«Συζητάμε σήμερα ένα σχέδιο νόμου που ρυθμίζει πιστεύω με τρόπο δίκαιο, σύγχρονο και αποτελεσματικό το εργασιακό περιβάλλον, σε μια συγκυρία που δεν θα μπορούσε να είναι πιο κατάλληλη προς τούτο.
Η έκτακτη συνθήκη της πανδημίας δημιούργησε σημαντικά προβλήματα, καθώς συμπολίτες μας έχασαν τη δουλειά τους, ή αναγκάστηκαν να περιορίσουν δραματικά την εργασία τους.
Ανέδειξε όμως παράλληλα προκλήσεις και δυνατότητες: η εξ αποστάσεων εργασία σε πολλές περιπτώσεις αποδείχθηκε όχι μόνο αποτελεσματική, αλλά και βιώσιμη και επιθυμητή εναλλακτική λύση ακόμη και για μετά το πέρας της πανδημίας.
Η ανάγκη για περισσότερη ευελιξία, ώστε εργαζόμενοι και εργοδότες να συναποφασίζουν το πλαίσιο που τους εξυπηρετεί περισσότερο, αλλά και για καλύτερη ισορροπία μεταξύ της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής, παρουσιάστηκαν αυτή την περίοδο ενώπιόν μας με τον πλέον εμφατικό τρόπο.
Όπως επίσης, κατέστη ξεκάθαρη η ανάγκη για μια σαφέστερη και αποτελεσματικότερη θεσμική προστασία των εργαζομένων έναντι τόσο της μαύρης και αδήλωτης εργασίας, όσο και της παρενόχλησης στον χώρο εργασίας.
Στην κατεύθυνση αυτή, το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου ρυθμίζει ζητήματα που μέχρι σήμερα διέπονταν από διατάξεις που θεσπίστηκαν πριν από δεκαετίες, και αφορούσαν μια κοινωνική και οικονομική δομή πολύ διαφορετική από τη σημερινή.
Ο στόχος είναι διπλός:
Αφενός, η ενίσχυση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας με προσαρμογή του νομικού μας πλαισίου στις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές.
Αφετέρου, η ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, με μέτρα που ενισχύουν ουσιαστικά τις διαθέσιμες επιλογές για εργαζόμενους και εργοδότες, προστατεύουν τους εργαζομένους έναντι της αυθαιρεσίας και της παρανομίας, και απαντούν σε υπαρκτά προβλήματα και κοινωνικές ανάγκες.
Αναφέρω χαρακτηριστικά τη θέσπιση της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας, ενός πολύτιμου εργαλείου για την καταπολέμηση της μαύρης εργασίας, των αδήλωτων υπερωριών και της εισφοροδιαφυγής, που κατοχυρώνει θεσμικά το δικαίωμα της αποσύνδεσης του εργαζομένου και διευκολύνει σημαντικά τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας χωρίς καταχρήσεις.
Αναφέρω την αναβάθμιση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας σε Ανεξάρτητη Αρχή, που θωρακίζει αυτό τον υπερπολύτιμο θεσμό από πολιτικές παρεμβάσεις, ενισχύοντας τόσο την αποτελεσματικότητα στις παρεμβάσεις του, όσο και τη λογοδοσία του στους πολίτες και τους κοινωνικούς εταίρους.
Αναφέρω τη θέσπιση νέων αδειών, πολλές από τις οποίες συνδέονται με τη φροντίδα παιδιών και μελών της οικογένειας, αλλά και την προώθηση της δυνατότητας της τηλεργασίας και της ευελιξίας στο εργασιακό ωράριο, μεταρρυθμίσεις που ενισχύουν ουσιαστικά την ισορροπία επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής.
Κι εδώ πρέπει να τονιστεί με έμφαση η ανάγκη να στηρίξουμε ως κοινωνία τα νέα ζευγάρια ώστε να μπορούν να προχωρήσουν στη δημιουργία οικογένειας.
