Τα περιοριστικά μέτρα που έχουν πάρει όλες οι κυβερνήσεις παγκόσμια όπως και η ελληνική, όχι μόνο λύση στο πρόβλημα δεν αποτελούν, αλλά είναι και επικίνδυνα απ’ τη στιγμή που δεν αντιμετωπίζουν ουσιαστικά τη διασπορά της πανδημίας και την προστασία της υγείας του λαού, ενώ μόνη τους λύση αποτελεί η «ατομική ευθύνη», το «μένουμε σπίτι» κλπ.
Παρόλο που το προηγούμενο διάστημα οι υγειονομικοί, εργατικά σωματεία, σύλλογοι και φορείς, τόνιζαν την ανάγκη και διεκδίκησαν άμεσα δραστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της διάδοσης του ιού, η κυβέρνηση, παρέμεινε και παραμένει σταθερά προσηλωμένη στην εγκληματική λογική κόστους-οφέλους διαμορφώνοντας έτσι τις συνθήκες, ώστε να παίζουμε καθημερινά τη ζωή μας «κορώνα-γράμματα».
Γιατί στο χρόνο αυτό, από την αρχή της πανδημίας, εκδηλώθηκαν με δραματικό τρόπο τα οξυμένα προβλήματα στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, στα νοσοκομεία, οι ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), σε αναγκαία προστατευτικά μέσα, εξαιτίας της υποχρηματοδότησης, της εμπορευματοποίησης και της ιδιωτικοποίησης των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας και της παραγωγής του φαρμάκου και ιατρικών μέσων, που ως τάση εκφράζεται σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο.
Μάλιστα έχουν το θράσος αυτοί που χειροκροτούσαν πρωτύτερα τους «ήρωες» υγειονομικούς, τώρα να τους βάζουν από τη μια να δουλεύουν με εξαντλητικά ωράρια-στο ήδη κουρασμένο προσωπικό- με το υπερωριακό καθεστώς, ενώ από την άλλη τους κόβουν τα οφειλόμενα ρεπό και τις άδειες! Μάλιστα τους καλούν να είναι «σε ετοιμότητα», που πρακτικά σημαίνει ότι όχι μόνο δεν θα έχουν κανένα ρεπό μέσα στην εβδομάδα, άρα ασταμάτητη δουλειά σε αυτές τις συνθήκες, αλλά θα καλούνται ανά πάσα στιγμή στην εργασία τους! Κι αυτό, γιατί τα κενά σε προσωπικό καλύπτονται από το υπάρχον προσωπικό που σε καμία περίπτωση δεν αρκεί! Πόσο θα αντέξουν οι εργαζόμενοι; Πότε θα μπορούν να ζουν χωρίς φόβο μην νοσήσουν και οι ίδιοι-όσοι δεν έχουν νοσήσει ακόμα; Πότε θα μπορούν να ζουν χωρίς ανασφάλεια, τρομοκρατία, να έχουν ελεύθερο χρόνο για αυτούς και τα παιδιά τους; Γιατί αυτό γίνεται στα νοσοκομεία του νομού αλλά και σε όλη την Ελλάδα!
Άραγε, γιατί η κυβέρνηση δεν ενισχύει αποφασιστικά το δημόσιο σύστημα υγείας, με προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού στα νοσοκομεία; Την ίδια στιγμή η μετατροπή των νοσοκομείων σε νοσοκομεία “μίας νόσου” έχει δραματικές συνέπειες για την αντιμετώπιση των λοιπών σοβαρών ασθενειών (όπως ο καρκίνος κ.α.), με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία του λαού σε όλη τη χώρα.
