερά Σύνοδο της εκκλησίας. Παντού βλέπουν προδότες και συνομωσίες και αυτοί αισθάνονται σαν τον Μάρκο τον Ευγενικό που έσωσε την Ορθοδοξία. Μόνο που και ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, όταν επέστρεψε, προσέφυγε στην Ιερά Σύνοδο της εκκλησίας, που δικαίωσε την στάση του και καταδίκασε ολόκληρη την βυζαντινή αντιπροσωπεία.
Προσωπικά ακλουθώ την συμβουλή και το παράδειγμα του Γέροντα Ανανία Κουστένη και πειθαρχώ στις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου της Ορθόδοξης μας Εκκλησίας. «Ταπείνωση, να φάει η μούρη μας χώμα,» λέει ο γέροντας. Δεν είναι ηρωισμός και πίστη στον Θεό να βάζεις την λογική σου και την κρίση σου πάνω από αυτήν της Ιεράς Συνόδου. Είναι έλλειψη ταπείνωσης και από έλλειψη ταπείνωσης και εγωισμό ο Εωσφόρος και οι άγγελοι που τον ακολουθήσανε έχασαν τον παράδεισο. Όταν αποφασίζεις να αγνοείς την απόφαση της Ιεράς Συνόδου γίνεσαι υπέρ-Σύνοδος και υπέρ-Έκκλησία. Σχισματικός με άλλα λόγια.
Ακόμα και λάθος να κάνει η εκκλησούλα μας θα την ακολουθήσω και ο Θεός θα με σώσει γιατί είμαι σε υπακοή στην εκκλησία έλεγε ο όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης. Έτσι εξηγείται κι ο μεγάλος σεβασμός προς τους αρχιερείς που είχαν όλοι οι Άγιοι που ζήσαμε στις μέρες μας οι γεροντότεροι καθώς και Άγιοι Γεροντάδες μας. Ο Γέροντας μου ο Αιμιλιανός δεν έδινε το χέρι του να πάρουν την ευχή του στην Σιμωνόπετρα μπροστά σε Αρχιερέα, το ίδιο και ο Γέροντάς μας Ανανίας μπροστά σε πνευματικοπαίδι του Αρχιερέα.
Όπως και ο αμαρτωλός παπάς όταν ιερουργεί τα μυστήρια που κάνει είναι έγκυρα έτσι και οι Αρχιερείς όταν ευρίσκονται στην Ιερά Σύνοδο, ακόμα και ανεπαρκείς και ανάξιοι να είναι , έχουν το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος οι αποφάσεις τους και πρέπει όλοι ταπεινά να υπακούμε. «Η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει συνοδικό σύστημα και αυτή είναι η βασική μας διαφορά από τους καθολικούς με το αλάθητο του Πάπα. Δυστυχώς όμως σπανίως σέβονται το σύστημα αυτό οι προκαθήμενοι των διαφόρων αυτοκέφαλων ορθόδοξων εκκλησιών», μου είχε πει κάποτε στο ιατρείο μου ο σοφός Γέρο –πολιτικός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Λοιπόν ας σεβαστούμε τουλάχιστον εμείς οι ταπεινοί ,«το ποίμνιο», τις αποφάσεις των Ιερών Συνόδων.
Κοίταζα ποιοι μετέχουν στην συμβουλευτική επιτροπή της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για το θέμα του Κορωνοϊού και είδα κορυφαίους επιστήμονες, ανθρώπους που εμπιστεύομαι, επιστημονικά πολύ καταλληλότερους από εμένα. Έχοντας συνηθίσει για δεκαετίες να λειτουργώ σαν υπερ-ειδικός σε ένα επιστημονικό τομέα, εκείνο που διδάχτηκα είναι, να μην ανακατεύομαι σε άλλους τομείς ,αλλά απλά να δέχομαι με ταπείνωση τούς «καθ’ ύλην ειδικούς και αρμοδίους» ιδίως όταν αυτοί έχουν φόβο Θεού όπως συμβαίνει με τα μέλη της επιτροπής που συμβουλεύει επιστημονικά την Ιερά μας Σύνοδο.
Βαρέθηκα να με ρωτούν στο ιατρείο μου οι ασθενείς μου για τον Κορωνοϊό και ποια είναι η γνώμη μου και αν θα κάνουμε εμβόλιο η όχι. Μου θυμίζουν τον Άγιο Γρηγόριο Νύσσης που τον ρωτούσαν στην αγορά οι μανάβηδες ποια είναι γνώμη του για την εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος.
Είναι πλάνη να ακούμε οποιονδήποτε μη ειδικό γιατρό η επιστήμονα (π.χ Ψυχίατρο, Χειρουργό, Οφθαλμίατρο κ.α.) να εκφέρει την γνώμη του πεισματικά και εγωιστικά. (Διάβαζα αυτές τις μέρες ένα κείμενο γιατρού άσχετης ειδικότητας με την λοιμωξιολογία κι έφριξα. Ήταν ένα κείμενο «συρραφή» από το διαδίκτυο που παρουσίαζε ό,τι αρνητικό έχει γραφτεί για τα μέτρα προφύλαξης από τον COVID 19 και το εμβόλιο. Δεν είχε καμιά αντίθετη άποψη). Πολύ περισσότερο οι κληρικοί ,φιλόσοφοι και θεολόγοι που πέφτουν σε ζηλωτισμό και «εκ δεξιών πειρασμό» ενάντια στις συνοδικές αποφάσεις.
