Το τερατούργημα που επί 3 ώρες παρουσίαζε, ικανοποιεί τα πιο “τρελά όνειρα” της μεγαλοεργοδοσίας, δίνοντάς της νέα ισχυρά όπλα δίπλα σ’ αυτά που προϋπήρχαν και νομοθέτησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Δεν δίνει “δύναμη στον εργαζόμενο”, όπως ισχυρίζεται, αλλά “παντοδυναμία στον εργοδότη”.
Το κεφάλαιο είναι αυτό που θα ωφεληθεί:
--Από τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, με την κατάργηση του 8ώρου και τις απλήρωτες υπερωρίες. Δυναμώνει η εκμετάλλευση, δίνοντας “γην και ύδωρ” στις επιχειρήσεις να μεταχειρίζονται τους εργαζόμενους σαν “ομιλούντα εργαλεία”, να εργάζονται όποτε, όσο και όταν τους χρειάζεται η εργοδοσία και παράλληλα να αυξάνεται κατακόρυφα η απλήρωτη εργασία.
--Από τη γενίκευση της εργασίας τις Κυριακές σχεδόν στο σύνολο των κλάδων. Την ίδια ώρα που με θράσος επικαλείται την 4ημερη εργασία, τις γονικές παροχές και τα δικαιώματα των μητέρων, δίνοντας τάχα στους εργαζόμενους τις “Παρασκευές”, απελευθερώνει την κυριακάτικη εργασία, αρπάζει τη μοναδική μέρα ξεκούρασης κάθε εργατικής-λαϊκής οικογένειας.
--Από την αύξηση του ανώτατου ορίου των υπερωριών κατά 25% και του κατώτερου κατά 50%. Δίνεται επιπλέον κίνητρο στις επιχειρήσεις αντί για νέες θέσεις εργασίας να ξεζουμίζουν με υπερεργασία και υπερεκμετάλλευση τους εργαζομένους.
--Από την προσπάθεια να απαγορευτεί τυπικά και ουσιαστικά ο ίδιος ο χαρακτήρας της συνδικαλιστικής οργάνωσης και το δικαίωμα στην απεργία, με ασφυκτικούς όρους και προϋποθέσεις, με τη μετατροπή του προσωπικού ασφαλείας σε “ελάχιστη εγγυημένη υπηρεσία”. Επιδιώκουν να αλυσοδέσουν τους εργαζόμενους, να κυριαρχήσει η “σιωπή νεκροταφείου” σε κάθε κλάδο. Ξεμοναχιασμένοι και απροστάτευτοι από συλλογικές συμβάσεις να γίνονται οι εργαζόμενοι εύκολη λεία στα νύχια των επιχειρηματικών ομίλων.
--Από το γενικευμένο ηλεκτρονικό φακέλωμα των σωματείων και το πογκρόμ που θα εξαπολυθεί απέναντι στην αγωνιστική συνδικαλιστική δράση.
--Απ’ την κατάργηση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας και την υποβάθμιση των ελεγκτικών μηχανισμών σε δήθεν “ανεξάρτητες αρχές”, κλείνοντας το μάτι στην εργοδοσία να σμπαραλιάσει τα πάντα, καθώς δεν θα υπάρχει κανένας πολιτικά υπόλογος.
Αυτά και άλλα πολλά, εξίσου προκλητικά, για τη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων, περιέχονται στο “έκτρωμα Χατζηδάκη”, που προσπαθεί να το πλασάρει ως “σύγχρονο” και ως “ελεύθερη επιλογή” του εργαζόμενου. Είναι τεράστιο ψέμα και πρόκληση. Με το νομοσχέδιο-έκτρωμα η ελευθερία του εργαζόμενου τελειώνει στις πύλες και στις πόρτες των χώρων δουλειάς, στην έναρξη κάθε βάρδιας.
Στην πραγματικότητα ο εργαζόμενος θα βρίσκεται κάτω από ένα καθεστώς διαρκών πιέσεων και εκβιασμών, προκειμένου να αποδεχτεί όλες τις σύγχρονες μορφές και τους μηχανισμούς εκμετάλλευσης, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις δεν θα έχει ούτε καν αυτό το τυπικό δικαίωμα της επιλογής.
Η επίκληση απ’ τη μεριά του υπουργού των Οδηγιών της ΕΕ και όσων υπέγραψαν οι κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια, δεν αθωώνει ούτε αλλάζει τον βαθιά αντεργατικό χαρακτήρα του νομοσχεδίου. Αντίθετα, πιστοποιεί ότι αυτή η επίθεση εξελίσσεται βήμα – βήμα, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ και την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, την οποία έρχεται ν’ απογειώσει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ.
Απέναντι σ’ αυτόν τον πόλεμο, που κήρυξε η κυβέρνηση, η ΕΕ και το κεφάλαιο στην εργατική τάξη, δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη. Όλοι στη μάχη για να ανατραπεί το αντεργατικό τερατούργημα, να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι, να διεκδικήσουμε πραγματικά σύγχρονα δικαιώματα, σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, περισσότερη ζωή.
Η ελπίδα βρίσκεται στο δρόμο της ανατροπής, στο μαζικό, ενωτικό, ταξικό αγώνα.
