Γ.Γκιόλας: Απομονωμένη η κυβέρνηση Μητσοτάκη στο νομοσχέδιο - γκιλοτίνα των εργασιακών δικαιωμάτων

Μιλώντας στη Βουλή κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου με το οποίο η Κυβέρνηση της Ν.Δ. προσπαθεί να «προστατεύσει» τα δικαιώματα των εργαζομένων, ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Αργολίδας Γιάννης Γκιόλας τόνισε το πλήθος των φορέων που τάχθηκαν εναντίον του νομοσχεδίου μαζί με σύσσωμη την Αντιπολίτευση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Ωμά και σαρκαστικά προκαλεί τους εργαζόμενους με νεοκοπίες όπως η αμοιβή με ρεπό και η ουσιαστική κατάργηση του 8ωρου.

Κατακτήσεις του κόσμου της εργασίας καταργούνται με βάναυσο τρόπο στερώντας έτσι στοιχειώδεις δραστηριότητες και ενδιαφέροντα. Καταστρέφει τη ζωή των απλών ανθρώπων.

Αυξάνει το όριο των υπερωριών δίνοντας την ευχέρεια στους εργοδότες για μείωση των μισθών και ταυτόχρονη αύξηση της ανεργίας, εξωθώντας τους νέους στο brain drain.

Καθιερώνει την Κυριακάτικη εργασία σκλαβώνοντας κυριολεκτικά όσους υποχρεώνονται να εργαστούν τη μόνη ημέρα που θα έπρεπε να αφιερώνεται στην ξεκούραση και την οικογένεια.

Απαγορεύει ουσιαστικά την απεργία με εφευρέσεις εισάγοντας ποσοστό 1/3 για απόδοση εργασίας που σημαίνει μεγαλύτερο αριθμό απαιτούμενων εργαζομένων (που θα υπερβαίνουν το 1/3).

Ηχεί ως υπέρτατη ειρωνεία για τον κόσμο του μόχθου η αναγγελία του Πρωθυπουργού της ελίτ:

"Να έχουμε περισσότερες και καλύτερες δουλειές, λιγότερες ανισότητες, καλύτερη ποιότητα εργασίας, καλύτερες συνθήκες εργασίας".

Παρακολουθήστε την ομιλία του Γιάννη Γκιόλα παρακάτω:

Ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας:

OMIΛΙΑ ΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Η Κυβέρνησή σας με το Ν/Σ για την προστασία της εργασίας – ποιος αλήθεια θα μας προστατέψει από τους προστάτες- καταργεί και σαρώνει δικαιώματα και κατακτήσεις αιώνων των εργαζομένων.

Ακυρώνονται πλέον δια νόμου το οκτάωρο, η αμειβόμενη υπερωρία, το δικαίωμα στην απεργία, η συνδικαλιστική δράση, η συλλογική διαπραγμάτευση και οι συλλογικές συμβάσεις.

Ήταν τόσο ομαδικό το σφυροκόπημα του νόμου – εκτρώματος, που για πρώτη φορά συνέκλιναν στις συγκροτημένες αντιρρήσεις τους σχεδόν το σύνολο των συλλογικών φορέων που παρενέβησαν με τις τοποθετήσεις τους στη Βουλή, (άπαντες πλην ΣΕΒ) αλλά και με τις ογκώδεις και δυναμικές κινητοποιήσεις που έγιναν την περασμένη Πέμπτη στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και σε όλες τις μικρές πόλεις της χώρας.

Ήταν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης που καταδίκασαν το εκτρωματικό σας Ν/Σ.

Συμπεριλήφθηκαν όμως και εκπρόσωποι φορέων που μάλλον δεν περιμένατε την αντίδρασή τους. Η ΓΕΣΕΒΕ, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων και άλλοι, γεγονός που προκάλεσε την έντονη αμηχανία και τον εκνευρισμό σας κ. Υπουργέ, εκφράζοντάς τα με ειρωνικές και απαξιωτικές επιθέσεις κατά του κόσμου της εργασίας και κυρίως κατά του ΣΥΡΙΖΑ! Είναι όλοι αυτοί ΣΥΡΙΖΑ κ. Χατζηδάκη;

Γιατί όλοι συλλήβδην αντιμάχονται σχεδόν το σύνολο των καταπληκτικών, εκσυγχρονιστικών και μεταρρυθμιστικών ρυθμίσεων (αποφάσεων) και διευθετήσεών σας;

Η πρώτη απάντηση είναι γιατί πίσω από ελκυστικές λέξεις όπως οι πιο πάνω κρύβονται επιμελώς οι εκτρωματικές αντεργατικές παρεμβάσεις σας.

Όπως και στο παρελθόν μας σερβίρατε έναν , ας τον πούμε, εύηχο προσδιορισμό , σύμφωνο δημοσιονομικής προσαρμογής, ως λιτότητα, έτσι και τώρα ονοματίζετε το δεκάωρο ως διευθέτηση του ημερήσιου χρόνου εργασίας, που υπό κάποιες συνθήκες μπορεί να ξεχειλώσει και να φτάσει έως και τις 13 ώρες.