Γιατί ακόμα και τώρα που πολλές περιοχές είναι «στο κόκκινο», όπως είναι και ο δήμος Άργους-Μυκηνών και πιο πριν όλη η Αργολίδα, η κυβέρνηση δεν επιτάσσει πραγματικά τον ιδιωτικό τομέα; Γιατί αυτό που γίνεται, είναι να διαπραγματεύεται η κυβέρνηση με τους κλινικάρχες, στους οποίους έχει τάξει εκατομμύρια ευρώ και οι οποίοι έκαναν χρυσές business επειδή το ΕΣΥ αδυνατούσε να αντιμετωπίσει τα μη Covid περιστατικά.
Γιατί εμφανίζει ως μοναδική ελπίδα τον εμβολιασμό -που φυσικά πρέπει να γίνει μαζικά και με ασφάλεια- όμως την ίδια στιγμή δεν παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την οργάνωσή του στις υποδομές που απαιτούνται; Αντίθετα φορτώνει ένα ακόμα καθήκον στα ήδη υπερκορεσμένα νοσοκομεία ενώ καταργεί δομές των ήδη ανεπαρκέστατων Κέντρων Υγείας, μετατρέποντας τα σε εμβολιαστικά κέντρα.
Σε αντίθεση όλων αυτών, οι μονοπωλιακοί όμιλοι καρπώνονται δισεκατομμύρια, οι φαρμακευτικές εταιρείες να αυξάνουν την κερδοφορία τους, ενώ τα φάρμακα, το υγειονομικό υλικό, τα εμβόλια, η έρευνα, να είναι στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου και γίνονται αντικείμενο κερδοσκοπίας ανάμεσα στις χώρες, όξυνσης της ανισοτιμίας και γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων.
Η όξυνση αυτών των ανταγωνισμών για την παραγωγή και τη διάθεση των εμβολίων και των φαρμάκων, οι καθυστερήσεις στον αναγκαίο εμβολιασμό, οι αποκλεισμοί και η μη δημοσιοποίηση των συμβάσεων με τις φαρμακευτικές βιομηχανίες, εκφράζουν τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος που λειτουργεί με κριτήριο το κέρδος των μονοπωλιακών ομίλων.
Από την άλλη, τα υποτιθέμενα μέτρα και η αυστηρότητα της κυβέρνησης στους εργασιακούς χώρους, σταματούν έξω από αυτούς καθώς η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη, όπως γίνεται και στα συσκευαστήρια της Αργολίδας με τα συνεχή κρούσματα. Τώρα πια καμιά «ατομική ευθύνη» δεν τη σώζει.
Γιατί δε στελεχώνονται οι αρμόδιες κρατικές ελεγκτικές υπηρεσίες, έτσι ώστε να διενεργούνται συνεχώς έλεγχοι στους μεγάλους χώρους δουλειάς, στα σούπερ μάρκετ και αλλού, για τη λήψη και τήρηση όλων των αναγκαίων μέτρων προστασίας των εργαζομένων, αλλά και αυτών που πρέπει να ληφθούν σε περιπτώσεις επιβεβαιωμένων κρουσμάτων;
Τα μόνα ουσιαστικά μέτρα που πήρε η κυβέρνηση είναι για να ενισχύσει τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και να τους διευκολύνει να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους. Έκανε τη ζωή του λαού “κόλαση”, ο οποίος εκτός από την πανδημία, είχε να αντιμετωπίσει την ανεργία, τις απολύσεις, τις αναστολές σύμβασης, την εντατικοποίηση της εργασίας, την αγωνία για την επόμενη μέρα. Οδήγησε χιλιάδες αυταπασχολούμενους σε απόγνωση.
Επιπροσθέτως, τα σχολεία παραμένουν αθωράκιστα, με απαρχαιωμένες ή ανύπαρκτες υποδομές, με πολυπληθείς τάξεις, με ελλιπή καθαριότητα, χωρίς μαζικά τεστ, χωρίς εμβολιασμό των εκπαιδευτικών που αδυνατούν, παρά την φιλότιμη προσπάθεια τους, να αντιμετωπίσουν τις έκτακτες και πρωτόγνωρες συνθήκες που ζούμε. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα σχολεία να ανοιγοκλείνουν, ζώντας καθημερινά γονείς και μαθητές την ανασφάλεια, ενώ σαν απαράδεκτο μέτρο πρόληψης που πήραν είναι τα «ανοιχτά παράθυρα» στις τάξεις, που με τις τελευταίες χαμηλές θερμοκρασίες αναγκάστηκαν να τα κλείσουν ξανά!
