Το νέο Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. απευθύνεται στην προοδευτική κοινωνική πλειοψηφία που γνωρίζει τη σημασία του δημόσιου συστήματος υγείας, μιας σύγχρονης και ισχυρής δημοσίας εκπαίδευσης, των δημόσιων αγαθών, του κοινωνικού κράτους, της καταπολέμησης των ανισοτήτων, της ενίσχυσης και διεύρυνσης της δημοκρατίας.
Η ανάπτυξη της χώρας, δεν θα πρέπει να ευνοεί επιλεγμένα μεγάλες επιχειρήσεις και ημέτερους ενώ τα μεγάλα τμήματα της κοινωνίας είναι παγιδευμένα στην ανεργία, στη φτώχεια, στη μόνιμη υπερχρέωση, στην έλλειψη προοπτικής.
Το άνοιγμα της συζήτησης που ακολούθησε έκανε με μικρή εισαγωγή ο Κ. Γρατσέας, συντονιστής της απερχόμενης Νομαρχιακής. Ακολούθησε ο Παν. Παναγιώτου (εκ μέρους της Π.Σ).
Φιλοξενούμενοι της συνδιάσκεψης ήταν: Φώτης Δαμούλος, Πρόεδρος Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αργολίδας, Φώτης Κολεβέντης, Πρόεδρος Εργατικού Κέντρου Άργους, Αντώνης Ντέμος Πρόεδρος Δασκάλων, Τάκης Μακρής Πρόεδρος Ε.Β.Ε.Ε, Καλογερόπουλος Ιωάννης Πρόεδρος Αγρ. Συνεταιρισμού Αγ. Τριάδας.
Τέλος έκλεισε τη συζήτηση ο Χάρης Τσιόκας από το Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ.
Ακολουθεί ολόκληρη η τοποθέτηση του βουλευτή:
« Toυς τελευταίους μήνες γινόμαστε μάρτυρες της διπλής διάψευσης της κυβερνητικής πολιτικής. Τώρα η κοινωνία είναι αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα, αποτέλεσμα της διπλής αποτυχίας της κυβέρνησης, στον τομέα της υγείας και σ’ αυτόν της οικονομίας. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι από τον περυσινό Ιούνιο ζούμε μια κυλιόμενη αποτυχία και διάψευση όλων των στόχων της κυβέρνησης.
Συγκεκριμένα:
Το σύστημα υγείας βρίσκεται ξανά σε οριακή κατάσταση,.
Η ύφεση αποδεικνύεται πολύ πιο βαθιά από κάθε κυβερνητική πρόβλεψη και, το πιο σημαντικό, παρατείνεται μέσα στο 2021.
Οι αρχικές προσδοκίες για ισχυρή ανάκαμψη μέσα στο 2021 διαρκώς μετατίθενται.
Η περικοπή μισθών και εισοδημάτων, οι απολύσεις, ο κίνδυνος μαζικών χρεοκοπιών χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων συνθέτουν μια εικόνα κοινωνικής κρίσης διαρκείας.
Η λογική τού «βλέποντας και κάνοντας»
Η εξέλιξη της πανδημίας και της ύφεσης ανατρέπει όλα τα δεδομένα και καθιστά επικίνδυνη τη λογική τού «βλέποντας και κάνοντας» που ακολουθεί η κυβέρνηση από την αρχή της κρίσης. Τα μέτρα για τη στήριξη της οικονομίας ήταν εξαρχής ανεπαρκή, αποσπασματικά, έρχονταν με καθυστέρηση.
Για παράδειγμα, οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ αφορούν ολόκληρη τη νέα δεκαετία. Όμως δεν θα πρέπει οι αποφάσεις να υποτάσσονται σε συγκυριακά και κομματικά κριτήρια, όπως κάνει η παρούσα κυβέρνηση. Χρειαζόμαστε ένα σχέδιο με διαφάνεια, διαβούλευση, συνεννόηση, δημοκρατικό και συμμετοχικό σχεδιασμό και ακόμη με αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του λαού και της κοινωνίας. Η ενίσχυση του ΕΣΥ σε μόνιμη βάση, η ρύθμιση του συσσωρευμένου χρέους επιχειρήσεων και νοικοκυριών, η στήριξη της απασχόλησης και της μικρής επιχειρηματικότητας με κάθε πρόσφορο μέσο είναι μεταξύ των προτεραιοτήτων. Δυστυχώς, η παρούσα κυβέρνηση ούτε διαθέτει ένα τέτοιο σχέδιο, αλλά ούτε θέλει να αναγνωρίσει την αναγκαιότητά του, καθώς αυτό είναι στον αντίποδα των ιδεολογικών και αξιακών δεσμεύσεών της.