Κατά την προηγούμενη δεκαετία της οικονομικής κρίσης, πολλοί νέοι άνθρωποι αναγκάστηκαν να βάλουν πίσω τα σχέδια και τα όνειρά τους. Οφείλουμε λοιπόν σήμερα αυτό το χαμένο έδαφος να το καλύψουμε, εξασφαλίζοντας πολλές και καλές θέσεις εργασίας για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες, αλλά και ένα ρυθμιστικό πλαίσιο που επιτρέπει μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή με αξιοπρεπές οικογενειακό εισόδημα, με ένα ισχυρό δίχτυ ασφαλείας, με ποιοτικές υπηρεσίες παιδείας και υγείας, με ένα κράτος επιτελικό και αποτελεσματικό που σέβεται τα χρήματα των φορολογούμενων και λειτουργεί ως αρωγός και όχι ως δυνάστης.
Αναφέρω επίσης τα μέτρα κατά της βίας και της παρενόχλησης στην εργασία, ένα ζήτημα που οφείλουμε ως κοινωνία να δούμε με ευαισθησία, σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα, διατυπώνοντας σαφείς κανόνες που θα διασφαλίζουν ένα υγιές και δημιουργικό εργασιακό περιβάλλον για κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη.
Αναφέρω τον εξορθολογισμό του πλαισίου για τον συνδικαλισμό, που διασφαλίζει τη δημοκρατική νομιμότητα, την αποτελεσματική εργασιακή διεκδίκηση, αλλά και τη θωράκιση από πρακτικές που νοθεύουν και υπονομεύουν το συνδικαλιστικό κίνημα, όπως η χρηματοδότηση των συνδικάτων από την εργοδοσία.
Αναφέρω τις πολύ σημαντικές προβλέψεις για την ενίσχυση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε ντιλίβερι και κούριερ, αλλά και σε ψηφιακές πλατφόρμες, εργαζόμενους ενός κατώτερου θεού μέχρι τώρα, μόνο και μόνο γιατί η νομοθεσία δεν είχε προβλέψει τις εξελίξεις της εργασιακής πραγματικότητας.
Αναφέρω τέλος την εξίσωση των αποζημιώσεων απόλυσης εργατοτεχνιτών, που μέχρι σήμερα υπολογίζονταν σε λίγα μεροκάματα, με εκείνες των υπαλλήλων που ανέρχονται στο ισοδύναμο μισθών μέχρι και δώδεκα μηνών, μια χρόνια και επίμονη αδικία που πλέον διορθώνεται.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα πετυχαίνει να εξισορροπήσει δύο φαινομενικά ασύμβατους στόχους: Να ενισχύσει ουσιαστικά την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα της εθνικής μας οικονομίας και ταυτόχρονα να ενισχύσει – εξίσου ουσιαστικά – τη θέση των εργαζομένων.
Και λέω «ουσιαστικά», γιατί σε αντίθεση με μεγάλο μέρος της αντιπολίτευσης, εμείς στη Νέα Δημοκρατία βλέπουμε αυτούς τους στόχους όχι απλώς ως συμβατούς μεταξύ τους, αλλά και ως αναγκαίως συμπληρωματικούς.
Δεν μπορεί να υπάρξει υγιής, παραγωγική, ανταγωνιστική οικονομία αν δεν διασφαλίζει για τους ανθρώπους που την στηρίζουν, τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, συνθήκες ασφάλειας, δημιουργίας, προκοπής και ισονομίας.
Και ταυτόχρονα, δεν μπορούν να υπάρξουν συνθήκες ασφάλειας, δημιουργίας, προκοπής και ισονομίας για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες μιας χώρας αν δεν υπάρχει μια παραγωγική και ανταγωνιστική οικονομία.
Αυτή λοιπόν τη σύνθεση επιχειρεί και πετυχαίνει το νομοσχέδιο αυτό. Αυτή τη σύνθεση επιχειρούμε και πετυχαίνουμε μέρα με τη μέρα με την πολιτική που εφαρμόζει η σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη.