Δόξα τω Θεώ όλες οι αποφάσεις της με βρίσκουν σύμφωνο και τις ακολουθώ ακόμα και αν με πονάνε. Κάνω και καμία ζαβολιά γιατί η ορθόδοξη εκκλησούλα μας δεν είναι νομοκανονική ,υπάρχει και η οικονομία και ξέρω πως από συνέπεια δεν πρόκειται να σωθώ, αλλά από το έλεός Του, όμως το προσπαθώ όσο μπορώ.
Διάκριση χρειάζεται και προσευχή να τους φωτίζει ο Θεός να αποφασίζουν το σωστό κάθε φορά όπως των Φώτων. Συσπείρωση χρειάζεται γύρω από την Ιεραρχία μας και σεβασμός των αποφάσεων των Ιερών Συνόδων και όχι ιεροκατηγορία.
Πριν από λίγες μέρες διάβαζα ένα κείμενο του π. Ιωάννου Φωτόπουλου απάντηση στον Μητροπολίτη Αργολίδος. Θαύμασα για μία ακόμη φορά το πόσο μπορεί κανείς να διαστρεβλώνει τα λόγια κάποιου άλλου, όταν θέλεις να τον στοχοποιήσεις. Θα καταθέσω λοιπόν μια εμπειρία μου.
Τήν 6/11/20 πρώτη ημέρα της Καραντίνας βρέθηκα στο μνημόσυνο του Αγίου Γέροντα πατρός Επιφανίου Θεοδωρόπουλου στήν Κεχαριτωμένη στήν Τροιζήνα καί ήμουν ο μόνος από καμιά 50αρια παρόντες που φορούσε μάσκα από τις 5.45 πμ έως τό τέλος της ακολουθίας. Την έβγαλα μόνο γιά να κοινωνήσω. Φίλησα καί τήν Αγία Κάρα του Καλλινίκου Επισκὀπου Εδέσης, πηρα και αντίδωρο και κόλυβα που τά εφαγα στο αρχονταρίκι της Μονής μαζί με τον πατέρα Πατάπιο, που πέθανε απο Κορονοϊο λίγες μέρες αργότερα (του Αγίου Παταπίου). Και οι άλλοι πατέρες νόσησαν, ευτυχώς όμως παρά τις ταλαιπωρίες που πέρασαν, θεραπεύτηκαν στό νοσοκομείο Σωτηρία. Εγώ πάντως τηρώντας τα μέτρα δεν κόλλησα.
Ανήκω στήν φοιτητοπαρέα που πηγαίναμε την δεκαετία του 70 στήν Αγία Βαρβάρα γιά να κοινωνήσουμε μαζί με τους τελευταίους Χανσενικούς. Θαυμάζαμε τόν Ραούλ Φολερώ, τον γνωρίσαμε στήν διάλεξη του στήν Αθήνα. Λαχταρούσαμε να τελειώσουμε την Ιατρική, να μιμηθούμε τον Αλμπερτ Σβάϊτσερ ,μόνο που καταλήξαμε Μεγαλογιατροί βορείων προαστείων που κάνουν και καμία καλοσύνη για να κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια. Εχω λοιπόν τό δικαίωμα να σας γράψω πως αλλο πράγμα ειναι η συμπαράσταση στον ήδη ασθενή (λεπρό ,από κορωνοϊο κλπ) καί άλλο η πρόληψη απ’ τις μεταδοτικές αρρώστιες. Εκεί αν δεν φυλάγεσαι πέφτεις στο "Ουκ εκπειράσεις Κύριον τον Θεόν σου" και θά τα φάς τά μούτρα σου. Μήν αδικείτε λοιπόν τόν Μητροπολίτη Αργολίδος ,δέν βλέπω καμία αντίθεση στά παλαιότερα κείμενά του, όταν συνιστά σήμερα τήν μάσκα και τις προφυλάξεις γιά τόν κορωνόϊο.
Και επί τη ευκαιρία ήθελα να καταθέσω μια ακόμα μαρτυρία για τον γέροντα Επιφάνιο. Όταν κάποιος μοναχός αρρώσταινε στο μοναστήρι από κάποια μεταδοτική ασθένεια, συνιστούσε αυστηρά να παραμένει απομονωμένος στο κελλί του για να μην μεταδώσει την νόσο στους άλλους. Ακόμη, συνιστούσε και το φαγητό του ή ό, τι άλλο χρειαζόταν, οι άλλοι μοναχοί το άφηναν έξω από το κελλί του για να το πάρει μόνος του. Είχε ο γέροντας τέτοια διάκριση. Γνωρίζω και άλλον ηγούμενο, μεγάλης και ιστορικής μονής ο οποίος όταν κόλλησε από γρίπη, δεν επέτρεπε σε κανέναν να μπει στο κελλί του, ούτε κατέβαινε στην εκκλησία, ούτε πολύ περισσότερο έδινε να ασπαστούν το χέρι του. Αυτονόητα πράγματα. Πάντως δεν είδα και γω κάποιον από τους φωνασκούντες ζηλωτές να πάνε εθελοντές στην πρώτη γραμμή, να καθίσουν δίπλα στον άρρωστο, να τον διακονήσουν, χωρίς μάσκες και προφυλάξεις. Απ’ έξω από τον χορό …