Μετά από όλα αυτά, η κυβέρνηση έχει το θράσος να συνεχίζει να κουνάει το δάκτυλο για την ατομική ευθύνη και να λαμβάνει μέτρα για την απαγόρευση των συναθροίσεων. Προσπαθεί συστηματικά να στοχοποιήσει όσους κινητοποιούνται ενάντια στην αντιλαϊκή της πολιτική, διεκδικώντας να ληφθούν μέτρα προστασίας για τον εργαζόμενο λαό, τηρώντας με ευλάβεια τα μέτρα.
Γιατί αυτό είναι το καπιταλιστικό σύστημα, αυτή είναι η αποκρουστική εικόνα του σάπιου συστήματος που στηρίζουν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, όπου το φάρμακο, η υγεία, η εκπαίδευση είναι εμπορεύματα και μάλιστα πανάκριβα. Κατά τα άλλα στήνεται για άλλη μια φορά ο γνωστός σκυλοκαβγάς για το ποιος έχει τις μεγαλύτερες ευθύνες για την εκρηκτική κατάσταση στο ΕΣΥ, για την οποία όλοι έχουν βάλει το χέρι τους. Αυτός είναι ο πραγματικός και ορατός εχθρός από τον οποίο ο λαός πρέπει να απαλλαγεί.
Απέναντι στην κατάσταση που διαμορφώνεται, ο λαός χρειάζεται να αντιτάξει την πάλη και την οργάνωση του αγώνα, για την προστασία της υγείας και της ίδιας του της ζωής. Να δυναμώσει η αλληλεγγύη και η διεκδίκηση προκειμένου, έστω και τώρα, πριν φτάσουμε στο απροχώρητο και πριν θρηνήσουμε και άλλα πολλά θύματα.
Ο λαός πρέπει να απαιτήσει από την κυβέρνηση, να ενισχυθεί αποφασιστικά το δημόσιο σύστημα Υγείας με μαζικές προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού, με ενίσχυση των υποδομών και ουσιαστική αναβάθμιση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Να γίνουν μαζικά δωρεάν τεστ στον πληθυσμό και να υπάρξει κρατικός έλεγχος σε ευαίσθητους χώρους όπως γηροκομεία κ.α. Να επιταχθεί άμεσα ο ιδιωτικός τομέας της Υγείας και να ενταχθεί στον κρατικό σχεδιασμό.
Να διασφαλισθούν όλα τα μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς. Κανένας εργαζόμενος, επαγγελματίας χωρίς αξιοπρεπές εισόδημα και έκτακτο επίδομα σε όλους τους ανέργους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Να εξασφαλισθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να ανοίξουν με ασφάλεια τα πανεπιστήμια και τα σχολεία. Να μην εφαρμοστεί το απαράδεκτο νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια.
Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή πρόταξε το ζήτημα της προστασίας της υγείας και των δικαιωμάτων του λαού με συγκεκριμένες προτάσεις. Από την πρώτη στιγμή τόνισε ότι και κάτω από τις μάσκες ο λαός μας έχει φωνή και δε μπορεί η πανδημία να λειτουργεί ως πρόσχημα για να επιβληθεί σιγή νεκροταφείου για τις εργατικές – λαϊκές διεκδικήσεις. Το ΚΚΕ αναδεικνύει την αναγκαιότητα ενός άλλου ανώτερου συστήματος, του σοσιαλισμού, που μπορεί να θέσει τις σύγχρονες επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες στην υπηρεσία όλου του λαού με βάση τις ανάγκες του.