Είναι γνωστή η απάντησή σας. Οι εργαζόμενοι θα αμειφθούν με ρεπό ή θα εργάζονται 10 ώρες για τέσσερις ημέρες, ώστε να τους μείνει η Παρασκευή , για να κάνουν τις δουλειές, να ασχοληθούν με τα παιδιά τους ή να πάνε στο γιατρό. Τόσο ωμά, τόσο σαρκαστικά. Δηλαδή ζουν για να δουλεύουν και έχουν και μια μέρα για να διευθετήσουν και τις προσωπικές τους υποθέσεις.

Δηλαδή, το 8 ώρες εργασία, 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες αναψυχή για πολιτιστικές δραστηριότητες και προσωπικά ενδιαφέροντας δεν υπάρχει; Πιστεύαμε ότι αποτελούσε κεκτημένο από το 1886 στο Σικάγο! Με άλλα λόγια επιστροφή στον εργασιακό Μεσαίωνα.

Για πρώτη φορά καθιερώνεται με αίτημα, σωστότερο να διαβαστεί εντολή του εργοδότη αναγκαστική άδεια του εργαζόμενου, ο οποίος θα τίθεται ουσιαστικά σε «διαθεσιμότητα» σε περιόδους κατά τις οποίες η επιχείρηση έχει χαμηλή παραγωγικότητα. Μέχρι τώρα, αντίστοιχη δυνατότητα υπήρχε μόνον κατόπιν αιτήματος του εργαζομένου και ίσχυε εθιμικά.

Και για να μην παραπονούνται οι εργαζόμενοι, να μην πλήττουν και τεμπελιάζουν την περίοδο της λειτουργίας της επιχείρησης, ιδού και η αύξηση των υπερωριών όπου ξεθεώνοντάς τους, τους φορτώνουν από 96 και 120 ώρες, σε 150 συνολικά σε ετήσια βάση με χορήγηση όμως μειωμένης προσαύξησης και ξεκάθαρη μείωση αποδοχών.

Τρία σε ένα υπέρ της εργοδοσίας: α. Ξεθέωμα του εργαζομένου χαμηλότερες αποδοχές και έμμεσο όφελος από τη πρόσληψη του αναγκαίου επιπρόσθετου προσωπικού.

Και επειδή θα έχετε ξεκουρασθεί πολύ με τα υποχρεωτικά ρεπό έρχεται ως αντιστάθμισμα και η επέκταση σε Κυριακάτικη υποχρεωτική εργασία σε ένα σωρό δραστηριότητες που δεν έχει κανένα νόημα, ούτε υπάρχει απαραίτητη ανάγκη να μην ισχύει η Κυριακάτικη αργία, όπως φαρμακαποθήκες, ταχυδρομικές υπηρεσίες (courier), logistics data centers, ακόμη και στην παραγωγή έτοιμου σκυροδέματος και σε λατομεία εξόρυξης ορυκτών και μεταλλευτικών δραστηριοτήτων και ακολουθεί ένας μακρύς κατάλογος πλήρους απελευθέρωσης για την εργοδοσία και σκλαβιάς του Σαββατοκύριακου των εργαζομένων.

Να μην παραλείψουμε και το περιβόητο «σπαστό» ωράριο όπου η ελαστικότητα θα λειτουργεί υπέρ της επιχείρησης, αλλά θα κάνει τον εργαζόμενο λάστιχο. Δούλεψε 4 ώρες το πρωΐ και ξανά 4 ώρες το απόγευμα ή το βράδυ με τις αναγκαίες μετακινήσεις. Η εργασία δίνει χαρά και ζωή. Τι θέλετε δλδ. Αναψυχή και διασκέδαση; Δεν κάνουν το σταυρό τους που έχουν δουλειά. Ένας στρατός ανέργων υπάρχει έξω! Οι εργαζόμενοι σε συνεχή ετοιμότητα 24 ώρες το 24ωρο!

Όχι ότι θα άφηναν τον συνδικαλισμό απείραχτο. Στοχευμένα συρρικνώνονται και υπονομεύονται συλλογικά εργασιακά δικαιώματα ( όπως η συλλογική διαπραγμάτευση και το δικαίωμα της απεργίας )αλλά και η προστασία της συνδικαλιστικής δράσης.

Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων καυτηρίασε ευθέως τα άρθρα 51, 93 και 95 που θέτουν ακόμη περισσότερα βάρη και νομοθετικούς περιορισμούς στο συνταγματικό δικαίωμα στην απεργία, το οποίο, όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά, καθίσταται κενό περιεχομένου, αφού με τους ήδη υπάρχοντες περιορισμούς το 90% των απεργιών δεν πληρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις του νόμου.

Καταργείτε τον εμβληματικό και φιλεργατικότερο νόμο της χώρας, τον 1264/82. Στο Δημόσιο όπως διατείνεται η ΑΔΕΔΥ , ουσιαστικά απαγορεύεται η απεργία, αφού για πρώτη φορά πέρα από το προσωπικό ασφαλείας εφηύραν το ποσοστό 33,3% ελάχιστης εγγυημένης εργασίας, που αντιστοιχεί σε υψηλότερο ποσοστό εργαζομένων. Ταυτόχρονα παραπέμπουν στον ΟΜΕΔ τις απεργίες και μέχρι ο μεσολαβητής να αποφασίσει, η απεργία αναστέλλεται!

Ο κ. Μητσοτάκης έλεγε προ μηνός από το Πόρτο:

«Να έχουμε περισσότερες και καλύτερες δουλειές, λιγότερες ανισότητες, καλύτερη ποιότητα εργασίας, καλύτερες συνθήκες εργασίας".