Παρωχημένος νεοφιλελευθερισμός η Έκθεση Πισσαρίδη
Η έκθεση Πισσαρίδη, την οποία έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση, βρίσκεται σε αντίθεση με τις ανάγκες της κοινωνίας και της συγκυρίας. To σχέδιο Πισσαρίδη – κυβέρνησης στηρίζεται σε έναν παρωχημένο νεοφιλελευθερισμό. Ενώ διεθνώς αναγνωρίζεται η σημασία των δημοσίων αγαθών, του ισχυρού κοινωνικού κράτους και της δημόσιας παρέμβασης για τη μείωση των ανισοτήτων, η κυβερνητική πολιτική εμμένει στη λογική της ιδιωτικοποίησης των πάντων.
Τόσο η έκθεση Πισσαρίδη όσο και η κυβέρνηση συνεχίζουν την πολιτική των μνημονίων και της τρόικα. Στον τομέα της εργασίας, επιδιώκουν την συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, καθώς και την ουσιαστική κατάργηση της εγγυημένης, από το Κράτος, επικουρικής σύνταξης. Τέλος, στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής δεν υπάρχει καν μια λογική στήριξης της μικρομεσαίας επιχείρησης.
Αδιαφανής ο σχεδιασμός αξιοποίησης των πόρων του Ταμείου
Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης είναι σημαντικοί. Όμως και στο παρελθόν, ιδίως τη δεκαετία του 2000, υπήρξε «αφθονία» πόρων. Κι εν τέλει οδηγηθήκαμε στη χρεοκοπία. Άρα, μεγάλη σημασία έχει ο τρόπος αξιοποίησης των πόρων και η ύπαρξη ενός σχεδίου με συγκεκριμένους κοινωνικούς και οικονομικούς στόχους, και όχι απλά μιας λίστας έργων με στόχο την απορρόφηση των πόρων.
Η διαδικασία σύνταξης του Σχεδίου αποτελεί μνημείο αδιαφάνειας και προχειρότητας. Θα περίμενε κάποιος έναν ευρύτερο διάλογο, όχι μόνο με τα κόμματα, αλλά κυρίως με τους φορείς της κοινωνίας και της οικονομίας, για το ζήτημα του ελληνικού Σχεδίου για την ανάκαμψη, καθώς πρόκειται για ένα σχέδιο που υπερβαίνει τον κύκλο ζωής μιας κυβέρνησης. Κάτι όμως που δεν έπραξε η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη.
Δεν θα ήταν υπερβολή να υποστηρίξουμε ότι το κυβερνητικό Σχέδιο Ανάκαμψης δεν είναι σχέδιο, αλλά λίστα έργων που ευνοούν κυρίως τις μεγάλες επιχειρήσεις.
Συμπερασματικά, το κυβερνητικό σχέδιο για την απορρόφηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης όπως και το «Σχέδιο Πισσαρίδη» δεν μπορούν να απαντήσουν σήμερα στα προβλήματα της κρίσης, ούτε να προετοιμάσουν τη χώρα για τη μετά την πανδημία εποχή.
Αβέβαιη και άνιση ανάκαμψη
Επομένως, δεν υπάρχει αξιόπιστο σχέδιο για τη διατηρήσιμη και βιώσιμη ανάκαμψη της οικονομίας και της κοινωνίας. Η ανάκαμψη, όποτε και αν έρθει, όση και αν είναι, θα συνοδεύεται από μεγάλες ανισότητες. Δηλαδή την ώρα που κάποιες μικρές κοινωνικές ομάδες θα βλέπουν τον πλούτο τους να αυξάνει, μεγάλα τμήματα της κοινωνίας θα έχουν παγιδευτεί στην ανεργία, στη φτώχεια, στη μόνιμη υπερχρέωση, στην έλλειψη προοπτικής.
Η κατάσταση είναι σοβαρή, δύσκολη και κρίσιμη. Δεν πρέπει να προσεγγίζεται με όρους τυφλού κομματικού ανταγωνισμού. Υπάρχει ανάγκη συνεννόησης σε σημαντικά θέματα όπου οι συνέπειες των επιλογών είναι μακροχρόνιες. Η αντιμετώπιση της πανδημίας, οι αλλαγές στην παιδεία, η διεύθυνση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, ο σχεδιασμός της κατανομής των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, η αντιμετώπιση θεμάτων εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας είναι μερικά πεδία στα οποία ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διατύπωσε θετικές προτάσεις, χωρίς όμως να υπάρχει ανταπόκριση.
