1821 - 2021: Εμβατήριο «Ευζωνάκι» από το Μουσικό Σχολείο Αργολίδας (βίντεο)

1821 - 2021: Δύο χρονολογίες του παγκόσμιου και εθνικού χωροχρόνου. Το ποτάμι των 200 χρόνων που κυλά ανάμεσά τους «αφηγείται» αυτή την αδιάλειπτη συνέχεια μνήμης, ατομικής και συλλογικής που αποτελεί τον πυρήνα της εθνικής ταυτότητας. 

 Το 1821 δεν είναι μόνο η αφετηρία του έθνους-κράτους, αλλά και παρακαταθήκη υποδειγμάτων ηρωικής συμπεριφοράς για τους επερχόμενους, γράφει ο ιστορικός Θάνος Βερέμης, υπογραμμίζοντας τη σύνδεση του χθες με το σήμερα και αποκαλύπτοντας τον αόρατο μίτο της ιστορίας…

Ξετυλίγοντας λοιπόν το κουβάρι αυτής της ιστορικής διαδρομής θελήσαμε να μετουσιώσουμε το ιστορικό παρελθόν και τη σύγχρονη ιστορία σε ένα συνεχές παρόν, μέσω της συνενωτικής λειτουργίας της μουσικής. Θελήσαμε να αποτυπώσουμε το ρυθμό της αέναης και ακατάπαυστης κίνησης της μνήμης και της ιστορίας σε ένα ά - χρονο σχήμα.

Με αυτή την προσδοκία, στο κέντρο του ιστορικού αυτού «πίνακα» μια φιγούρα, αναδύεται επιβλητικά, αυτή του Εύζωνα. Οι Εύζωνοι ήταν επίλεκτοι στρατιώτες του ελληνικού στρατού, ευρύτερα γνωστοί ως τσολιάδες. Μέσα από την ιστορική δράση των ευζωνικών ταγμάτων, έχουν αναχθεί σε σύμβολα γενναιότητας για τον ελληνικό λαό. Στις μέρες μας «Εύζωνοι» είναι οι στρατιώτες της Προεδρικής Φρουράς, οι οποίοι εκτελούν μόνο αποστολές «τελετουργικού» χαρακτήρα, όπως αυτή της συμβολικής φύλαξης του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη, που βρίσκεται στην Πλατεία Συντάγματος, δίπλα στην Βουλή των Ελλήνων.

Αυτές τις ηρωικές – συμβολικές μορφές, διαλέξαμε να «ζωγραφίσουμε» μουσικά σε ρυθμό εμβατηρίου, με το γνωστό «Ευζωνάκι», που αναφέρεται στην λεβεντιά των Ευζώνων, την υπερηφάνεια η οποία τους διακρίνει, στην ιδιαίτερη ενδυμασία τους και τέλος στην εθνική συγκίνηση που προκαλεί το πέρασμά τους.

Παιανίζοντας λοιπόν τούτο το εμβατήριο, θυμόμαστε και αποδίδουμε τον δικό μας φόρο τιμής σε όλους τους πολεμιστές του ’21, που αγωνιστήκαν για την «άνοιξη της ελευθερίας», αφήνοντας μας πολύτιμη παρακαταθήκη να κάνουμε «άλματα πιο γρήγορα από τη φθορά». (Ο. Ελύτης)

Δύσβατος όμως ο λαβύρινθος της μνήμης και ακόμη πιο δύσβατο το μονοπάτι της ιστορικής αυτογνωσίας και συνέχειας για εμάς, τους νεοέλληνες του 2021. Ζώντας «σ’ έναν κόσμο που ολοένα στενεύει» δημιουργείται αδήριτο το ιστορικό χρέος να αναζητήσουμε «τον άνθρωπο όπου κι αν βρίσκεται» και να παλέψουμε, ώστε να φτάσουμε «από το εγώ στο εμείς» κατά τις συμβουλές των Γ. Σεφέρη και Ι. Μακρυγιάννη, εμπνεόμενοι από τις αξίες της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας.

Επιμέλεια κειμένου : Καλλιόπη Καλποδήμου (Φιλόλογος–Θεατρολόγος)

Εμβατήριο: «Ευζωνάκι»

Μουσικοί:
Λίδια Λαπίνσκι - Φλάουτο
Χρήστος Κατσίρης - Φλάουτο
Κωνσταντίνος Γιαννούλας - Κλαρινέτο
Αγγελίνα Κατσίρη - Άλτο Σαξόφωνο
Μαρκέλλα Σχοινοχωρίτη - Άλτο Σαξόφωνο
Θάνος Μότσης - Τρομπέτα
Αντώνιος Λαπίνσκι - Τρομπέτα
Χριστόφορος Αλεξίου - Τρομπόνι
Λυδία Μπικάκη - Ταμπούρο
Αλέξανδρος Παντελές - Κάσα
Ευδοκία Μπάτα - Κρουστά

Διεύθυνση: Κωνσταντίνος Μπάτας

Υπεύθυνοι Καθηγητές:
Σπύρος Μαρίνης - Κλαρινέτο
Κώστας Συρράκος - Τρομπέτα
Φάνης Σμαράιδος - Τούμπα, Ευφώνιο

Επεξεργασία βίντεο: Κώστας Μπάτας