Το νομοσχέδιο αποτελεί το αναγκαίο συμπλήρωμα του εθνικού σχεδίου ανάκαμψης που παρουσίασε η κυβέρνηση, ενώ τα μέτρα που προβλέπονται αποτελούν τους "όρους" της ανάκαμψης που επιθυμούν κεφάλαιο και ΕΕ, με ακόμη φτηνότερη εργατική δύναμη, γενίκευση των νέων μορφών εκμετάλλευσης και της ευελιξίας.
Η κατάργηση του 8ωρου, η σύνδεση του ωραρίου και της σχέσης εργασίας με την παραγωγικότητα κάθε επιχείρησης ή κλάδου, η πλήρης απελευθέρωση των ατομικών συμβάσεων εργασίας, η απογείωση των υπερωριών έως και 150 ώρες αποτελούν μέτρα-κόλαση για την ζωή εκατομμυρίων εργαζομένων.
Το ίδιο νομοσχέδιο μάλιστα προβλέπει "ψηφιακό γύψο" για τα συνδικάτα και επιχειρεί κατ' εντολή του κεφαλαίου να ολοκληρώσει το χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα που ξεκίνησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η καθιέρωση ηλεκτρονικών ψηφοφοριών δεν αποτελεί εκσυγχρονισμό της λειτουργίας των συνδικάτων, αλλά ένα ακόμα μέσο παρέμβασης του κράτους και της εργοδοσίας στην λειτουργία τους και την δράση τους. Η μεγάλη εργοδοσία θέλει δεμένα τα χέρια των εργαζομένων για να επιβάλει τους όρους της χωρίς εμπόδια.
Η ανάγκη "ρύθμισης της τηλεργασίας" αποτελεί το πρόσχημα για τη γενίκευση της, με όρους που τσακίζουν τα όρια μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής, οικογενειακής ζωής.
Η κυβέρνηση είναι βαθιά γελασμένη, αν νομίζει ότι θα αξιοποιήσει για μια ακόμη φορά την πανδημία, για να περάσει τα άθλια σχέδια της. Οι εργαζόμενοι θα δώσουν δυναμικά την απάντηση τους.
