Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι παλιά στην περιοχή της Περαχώρας 2.000 άνθρωποι εργάζονταν στο δάσος (ρετσίνι, υλοτομία κλπ). Συμπληρώνουμε εμείς ότι και στον Ταΰγετο (Σιλίμποβες, δάσος Βασιλικής κ.α.) γινόταν το ίδιο. Δεν αρκούν όμως οι σωστές διαπιστώσεις. Ποιες πολιτικές έδιωξαν τους ανθρώπους από την ύπαιθρο; Δεν ήταν οι πολιτικές της ΕΕ, των καθεστωτικών κομμάτων και των κυβερνήσεων που τις υλοποιούσαν με φανατισμό; Οι πολιτικές της Περιφέρειας που πρωταγωνιστικά προωθεί ο κ. Νίκας και η παράταξή του, που απλόχερα και σχεδόν αποκλειστικά ενισχύουν τις μεγάλες τουριστικές επενδύσεις και τις δήθεν Α.Π.Ε. (που επιβαρύνουν μακροπρόθεσμα και συνολικά το περιβάλλον) δεν ευθύνονται για το ξεκλήρισμα των αγροτών, κτηνοτρόφων, υλοτόμων;
Όταν όμως, τρία χρόνια μετά το Μάτι, ο αριθμός των πυροσβεστών παραμένει τραγικά χαμηλός, ενώ εκατοντάδες έχουν αποσπαστεί σε ΣΔΙΤ όπως οι αυτοκινητόδρομοι και τα αεροδρόμια. Αυτά θα είναι τα αποτελέσματα όταν ιεραρχείς την πρόσληψη αστυνομικών, ΕΠΟΠ και συνοριοφυλάκων αντί εκπαιδευτικών, γιατρών και πυροσβεστών, όταν αντί ν’ αγοράσεις εναέρια μέσα πυρόσβεσης και να χτίσεις νοσοκομεία, παίρνεις RAFAL και περιπολικά τότε σίγουρα δεν είσαι άτυχος και η πολιτική σου για το φυσικό περιβάλλον και τις ανθρώπινες ζωές είναι εγκληματική.
Όταν κύριε Νίκα οι καθαρισμοί, τα κλαδέματα, η διάνοιξη και συντήρηση δασικών δρόμων και αντιπυρικών ζωνών στα δάση γίνονται μπαλάκι μεταξύ περιφέρειας, δήμων και δασαρχείου δεν φταίει η ερήμωση της υπαίθρου αλλά η πολιτική που εφαρμόζεται και που πάει χέρι χέρι με την αντιπεριβαλλοντική πολιτική της κυβέρνησης.
Χιλιάδες στρέμματα παρθένου πευκοδάσους, καθώς και εξοχικές κατοικίες στην ευρύτερη περιοχή του Σχίνου Κορινθίας, στη βόρεια πλαγιά των Γερανείων, μετατράπηκαν σε στάχτη. Εκτός από τη χλωρίδα, ανυπολόγιστη είναι η ζημιά και για την πανίδα της περιοχής, ενώ για να προστατευτούν ανθρώπινες ζωές χρειάστηκε να εκκενωθεί ακόμα και το Αλεποχώρι. Η αντιπυρική σεζόν του 2021 έκανε «ποδαρικό» με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, αναδεικνύοντας ξανά τις τραγικές ελλείψεις της Πυροσβεστικής σε ανθρώπους, μέσα και σχεδιασμό. Τρία χρόνια μετά το Μάτι, τα δάση παραμένουν παραμελημένα, γεμάτα εύφλεκτα υλικά (ξερά χόρτα και κλαδιά, μπάζα, σκουπίδια) και ιδιοκτησιακό καθεστώς που ευνοεί τις πυρκαγιές (οι δασικές εκτάσεις στον Σχίνο ήταν ιδιωτικές). Ασυντήρητες γραμμές υψηλής και μέσης τάσης του απαξιωμένου προς ιδιωτικοποίηση ΔΕΔΔΗΕ διέρχονται σε πολλές περιπτώσεις δίπλα από τα κλαδιά των δέντρων. Χρειάζεται «απλώς» η εγκληματική αμέλεια ή ο δόλος, τον οποίο τροφοδοτεί η αντιμετώπιση της δασικής γης ως εμπόρευμα, από κυβερνήσεις και κεφάλαιο, για να προκληθούν καταστροφές όπως αυτή στο εναπομείναν πράσινο των Γερανείων.
