Όλες οι μικρές και μεγάλες οικογενειακές στιγμές, η δημόσια παρουσία και μια ζωή γεμάτη προσφορά, δημιουργία και ζωντάνια μας θυμίζουν συνεχώς γιατί ήταν τόσο αγαπητός, γιατί η απώλειά του είναι τόσο μεγάλη και γιατί η μνήμη του θα μείνει για πάντα ζωντανή.
Συχνά αναρωτιόμαστε πώς θα λειτουργούσε στις πρωτόγνωρες συνθήκες που έχει επιβάλει ο κορωνοϊός.
Πώς θα άντεχε χωρίς τις πρόβες της «Τελέσιλλα», χωρίς τις εκδηλώσεις και τα ταξίδια σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, χωρίς τον αποκριάτικο χορό ή την Πανελλήνια συνάντηση Χορωδιών στον «Μέγα Αλέξανδρο»;
Πώς θα τα κατάφερνε μακριά από τους φίλους, τους συγγενείς, την αγκαλιά των αγαπημένων του εγγονών;
Και μετά έρχεται η αυτονόητη απάντηση: με το χαμόγελο, την καλοσύνη, το χιούμορ, την επιμονή. Όπως έκανε πάντα δηλαδή.
Μόλις αλλάξουν οι συνθήκες, να βρεθούμε όλοι μαζί και να τιμήσουμε την μνήμη του με τον τρόπο που του αρμόζει.
Οικογένεια Ιωάννη Κόντη.
