Η μαθήτρια και οι μαθητές της Α2 Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Αργολίδας, Χατζή Αγγελική, Ντεβές Στυλιανός και Μπάτας Κωνσταντίνος ερμηνεύουν το θρυλικό τραγούδι «Να ’τανε το 21» του Σταύρου Κουγιουμτζή και της Σώτιας Τσώτου.
Μέρα που ’ναι σήμερα, το πρώτο τραγούδι που ήρθε στο μυαλό μου (όπως και σε πολλών άλλων πιστεύω), δεν είναι άλλο από το θρυλικό «Να ’τανε το 21» του Σταύρου Κουγιουμτζή και της Σώτιας Τσώτου που ηχογραφήθηκε το 1969, αρχικά με τον Γιώργο Νταλάρα για την Minos και μετά από δυο εβδομάδες με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση στην Columbia. Και οι δυο εκτελέσεις κυκλοφόρησαν σε δίσκους 45 στροφών.Είναι γνωστή πλέον η ιστορία με την παρέμβαση και τη διαμαρτυρία του τουρκικού προξενείου και την αλλαγή της λέξης «τουρκοπούλα» σε «ομορφούλα» τόσο στην εκτέλεση του Νταλάρα, όσο και σε αυτή του Μπιθικώτση.Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής το 45άρι σημείωσε τότε περισσότερες από 80.000 πωλήσεις. Η τεράστια επιτυχία του «Να ‘τανε το ‘21» ώθησε πολλές άλλες δισκογραφικές εταιρείες να προχωρήσουν σε επανεκτελέσεις.
ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΙΜΙΛΙΑΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΉ
Στο πλαίσιο μιας σειράς συζητήσεων που θα συμπεριληφθούν σε ένα βιβλίο για τον Σταύρο Κουγιουμτζή, η Αιμιλία Κουγιουμτζή, σύζυγος του Σταύρου, είπε σχετικά με το ’21 και την εποχή του:
- Εμείς κάναμε παρέα με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση τότε… Μια μέρα του λέει ο Σταύρος «για άκου και ένα τραγούδι». Ακούει ο Γρηγόρης το «21» και «τρελαίνεται», πριν ακόμα ηχογραφηθεί με τον Νταλάρα. «Ρε αυτό είναι σουξέ» του λέει. Κι αρχίζει και το μαθαίνει… Μπερδεύονταν μάλιστα κι αντί για «Τουρκοπούλα» έλεγε «κορτοπούλα»… Το είχε πει τόσες φορές, που στο τέλος από το πολύ «Μού’ξα και μού’ξα- να’ρχονται ένα ένα» τον φωνάζαμε ο «Μούξας». Ο Μάτσας εν τω μεταξύ δεν το είχε πιστέψει το τραγούδι. Του το πήγε ο Σταύρος, το έγραψαν με τον Νταλάρα και δεν το κυκλοφορούσε…
Μια μέρα ήταν ο Σταύρος στο γραφείο του Μάτσα και τον ρώτησε: «Άντε πότε θα το βγάλεις;» Εκείνη τη στιγμή, χτύπησε το τηλέφωνο, το σήκωσε ο Μάτσας και είπε: «Σοβαρά; Αλήθεια;» και το έκλεισε... Ξέρεις τι τηλεφώνημα ήταν αυτό; Του είπαν πως «το γράφει στο στούντιο, αυτή τη στιγμή ο Μπιθικώτσης». Κι από την άλλη μέρα άρχισε να τυπώνει τους δίσκους με το τραγούδι και στις ετικέτες πάνω έγραφαν όλοι «Πρώτη εκτέλεση». Δεν προλάβαιναν να βάζουν «Πρώτη εκτέλεση». Εν τω μεταξύ ο Γρηγόρης, χωρίς να ρωτήσει το Σταύρο, το πήρε χαμηλά, δεν το είπε στον τόνο που έπρεπε, έβαλε και στην αρχή μια τρομπέτα… Μάλιστα, είχε θυμώσει που δεν μας άρεσε η εκτέλεσή του….Έχω την εικόνα από το Σταύρο πριν πάει για το στούντιο. Τον «έτρωγε» κάτι… «Κάτι πρέπει να βάλω στην αρχή, κάτι…» και σκέφθηκε το φλάουτο… Βγήκαν λοιπόν, σχεδόν παράλληλα, και οι δυο εκτελέσεις, λίγο πιο νωρίς του Νταλάρα και γίνεται χαμός. Αφού θυμάμαι από την πρώτη βδομάδα, πήγαινα στον μπακάλη και άκουγα το τραγούδι , από τα ραδιόφωνα, από τον κόσμο… Υπήρχε μάλιστα και η «διαμάχη» για το ποιος το λέει πιο καλά...
Μια μέρα που βρεθήκαμε με το Μανώλη Μητσιά μας είπε για τη διένεξη του Λαμπρόπουλου (προέδρου της «Columbia») με τον Μπιθικώτση. Ήταν έξω από το γραφείο του Λαμπρόπουλου και τον άκουσε που έλεγε «πως τον αφήσατε και σας έφυγε ο Κουγιουμτζής; Δεν έκανε μόνο καλά τραγούδια εκεί , έβγαλε κι έναν τραγουδιστή». Κι ο Μπιθικώτσης έλεγε «σε μένα τα λέτε τώρα; Εγώ δεν σας τον έφερα;»