Τα χέρια τους θα τρίβουν καλοθελητές και διαφαινόμενοι “επενδυτές” οι οποίοι σκοπεύουν στην εμπορική εκμετάλλευση των τελευταίων παρθένων περιοχών της ευρύτερης περιοχής. Είναι χαρακτηριστικό πως το πύρινο μέτωπο πολλών χιλιομέτρων έρχεται να ολοκληρώσει το καταστροφικό έργο της πυρκαγιάς της Κινέτας το 2018, αφήνοντας «κρανίου τόπο» τα Γεράνεια Όρη, τα οποία θεωρούνται «φιλέτο» για πολύφερνους επενδυτές. Επιτροπές κατοίκων της περιοχής μιλούν για «εξαιρετικά ύποπτη και βολική σύμπτωση» η πυρκαγιά να ξεσπάσει λίγους μήνες μετά τις κινητοποιήσεις και το μπλοκάρισμα της εγκατάστασης ανεμογεννητριών στην Κορινθία, σε προστατευόμενη περιοχή του Δικτύου Natura.
Ακολούθησε η φωτιά στο Μαίναλο στη Λακωνία στην περιοχή της Κέας. Για κάθε δέντρο που καίγεται, για κάθε στρέμμα δάσους που καταστρέφεται πίσω κρύβεται και μια ανεμογεννήτρια, ένα μεγάλο αιολικό πάρκο ‘’πράσινης ανάπτυξης’’. Δεκάδες είναι οι αιτήσεις στην περιφέρεια και στους δήμους για αδειοδότηση αιολικών πάρκων και εγκαταστάσεις ανεμογεννητριών. Δεν πρέπει κανένας να μείνει θεατής στο έγκλημα που συντελείται. Να εναντιωθούμε και να ανατρέψουμε την δημιουργία τους στα βουνά της Πελοποννήσου.
Μετά τις φωτιές έρχονται οι πλημμύρες. Τι θα κάνει η Περιφέρεια και η κυβέρνηση; Θα προχωρήσει γρήγορα σε έργα αντιπλημμυρικά ή θα συνεχίσουν να επιδοτούν γήπεδα γκολφ και ανεμογεννήτριες;
Είναι χρέος και καθήκον μας να μην αφήσουμε το κεφάλαιο και τους μεγάλους επενδυτικούς ομίλους να καταστρέψουν τα δάση και τις ζωές μας στο βωμό του κέρδους τους. Είναι ώρα να ξεσηκωθούμε και ν’ απαιτήσουμε την άμεση λήψη μέτρων ώστε να μην ξαναγίνουμε μάρτυρες αντίστοιχης τραγωδίας. Να διεκδικήσουμε άμεση και γενναία αναδάσωση, αποκατάσταση, πρόσληψη μόνιμου προσωπικού από τις περιοχές για συντήρηση, καθαρισμό, φύλαξη και προστασία των δασών.
Όταν όμως, τρία χρόνια μετά το Μάτι, ο αριθμός των πυροσβεστών παραμένει τραγικά χαμηλός, ενώ εκατοντάδες έχουν αποσπαστεί σε ΣΔΙΤ όπως οι αυτοκινητόδρομοι και τα αεροδρόμια. Αυτά θα είναι τα αποτελέσματα όταν ιεραρχείς την πρόσληψη αστυνομικών, ΕΠΟΠ και συνοριοφυλάκων αντί εκπαιδευτικών, γιατρών και πυροσβεστών, όταν αντί ν’ αγοράσεις εναέρια μέσα πυρόσβεσης και να χτίσεις νοσοκομεία, παίρνεις RAFAL και περιπολικά τότε σίγουρα δεν είσαι άτυχος και η πολιτική σου για το φυσικό περιβάλλον και τις ανθρώπινες ζωές είναι εγκληματική.
Όταν κύριε Νίκα οι καθαρισμοί, τα κλαδέματα, η διάνοιξη και συντήρηση δασικών δρόμων και αντιπυρικών ζωνών στα δάση γίνονται μπαλάκι μεταξύ περιφέρειας, δήμων και δασαρχείου δεν φταίει η ερήμωση της υπαίθρου αλλά η πολιτική που εφαρμόζεται και που πάει χέρι χέρι με την αντιπεριβαλλοντική πολιτική της κυβέρνησης.