Και όχι μόνο δεν υπάρχει συνεννόηση, αλλά η κυβέρνηση αξιοποιεί την κρίση ως ευκαιρία για να υλοποιήσει ένα αντιδημοκρατικό και αντικοινωνικό σχέδιο, που περιλαμβάνει περιορισμό του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων, θεσμοθέτηση απλήρωτης εργασίας, περιορισμό των συνδικαλιστικών ελευθεριών, εξυπηρέτηση ημετέρων και ιδιωτικών συμφερόντων, περιορισμό του δικαιώματος πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, και μόνιμη παρουσία της αστυνομίας στα Πανεπιστήμια. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη περιορίζει δικαιώματα και αμφισβητεί κατακτήσεις τις μεταπολίτευσης.
Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βάση ευρύτερων συγκλίσεων και προοδευτικής διεξόδου
Η κοινωνία πλέον συνειδητοποιεί τα νέα δεδομένα. Η δυσαρέσκεια μεγαλώνει. Το πολιτικό κλίμα αλλάζει. Όμως η διάχυτη αμφισβήτηση και δυσαρέσκεια δεν πρέπει να επιτρέψουμε να οδηγήσουν σε ακροδεξιά, λαϊκιστικά αδιέξοδα. Πρέπει να μετατραπούν σε ένα νέο πολιτικό, προοδευτικό, ριζοσπαστικό σχέδιο για το μέλλον.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ καταθέτει τη δική του απάντηση στην πολυδιάστατη κρίση και στις πολιτικές της κυβέρνησης, εκπόνησε και θα δημοσιοποιήσει το πρόγραμμά του το οποίο περιέχει εμβληματικές αλλαγές και δείχνει έναν άλλο δρόμο για την κοινωνία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αντιμετωπίζει το μέλλον με αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση, καθώς βασικές ιδέες και πολιτικές του επιλογές δικαιώνονται μέσα από την εμπειρία της πανδημίας. Σήμερα γίνεται ακόμη πιο φανερή η σημασία του δημόσιου συστήματος υγείας, μιας σύγχρονης και ισχυρής δημοσίας εκπαίδευσης, των δημόσιων αγαθών, του κοινωνικού κράτους, της καταπολέμησης των ανισοτήτων, της ενίσχυσης και διεύρυνσης της δημοκρατίας.
Όμως, πέρα από το πρόγραμμα, καλούμαστε ως κοινωνία να συνδιαμορφώσουμε ένα όραμα για το μέλλον πέρα από τη μεγέθυνση και την ανάπτυξη, που θα απαντά στις προκλήσεις της εποχής μας, στη βάση προοδευτικών αξιών, για μια κοινωνία ισότητας, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης. Υπάρχει η προοδευτική κοινωνική πλειοψηφία που θέλει μια χώρα που να διαθέτει ισχυρή παραγωγική βάση, αλλά με αυστηρή προστασία του περιβάλλοντος και την κοινωνία να λειτουργεί με αλληλεγγύη, χωρίς αποκλεισμούς και να είναι ανοικτή στο μέλλον. Σε αυτήν την ευρεία κοινωνική πλειοψηφία απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με το πρόγραμμα και τις αξίες του. Ένα πρόγραμμα που αποτελεί αφετηρία για διάλογο με την κοινωνία, για να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις και τους όρους μιας προοδευτικής διεξόδου από την πολυδιάστατη κρίση».
Συγκεκριμένα:
Το σύστημα υγείας βρίσκεται ξανά σε οριακή κατάσταση,.
Η ύφεση αποδεικνύεται πολύ πιο βαθιά από κάθε κυβερνητική πρόβλεψη και, το πιο σημαντικό, παρατείνεται μέσα στο 2021.
Οι αρχικές προσδοκίες για ισχυρή ανάκαμψη μέσα στο 2021 διαρκώς μετατίθενται.
Η περικοπή μισθών και εισοδημάτων, οι απολύσεις, ο κίνδυνος μαζικών χρεοκοπιών χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων συνθέτουν μια εικόνα κοινωνικής κρίσης διαρκείας.
Η λογική τού «βλέποντας και κάνοντας»
Η εξέλιξη της πανδημίας και της ύφεσης ανατρέπει όλα τα δεδομένα και καθιστά επικίνδυνη τη λογική τού «βλέποντας και κάνοντας» που ακολουθεί η κυβέρνηση από την αρχή της κρίσης. Τα μέτρα για τη στήριξη της οικονομίας ήταν εξαρχής ανεπαρκή, αποσπασματικά, έρχονταν με καθυστέρηση.
