O σκλαβωμένος Έλληνας κατάφερε με τα λόγια και τον θάνατο του Ρήγα, με τις πράξεις ενός Υψηλάντη, με τον βαρύ όρκο της Φιλικής Εταιρείας που έδιναν πάνω στο Ευαγγέλιο όσων είχαν μυηθεί να του δημιουργηθεί μια ελπίδα.
Η ελπίδα στις καρδιές των άβουλων Ελλήνων μέχρι τότε έγινε σπίθα, και η σπίθα αυτή, φωτιά, φωτιά που ξέσπασε, και εναντιώθηκε στον τούρκικο ζυγό. Η ελευθερία ενός λαού δεν έρχεται χωρίς να χυθεί αίμα και ο καταπιεσμένος αυτός λαός ήταν πρόθυμος να σκοτωθεί, ήταν πρόθυμος να χάσει ζωές αρκεί να δει μια μέρα την χώρα λεύτερη.
Άνθρωποι που είχαν μάθει πέντε κολλυβογράμματα και μόλις που ήξεραν να βάζουν την υπογραφή τους ήταν αυτοί που έτρεξαν να πάρουν πρώτοι το ντουφέκι και το γιαταγάνι και να ξεκινήσουν έναν ανένδοτο αγώνα με σύμμαχο το Θεό και τον Σταυρό που κουβαλούσαν 400 χρόνια περίπου.
<< Με το να χέρι το Σταυρό και το σπαθί στον ώμο...
Γι' αντάμωμα της Λευτεριάς δεν έχει άλλο δρόμο....
Αυτός είναι ο μόνος δρόμος αδέρφια!!!>>
Λόγια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη που ζέσταναν την ψυχή των απλών ανθρώπων, δέθηκαν με τον Αρχιστράτηγο και τον ακολούθησαν σε όλες τις μάχες ενάντια των τούρκων.
Ήταν Μάρτης του 1821, γενικός ξεσηκωμός, πρώτη η Μάνη ύψωσε την Σημαία της Επαναστάσεως, και ύστερα ο υπόλοιπος Μοριάς.
<< ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ >>
Μάχες μέχρις εσχάτων, μια χούφτα Έλληνες με μια ψυχή, ενωμένη σαν μια γροθιά, εναντίον χιλιάδων στρατευμάτων.
Και το κατάφεραν, μετά και την Άλωση της Τριπολιτσάς η νίκη και η ελευθερία των Ελλήνων στον Μοριά εδραιώθηκε.
Σε όλη την υπόλοιπη σκλαβωνένη πατρίδα, καρτερούσαν και αυτοί το έναυσμα που δεν άργησε να έρθει.
<< Κι αν είμαστε ολίγοι εις το πλήθος του Μπραίμη, παρηγοριόμαστε μ΄ένα τρόπον, ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους.
Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε.
Τρώνε από μας και μένει και μαγιά.
Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν.
Κι όταν κάνουν αυτήνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν.>>
Ο απανταχού Ελληνορθόδοξος Ελληνισμός εορτάζει.
Εορτάζει Τον Ευαγγελισμό Της Θεοτόκου και τον ξεσηκωμό των προγόνων μας απέναντι στον τουρκικό ζυγό πριν από 200 χρόνια.
Οι σκέψεις μας στρέφονται με υπερηφάνεια προς την ιστορική εκείνη ημέρα όπου οι πρόγονοί μας ύψωσαν το λάβαρο της επανάστασης και άρχισαν τον ηρωικό, γιγάντιο, άνισο και μακροχρόνιο αγώνα για το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας και ανεξαρτησίας τους.
Η έναρξη του ξεσηκωμού συνέπεσε και ταυτίστηκε με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και το μήνυμα της έλευσης του Θεανθρώπου στη γη, δίνοντας το έναυσμα αυτού του ιερού αγώνα, κάνοντας τους απλούς Έλληνες λιοντάρια, ενωμένους, σε έναν και μόνο σκοπό, την ελευθερία του γένους.
Οι ήρωες της επανάστασης πορεύτηκαν ενωμένοι μακρυά από το εγώ τους, βάζοντας μπροστά το εμείς και την ψυχή τους, την Ελληνική ψυχή που δεν δύναται να συνεχίζει να είναι σκλαβωμένη.
Ως απόγονοι αυτών,
καλούμαστε όλοι μας,
να είμαστε ενωμένοι και να αγωνιζόμαστε για το καλό της Πατρίδας, της θρησκείας και της κοινωνίας μας.
Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821.
Ζήτω το Έθνος.
Ζήτω η Ελλάδα.
Τιμή και Δόξα στους Ήρωες μας.
Έλληνες Χρόνια Πολλά!!!!
Καρυώτης Γεώργιος
Εφ Τχης (ΠΖ-ΕΔ)
Πρόεδρος Συλλόγου Εφέδρων Πελοποννήσου (Σ.Ε.Π.)