Χιλιάδες στρέμματα παρθένου πευκοδάσους, καθώς και εξοχικές κατοικίες στην ευρύτερη περιοχή του Σχίνου Κορινθίας, στη βόρεια πλαγιά των Γερανείων, μετατράπηκαν σε στάχτη. Εκτός από τη χλωρίδα, ανυπολόγιστη είναι η ζημιά και για την πανίδα της περιοχής, ενώ για να προστατευτούν ανθρώπινες ζωές χρειάστηκε να εκκενωθεί ακόμα και το Αλεποχώρι. Η αντιπυρική σεζόν του 2021 έκανε «ποδαρικό» με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, αναδεικνύοντας ξανά τις τραγικές ελλείψεις της Πυροσβεστικής σε ανθρώπους, μέσα και σχεδιασμό. Τρία χρόνια μετά το Μάτι, τα δάση παραμένουν παραμελημένα, γεμάτα εύφλεκτα υλικά (ξερά χόρτα και κλαδιά, μπάζα, σκουπίδια) και ιδιοκτησιακό καθεστώς που ευνοεί τις πυρκαγιές (οι δασικές εκτάσεις στον Σχίνο ήταν ιδιωτικές). Ασυντήρητες γραμμές υψηλής και μέσης τάσης του απαξιωμένου προς ιδιωτικοποίηση ΔΕΔΔΗΕ διέρχονται σε πολλές περιπτώσεις δίπλα από τα κλαδιά των δέντρων. Χρειάζεται «απλώς» η εγκληματική αμέλεια ή ο δόλος, τον οποίο τροφοδοτεί η αντιμετώπιση της δασικής γης ως εμπόρευμα, από κυβερνήσεις και κεφάλαιο, για να προκληθούν καταστροφές όπως αυτή στο εναπομείναν πράσινο των Γερανείων.
Τα χέρια τους θα τρίβουν καλοθελητές και διαφαινόμενοι “επενδυτές” οι οποίοι σκοπεύουν στην εμπορική εκμετάλλευση των τελευταίων παρθένων περιοχών της ευρύτερης περιοχής. Είναι χαρακτηριστικό πως το πύρινο μέτωπο πολλών χιλιομέτρων έρχεται να ολοκληρώσει το καταστροφικό έργο της πυρκαγιάς της Κινέτας το 2018, αφήνοντας «κρανίου τόπο» τα Γεράνεια Όρη, τα οποία θεωρούνται «φιλέτο» για πολύφερνους επενδυτές. Επιτροπές κατοίκων της περιοχής μιλούν για «εξαιρετικά ύποπτη και βολική σύμπτωση» η πυρκαγιά να ξεσπάσει λίγους μήνες μετά τις κινητοποιήσεις και το μπλοκάρισμα της εγκατάστασης ανεμογεννητριών στην Κορινθία, σε προστατευόμενη περιοχή του Δικτύου Natura.
Ακολούθησε η φωτιά στο Μαίναλο στη Λακωνία στην περιοχή της Κέας. Για κάθε δέντρο που καίγεται, για κάθε στρέμμα δάσους που καταστρέφεται πίσω κρύβεται και μια ανεμογεννήτρια, ένα μεγάλο αιολικό πάρκο ‘’πράσινης ανάπτυξης’’. Δεκάδες είναι οι αιτήσεις στην περιφέρεια και στους δήμους για αδειοδότηση αιολικών πάρκων και εγκαταστάσεις ανεμογεννητριών. Δεν πρέπει κανένας να μείνει θεατής στο έγκλημα που συντελείται. Να εναντιωθούμε και να ανατρέψουμε την δημιουργία τους στα βουνά της Πελοποννήσου.
Μετά τις φωτιές έρχονται οι πλημμύρες. Τι θα κάνει η Περιφέρεια και η κυβέρνηση; Θα προχωρήσει γρήγορα σε έργα αντιπλημμυρικά ή θα συνεχίσουν να επιδοτούν γήπεδα γκολφ και ανεμογεννήτριες;
Είναι χρέος και καθήκον μας να μην αφήσουμε το κεφάλαιο και τους μεγάλους επενδυτικούς ομίλους να καταστρέψουν τα δάση και τις ζωές μας στο βωμό του κέρδους τους. Είναι ώρα να ξεσηκωθούμε και ν’ απαιτήσουμε την άμεση λήψη μέτρων ώστε να μην ξαναγίνουμε μάρτυρες αντίστοιχης τραγωδίας. Να διεκδικήσουμε άμεση και γενναία αναδάσωση, αποκατάσταση, πρόσληψη μόνιμου προσωπικού από τις περιοχές για συντήρηση, καθαρισμό, φύλαξη και προστασία των δασών.