Για παράδειγμα, οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ αφορούν ολόκληρη τη νέα δεκαετία. Όμως δεν θα πρέπει οι αποφάσεις να υποτάσσονται σε συγκυριακά και κομματικά κριτήρια, όπως κάνει η παρούσα κυβέρνηση. Χρειαζόμαστε ένα σχέδιο με διαφάνεια, διαβούλευση, συνεννόηση, δημοκρατικό και συμμετοχικό σχεδιασμό και ακόμη με αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του λαού και της κοινωνίας. Η ενίσχυση του ΕΣΥ σε μόνιμη βάση, η ρύθμιση του συσσωρευμένου χρέους επιχειρήσεων και νοικοκυριών, η στήριξη της απασχόλησης και της μικρής επιχειρηματικότητας με κάθε πρόσφορο μέσο είναι μεταξύ των προτεραιοτήτων. Δυστυχώς, η παρούσα κυβέρνηση ούτε διαθέτει ένα τέτοιο σχέδιο, αλλά ούτε θέλει να αναγνωρίσει την αναγκαιότητά του, καθώς αυτό είναι στον αντίποδα των ιδεολογικών και αξιακών δεσμεύσεών της.
Παρωχημένος νεοφιλελευθερισμός η Έκθεση Πισσαρίδη
Η έκθεση Πισσαρίδη, την οποία έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση, βρίσκεται σε αντίθεση με τις ανάγκες της κοινωνίας και της συγκυρίας. To σχέδιο Πισσαρίδη – κυβέρνησης στηρίζεται σε έναν παρωχημένο νεοφιλελευθερισμό. Ενώ διεθνώς αναγνωρίζεται η σημασία των δημοσίων αγαθών, του ισχυρού κοινωνικού κράτους και της δημόσιας παρέμβασης για τη μείωση των ανισοτήτων, η κυβερνητική πολιτική εμμένει στη λογική της ιδιωτικοποίησης των πάντων.
Τόσο η έκθεση Πισσαρίδη όσο και η κυβέρνηση συνεχίζουν την πολιτική των μνημονίων και της τρόικα. Στον τομέα της εργασίας, επιδιώκουν την συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, καθώς και την ουσιαστική κατάργηση της εγγυημένης, από το Κράτος, επικουρικής σύνταξης. Τέλος, στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής δεν υπάρχει καν μια λογική στήριξης της μικρομεσαίας επιχείρησης.
Αδιαφανής ο σχεδιασμός αξιοποίησης των πόρων του Ταμείου
Οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης είναι σημαντικοί. Όμως και στο παρελθόν, ιδίως τη δεκαετία του 2000, υπήρξε «αφθονία» πόρων. Κι εν τέλει οδηγηθήκαμε στη χρεοκοπία. Άρα, μεγάλη σημασία έχει ο τρόπος αξιοποίησης των πόρων και η ύπαρξη ενός σχεδίου με συγκεκριμένους κοινωνικούς και οικονομικούς στόχους, και όχι απλά μιας λίστας έργων με στόχο την απορρόφηση των πόρων.
Η διαδικασία σύνταξης του Σχεδίου αποτελεί μνημείο αδιαφάνειας και προχειρότητας. Θα περίμενε κάποιος έναν ευρύτερο διάλογο, όχι μόνο με τα κόμματα, αλλά κυρίως με τους φορείς της κοινωνίας και της οικονομίας, για το ζήτημα του ελληνικού Σχεδίου για την ανάκαμψη, καθώς πρόκειται για ένα σχέδιο που υπερβαίνει τον κύκλο ζωής μιας κυβέρνησης. Κάτι όμως που δεν έπραξε η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη.
Δεν θα ήταν υπερβολή να υποστηρίξουμε ότι το κυβερνητικό Σχέδιο Ανάκαμψης δεν είναι σχέδιο, αλλά λίστα έργων που ευνοούν κυρίως τις μεγάλες επιχειρήσεις.
Συμπερασματικά, το κυβερνητικό σχέδιο για την απορρόφηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης όπως και το «Σχέδιο Πισσαρίδη» δεν μπορούν να απαντήσουν σήμερα στα προβλήματα της κρίσης, ούτε να προετοιμάσουν τη χώρα για τη μετά την πανδημία εποχή.
