Η Μαίρη Παναγιώτου γεννήθηκε στην Άγναντη Φθιώτιδας αλλά είναι ερωτευμένη με το Ναύπλιο.
Πώς αλλιώς, αφού ο σύζυγός της, ο Μανόλης Κοζάκος είναι γέννημα της πόλης μας…
Και πώς αλλιώς, αφού η Μαίρη έχει πλεγμένη στο μυαλό της την Ιστορία με τον μύθο και την μυθική πολιτεία μας, την πολιτεία τ΄ Αναπλιού …
Μέσα από το πηγαίο ταλέντο της, λοιπόν, η Μαίρη Παναγιώτου δημιουργεί… δημιουργεί την (πραγματική μάλλον) ιστορία δυο νέων της εποχής των ΄΄δύσκολων΄΄ χρόνων της δεκαετίας του 1940 και την περιβάλλει με την αχλύ του μύθου…
Ιστορική μυθιστορία; Ίσως…
Αλλά με συνεπήρε το σκηνικό της πόλης που περιγράφονται ΄΄γεγονότα΄΄ - πραγματικά ή μυθοπλαστικά…
Το Παλαμήδι, ο Αγιοσπυρίδωνας (μου ξύπνησε ένα σωρό από τις παιδικές μου μνήμες, αφού εκεί γεννήθηκα και μεγάλωσα και σκίρτησα και γέλασα και έκλαψα)…
Υποψιάζομαι ότι η γραφίδα της Μαίρης αποτυπώνει κάποιες πραγματικές καταστάσεις κάποιων ανθρώπων που ζουν ακόμα ανάμεσά μας (μήπως ο Ποσειδώνας και η Αμυμώνη;)…
Μαίρη, υπάρχουν ακόμα κάποιοι που περπάτησαν στα ίδια μονοπάτια, που ερωτεύτηκαν και έγιναν πολιτικά ΄΄όντα΄΄, που φιλοσόφησαν και που έχουν να ανασύρουν θαμμένες εικόνες για να σου τις διηγηθούν…
Αν θέλεις, ψάξε και θα τους βρεις…
Μάλλον θα σου δώσουν το υλικό για το επόμενο ιστορικό σου μυθιστόρημα.
Δεν χρειάζεται να ευχηθώ ΄΄καλό ταξίδι΄΄…
Το βιβλίο σου ΕΙΝΑΙ καλοτάξιδο. Όπως κι εσύ…
Θεοδόσης Σ. Σπαντιδέας
συμπορευτής
και αναγνώστης σου
11 Ιουλίου 2021
