Παπαγιώργης Βελίνης: Ένας εκ των Πολιορκητών τ΄ Αναπλιού

Του Γιάννη Μακρή

Ο Γεώργιος Βελίνης ήταν ένας ζωηρός πατριώτης και ελεύθερος άνθρωπος τότε στ΄Ανάπλι στα 1820. Τόσο ζωηρός που ο Μεχμέτ Σελίμ Μουχαβούζης( Διοικητής) τον καταζητούσε για να τον συλλάβει.

 Ο Μητροπολίτης τότε τ΄Αναπλιού Γρηγόριος,μυστικά τον ειδοποίησε και του σύστησε να φύγει από το Ανάπλι και να πάει πρώτα στις Σπέτσες και απ΄εκεί με Σπετσιώτικο πλοίο προς το Γαλάξιον της Μολδαβίας. 

Εκεί ο Παπαγιώργης μετείχε ενεργά στο Επαναστατικό κίνημα του Αλέξανδρου Υψηλάντη.

Ο Παπαγιώργης Βελίνης, ο οποίος είχε παντρεφτεί την αδελφή του Σπύρου Παπαλεξόπουλου (Δημάρχου Ναυπλίου1835-1837 & 1842-1848 και σύζηγος της Καλλιόπης Παπαλεξοπούλου), μετά την αποτυχία της Επαναστάσεως στη Μολδαβία και μετά από περιπέτειες και κινδύνους, επανήλθε στη Πελοπόννησο λίγες μέρες μετά την έκρηξη Επανάστασης.

Έλαβε ενεργό μέρος στην Πολιορκία του Ναυπλίου και την Άλωση του Παλαμιδιού, κάνοντας την πρώτη Λειτουργιά στο εκκλησάκι του Κάστρου Αγιο Αντρέα. Υπήρξε Έφορος, Δημογέροντας και Πρωθιερέας της πρώτης Χριστιανικής Εκκλησίας του Ναυπλίου, η οποία από Τούρκικο Τζαμί, την ημέρα της Αλώσεως, μετατράπηκε σε Ναό του Αγίου Γεωργίου.

Ο Παπαγιώργης Βελίνης πέθανε στο Ναύπλιο την 25η Ιανουαρίου 1840 και ετάφη παρά το Ιερόν Βήμα του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Γεωργίου.