Αβέβαιη και άνιση ανάκαμψη
Επομένως, δεν υπάρχει αξιόπιστο σχέδιο για τη διατηρήσιμη και βιώσιμη ανάκαμψη της οικονομίας και της κοινωνίας. Η ανάκαμψη, όποτε και αν έρθει, όση και αν είναι, θα συνοδεύεται από μεγάλες ανισότητες. Δηλαδή την ώρα που κάποιες μικρές κοινωνικές ομάδες θα βλέπουν τον πλούτο τους να αυξάνει, μεγάλα τμήματα της κοινωνίας θα έχουν παγιδευτεί στην ανεργία, στη φτώχεια, στη μόνιμη υπερχρέωση, στην έλλειψη προοπτικής.
Η κατάσταση είναι σοβαρή, δύσκολη και κρίσιμη. Δεν πρέπει να προσεγγίζεται με όρους τυφλού κομματικού ανταγωνισμού. Υπάρχει ανάγκη συνεννόησης σε σημαντικά θέματα όπου οι συνέπειες των επιλογών είναι μακροχρόνιες. Η αντιμετώπιση της πανδημίας, οι αλλαγές στην παιδεία, η διεύθυνση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, ο σχεδιασμός της κατανομής των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, η αντιμετώπιση θεμάτων εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας είναι μερικά πεδία στα οποία ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διατύπωσε θετικές προτάσεις, χωρίς όμως να υπάρχει ανταπόκριση.
Και όχι μόνο δεν υπάρχει συνεννόηση, αλλά η κυβέρνηση αξιοποιεί την κρίση ως ευκαιρία για να υλοποιήσει ένα αντιδημοκρατικό και αντικοινωνικό σχέδιο, που περιλαμβάνει περιορισμό του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων, θεσμοθέτηση απλήρωτης εργασίας, περιορισμό των συνδικαλιστικών ελευθεριών, εξυπηρέτηση ημετέρων και ιδιωτικών συμφερόντων, περιορισμό του δικαιώματος πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, και μόνιμη παρουσία της αστυνομίας στα Πανεπιστήμια. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη περιορίζει δικαιώματα και αμφισβητεί κατακτήσεις τις μεταπολίτευσης.
Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βάση ευρύτερων συγκλίσεων και προοδευτικής διεξόδου
Η κοινωνία πλέον συνειδητοποιεί τα νέα δεδομένα. Η δυσαρέσκεια μεγαλώνει. Το πολιτικό κλίμα αλλάζει. Όμως η διάχυτη αμφισβήτηση και δυσαρέσκεια δεν πρέπει να επιτρέψουμε να οδηγήσουν σε ακροδεξιά, λαϊκιστικά αδιέξοδα. Πρέπει να μετατραπούν σε ένα νέο πολιτικό, προοδευτικό, ριζοσπαστικό σχέδιο για το μέλλον.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ καταθέτει τη δική του απάντηση στην πολυδιάστατη κρίση και στις πολιτικές της κυβέρνησης, εκπόνησε και θα δημοσιοποιήσει το πρόγραμμά του το οποίο περιέχει εμβληματικές αλλαγές και δείχνει έναν άλλο δρόμο για την κοινωνία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αντιμετωπίζει το μέλλον με αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση, καθώς βασικές ιδέες και πολιτικές του επιλογές δικαιώνονται μέσα από την εμπειρία της πανδημίας. Σήμερα γίνεται ακόμη πιο φανερή η σημασία του δημόσιου συστήματος υγείας, μιας σύγχρονης και ισχυρής δημοσίας εκπαίδευσης, των δημόσιων αγαθών, του κοινωνικού κράτους, της καταπολέμησης των ανισοτήτων, της ενίσχυσης και διεύρυνσης της δημοκρατίας.
Όμως, πέρα από το πρόγραμμα, καλούμαστε ως κοινωνία να συνδιαμορφώσουμε ένα όραμα για το μέλλον πέρα από τη μεγέθυνση και την ανάπτυξη, που θα απαντά στις προκλήσεις της εποχής μας, στη βάση προοδευτικών αξιών, για μια κοινωνία ισότητας, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης. Υπάρχει η προοδευτική κοινωνική πλειοψηφία που θέλει μια χώρα που να διαθέτει ισχυρή παραγωγική βάση, αλλά με αυστηρή προστασία του περιβάλλοντος και την κοινωνία να λειτουργεί με αλληλεγγύη, χωρίς αποκλεισμούς και να είναι ανοικτή στο μέλλον. Σε αυτήν την ευρεία κοινωνική πλειοψηφία απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με το πρόγραμμα και τις αξίες του. Ένα πρόγραμμα που αποτελεί αφετηρία για διάλογο με την κοινωνία, για να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις και τους όρους μιας προοδευτικής διεξόδου από την πολυδιάστατη κρίση».
